Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kwintesencja trylogii. Moja ocena mówi sama za siebie.

Kwintesencja trylogii. Moja ocena mówi sama za siebie.

Książka rewelacyjna, trzyma w napięciu. Wraz z miasteczkiem Salem okupują pierwsze miejsce w książkach Kinga.
Polecam każdemu kto lubi horrory!

Książka rewelacyjna, trzyma w napięciu. Wraz z miasteczkiem Salem okupują pierwsze miejsce w książkach Kinga.
Polecam każdemu kto lubi horrory!

Niekwestionowany klasyk!

Utwór napisany w wyjątkowym stylu. XIX-wieczne realia ze wzmożoną siłą oddziaływania wierzeń stworzyły klimat, którego próżno szukać we współczesnych książkach. Cegiełkę do niego dołożył również dość starodawny język, zastosowany zarówno w dialogach bohaterów, jak i narracji.

Epicko przedstawiono Karpackie tereny - góry, lasy i rzeki, wśród których został ukryty przed ludzkim okiem i niszczący ludzką odwagę zamek. W zamku tym od wieków żył potwór, o którym każdy z nas przynajmniej słyszał. Mrok wylewa się z każdej strony powieści, pozwalając przenieść się do XIX wieku i z niepokojem wsłuchiwać się w przerażające wycie wilków, zwiastujące łowy na człowieka. Struktura utworu pozwala patrzeć na wydarzenia z perspektywy każdego bohatera, pozwalając zżyć się z nimi niezwykle mocno. Mgła wlewająca się przez okna, mrok w połączeniu z przesądami i wierzeniami tamtych czasów, XIX-wieczny szpital psychiatryczny czy nawet z pozoru zwyczajne codzienne czynności zbudowały atmosferę i napięcie, dzięki którym książka ta jest fenomenalna i jedyna w swoim rodzaju.

Można stwierdzić, że Bram Stoker był jednym z pierwszych autorów, którzy wydali powieść literacką o wampirach, Dracula zaś - bohaterem, który zapoczątkował erę wampiryzacji literatury, trwającą po dziś dzień. Niezmiernie ucieszył mnie powrót do starego, dobrego wizerunku wampira, w pełni zgodnego z jego wykreowaną przez religie i przesądy naturą - demonicznego potwora o diabelskiej duszy, pijącego krew dla zaspokojenia wynaturzonych potrzeb, którego dotyk i wzrok przeszywa do szpiku. Ówczesny trend na robienie z tych piekielnych stworzeń kolegów i obiektów westchnień nastolatek to dla mnie jawna i bezwzględna profanacja.

Najlepiej cały klimat i siłę utworu oddają słowa wypowiedziane przez jednego z bohaterów, Jonathana Harkera: "Dziewiętnasty już wiek, lecz - o ile moje zmysły mnie nie oszukują - dawne stulecia miały i mają moc, której zwykła "nowoczesność" zabić nie zdoła".

Niekwestionowany klasyk!

Utwór napisany w wyjątkowym stylu. XIX-wieczne realia ze wzmożoną siłą oddziaływania wierzeń stworzyły klimat, którego próżno szukać we współczesnych książkach. Cegiełkę do niego dołożył również dość starodawny język, zastosowany zarówno w dialogach bohaterów, jak i narracji.

Epicko przedstawiono Karpackie tereny - góry, lasy i rzeki, wśród...

Fenomenalna!
Żal, że dopiero teraz przeczytana. Choć ma to swoje plusy - mogłem się nią po raz pierwszy, czyli "niepowtarzalny", rozkoszować.
Stylistyka i poziom, gra słów i klimat trafił we mnie bezpośrednio, praktycznie w sam środek tarczy.
Szczerze polecam!

Fenomenalna!
Żal, że dopiero teraz przeczytana. Choć ma to swoje plusy - mogłem się nią po raz pierwszy, czyli "niepowtarzalny", rozkoszować.
Stylistyka i poziom, gra słów i klimat trafił we mnie bezpośrednio, praktycznie w sam środek tarczy.
Szczerze polecam!

Pierwszy raz przeczytałem tak wciągające kompendium II wojny światowej - napisane prostym i trafiającym do wszystkich językiem. Poprzez stylistykę oraz formę przekazu autor z pewnością nie zanudzi żadnego czytelnika. Książka zawiera masę informacji, tonę ciekawostek oraz pozwala ukazać odczucia frontowe każdej ze stron. Mapy oraz ilustracje pomagają zobrazować poszczególne sytuacje na wojnie. Oczywiście możnaby mieć niedosyt z tytułu pominięcia niektórych szczegółów, lecz nie jest możliwe zawarcie wszystkiego w jednej książce. Rzetelność przejawia się w wielu wyrazach, na które możemy natrafić podczas lektury. Jest to moja pierwsza książka Beevora, ale na pewno nie ostatnia. Autor przekonał mnie do siebie w stu procentach.
Polecam książkę zarówno tym, którzy znają historię drugiej wojny światowej i po prostu chcą uporządkować swoją wiedzę oraz przypomnieć o kilku kwestiach, jak i tym, którzy są w tej dziedzinie laikami. Książka jest odpowiedzią na większość pytań dotyczących tego największego w dziejach konfliktu.
Nie żałujcie pieniędzy, bo są tego warte!

Pierwszy raz przeczytałem tak wciągające kompendium II wojny światowej - napisane prostym i trafiającym do wszystkich językiem. Poprzez stylistykę oraz formę przekazu autor z pewnością nie zanudzi żadnego czytelnika. Książka zawiera masę informacji, tonę ciekawostek oraz pozwala ukazać odczucia frontowe każdej ze stron. Mapy oraz ilustracje pomagają zobrazować poszczególne...

Nawet chcąc ocenić książkę obiektywnie, nie potrafię. Jako fan, zarówno Tolkiena, jak i Władcy Pierścieni, wypada mi dać 9 gwiazdek i w dalszym ciągu zachwycać się kunsztem autora i niepowtarzalnym bestsellerem.

Nawet chcąc ocenić książkę obiektywnie, nie potrafię. Jako fan, zarówno Tolkiena, jak i Władcy Pierścieni, wypada mi dać 9 gwiazdek i w dalszym ciągu zachwycać się kunsztem autora i niepowtarzalnym bestsellerem.

Podobnie jak poprzedniczka. Nie potrafię znaleźć minusów.

Podobnie jak poprzedniczka. Nie potrafię znaleźć minusów.

Świetna książka, niektóre fragmenty mrożą krew. Polecam gorąco!

Świetna książka, niektóre fragmenty mrożą krew. Polecam gorąco!

Niestety za Lovecrafta zabrałem się dopiero teraz - pomimo brzmiącego znajomo od dłuższego czasu nazwiska. Szkoda, że zbierałem się tak długo - nie zdawałem sobie sprawy jak dobrą literaturę omijam.

Lovecraft zrobił coś niesamowitego! Wykreował uniwersum, w którym wszystkie elementy zazębiły się w integralną całość, tworząc innowacyjne połączenie. Zwyczajni ludzie i spokojnie płynące życie przeplata się ze wspomnieniami koszmarów z przeszłości, które rzutują na przyszłe wydarzenia. Przedwieczne bóstwa uśpione przed wiekami, spoczywają poza granicami Świata w oczekiwaniu swego apokaliptycznego powrotu. Wymiary przenikają się nawzajem, ingerują w swe struktury i zniekształcają obowiązujący porządek. Choć wszystkie opowiadania bazują na tych samych fundamentach fabularnych, to każde jest inne, wyjątkowe i niezwykle wciągające. W każdym tkwi tajemniczość, lęk przed nieznanym, prawdziwa magia i groza. Aż chciałoby się sięgnąć po Necronomicon!

Opowiadania są efektem i przejawem niezwykłej wyobraźni autora, tak rzadko dziś spotykanej. Język nie jest zbyt prosty, słownictwo wyszukane - dreszczowce na takim poziomie to prawdziwe perełki. Oceniając kompleksowo - zdecydowanie najlepszy zbiór opowiadań grozy, jaki kiedykolwiek przeczytałem. Obym po kolejnych epizodach z Lovecraftem dalej mógł w samych superlatywach podziwiać jego geniusz.

"Nie jest umarłym ten który spoczywa wiekami,
nawet śmierć może umrzeć wraz z dziwnymi eonami."

Niestety za Lovecrafta zabrałem się dopiero teraz - pomimo brzmiącego znajomo od dłuższego czasu nazwiska. Szkoda, że zbierałem się tak długo - nie zdawałem sobie sprawy jak dobrą literaturę omijam.

Lovecraft zrobił coś niesamowitego! Wykreował uniwersum, w którym wszystkie elementy zazębiły się w integralną całość, tworząc innowacyjne połączenie. Zwyczajni ludzie i...

Część trzecia przygód Eragona wiąże się ze zmianą stylu autora. W pozytywnym kontekście. Mimo książki znajdującej się w dziale fantasy, poruszonych zostało w niej wiele kwestii, które idealnie odwzorowują sytuacje życiowe obecne w realnym świecie. Zdecydowanie poprawiła się jakość i trafność przekazu odczuć, zarazem bohaterów jak i autora. Poza tym fabuła w tym tomie się rozkręca i jest coraz ciekawsza.

Część trzecia przygód Eragona wiąże się ze zmianą stylu autora. W pozytywnym kontekście. Mimo książki znajdującej się w dziale fantasy, poruszonych zostało w niej wiele kwestii, które idealnie odwzorowują sytuacje życiowe obecne w realnym świecie. Zdecydowanie poprawiła się jakość i trafność przekazu odczuć, zarazem bohaterów jak i autora. Poza tym fabuła w tym tomie się...

Na początku po raz kolejny wypada umieścić cytat z Draculi Brama Stokera:

"Dziewiętnasty już wiek, lecz - o ile moje zmysły mnie nie oszukują - dawne stulecia miały i mają moc, której zwykła "nowoczesność" zabić nie zdoła".

Choć tyczy się to lat nieco późniejszych, idealnie opisuje powieść Mary Shelley.

Archaiczne słownictwo (oczywiście duża w tym zasługa tłumacza), klimat, przepełniony dawnymi czasami i - z naszej perspektywy - pewnego rodzaju zacofaniem potrafi zbudować wyjątkowe napięcie. Być może książki tego typu oddziałują na mnie ze wzmożoną siłą, być może to po prostu kwestia upodobania albo odgórnie wyrobiona ocena. Niemniej jednak Frankenstein ma klimat i moc, a u mnie wzbudził dreszczyk emocji i swoistego napięcia. Podczas przerzucania kartek nie zwraca się uwagi na numer strony, chłonie się treść, która znika w mgnieniu oka.

Klasyk, który w dodatku jest świetny. Polecam każdemu!

Na początku po raz kolejny wypada umieścić cytat z Draculi Brama Stokera:

"Dziewiętnasty już wiek, lecz - o ile moje zmysły mnie nie oszukują - dawne stulecia miały i mają moc, której zwykła "nowoczesność" zabić nie zdoła".

Choć tyczy się to lat nieco późniejszych, idealnie opisuje powieść Mary Shelley.

Archaiczne słownictwo (oczywiście duża w tym zasługa tłumacza),...

Choć dla wielu osób część kontrowersyjna, tak dla mnie idealne zwieńczenie serii i kwintesencja umiejętności autorki. Oczywiście jako fan - były fan - Harrego, nie odpowiadało mi kilka rzeczy, ale tylko ze względu na empatię, którą obdarzyłem głównych bohaterów. Poza tym świetne tempo akcji i dużo nieprzewidywalnych rozwikłań enigmatycznych sytuacji.

Choć dla wielu osób część kontrowersyjna, tak dla mnie idealne zwieńczenie serii i kwintesencja umiejętności autorki. Oczywiście jako fan - były fan - Harrego, nie odpowiadało mi kilka rzeczy, ale tylko ze względu na empatię, którą obdarzyłem głównych bohaterów. Poza tym świetne tempo akcji i dużo nieprzewidywalnych rozwikłań enigmatycznych sytuacji.

Hobbita przeczytałem po Władcy Pierścieni. Nieco gorsza niż sławna trylogia, mimo wszystko bardzo przyjemna książka, która wciąga i idealnie wprowadza w uniwersum Śródziemia.

Hobbita przeczytałem po Władcy Pierścieni. Nieco gorsza niż sławna trylogia, mimo wszystko bardzo przyjemna książka, która wciąga i idealnie wprowadza w uniwersum Śródziemia.

Bardzo ciekawe połączenie krwawych występków obecnych w horrorach, z humorem. Oprócz tego wiele śmiesznych i zawiłych - w pozytywnym słowa znaczeniu - wątków oraz szybkie tempo akcji.
Polecam :)

Bardzo ciekawe połączenie krwawych występków obecnych w horrorach, z humorem. Oprócz tego wiele śmiesznych i zawiłych - w pozytywnym słowa znaczeniu - wątków oraz szybkie tempo akcji.
Polecam :)

Zdecydowanie lepsza część od poprzedniczki. Wiele ciekawych zwrotów akcji, dużo łamigłówek oraz specyficzne przedstawienie wykreowanego przez Paoliniego świata.
Szczerze polecam.

Zdecydowanie lepsza część od poprzedniczki. Wiele ciekawych zwrotów akcji, dużo łamigłówek oraz specyficzne przedstawienie wykreowanego przez Paoliniego świata.
Szczerze polecam.

Spojrzałem w sklepie na półkę. Przeceniona na 9,99. Grzechem było nie kupić. Podchodziłem troszkę sceptycznie do treści książki. Wiadomo, że w wielu przypadkach dobry i ciekawy jest tzw. "efekt pierwszyzny", lecz w tym przypadku Oko Księżyca jest tak dobre jak "Księga bez tytułu". Z całego serca polecam tym, których pochłonęła część pierwsza :)

Spojrzałem w sklepie na półkę. Przeceniona na 9,99. Grzechem było nie kupić. Podchodziłem troszkę sceptycznie do treści książki. Wiadomo, że w wielu przypadkach dobry i ciekawy jest tzw. "efekt pierwszyzny", lecz w tym przypadku Oko Księżyca jest tak dobre jak "Księga bez tytułu". Z całego serca polecam tym, których pochłonęła część pierwsza :)

Najlepsza część całej trylogii. Trzyma w napięciu i nie pozwala się oderwać. Minus pozostaje ten sam, choć w przekroju plusów jest niewidoczny :-)

Najlepsza część całej trylogii. Trzyma w napięciu i nie pozwala się oderwać. Minus pozostaje ten sam, choć w przekroju plusów jest niewidoczny :-)

W tej części dzieje się całkiem sporo, ale nieproporcjonalnie u wszystkich bohaterów. Ciri i Yen ewidentnie poszły w odstawkę. Poziom książki jest podobny jak u poprzedniczek. Czy coś zaskoczyło bądź szczególnie zapadło w pamięć?
Nietypowa kompania, która towarzyszy Geraltowi i z której niejednokrotnie czerpał pożytek. Również życiowe wyznania wampira nie należą do zwyczajnych, codziennych sytuacji ;-) Wątki polityczne nieco zagmatwane, aczkolwiek konieczne z punktu widzenia łopatologicznego przybliżenia fabularnego.
Czas kontynuować poszukiwania Ciri. :)

W tej części dzieje się całkiem sporo, ale nieproporcjonalnie u wszystkich bohaterów. Ciri i Yen ewidentnie poszły w odstawkę. Poziom książki jest podobny jak u poprzedniczek. Czy coś zaskoczyło bądź szczególnie zapadło w pamięć?
Nietypowa kompania, która towarzyszy Geraltowi i z której niejednokrotnie czerpał pożytek. Również życiowe wyznania wampira nie należą do...

Nie ma się co rozpisywać, poziom jak w części poprzedniej.
Skoro chce się sięgać po kontynuację, to jest co najmniej dobrze ;-)

Nie ma się co rozpisywać, poziom jak w części poprzedniej.
Skoro chce się sięgać po kontynuację, to jest co najmniej dobrze ;-)

Po wejściu do kin "Obecności" nastał swoisty boom i wzmożone zainteresowanie
działalnością Warrenów. Sam wcześniej o tym niezwykłym małżeństwie nie słyszałem. Kiedy zobaczyłem, że wyszedł polski przekład tej książki od razu postanowiłem ją zakupić. I nie żałuję.

Ludzie w czasie swego codziennego życia nie zastanawiają się szczególnie często nad "innym światem", rzeczami nadprzyrodzonymi i paranormalnymi. Do momentu, w którym bezpośrednio nie zaczynają ich dotyczyć. Jak się okazuje, samego Egzorcyzmu Wyższego odprawia się średnio ponad 100 rocznie w samych Stanach Zjednoczonych.

Świetnie opisane ciekawe momenty działalności Warrenów, ukazujące walkę z duchami i demonami "od kuchni". Książka skłania do refleksji, potrafi wzbudzić dreszczyk emocji ale przede wszystkim czyta się ją szybko i przyjemnie.

Po wejściu do kin "Obecności" nastał swoisty boom i wzmożone zainteresowanie
działalnością Warrenów. Sam wcześniej o tym niezwykłym małżeństwie nie słyszałem. Kiedy zobaczyłem, że wyszedł polski przekład tej książki od razu postanowiłem ją zakupić. I nie żałuję.

Ludzie w czasie swego codziennego życia nie zastanawiają się szczególnie często nad "innym światem", rzeczami...