Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,To, co zostawiła" to całkiem dobra powieść Ellen Marie Wiseman. Podoba mi się zamysł tej książki i przedstawienie dwóch odrębnych historii, które w kulminacyjnym momencie się ze sobą łączą. Izzy to nastoletnia dziewczyna, która została oddana pod opiekę rodzinie zastępczej, pewnego dnia podczas porządkowania papierów i innych dokumentów w muzeum odnajduje listy.
Jest połowa dwudziestego wieku. Zaledwie osiemnastoletnia Clara jest niesamowicie zakochana we włoskim imigrancie, jednak ten fakt bardzo mocno nie podoba się jej rodzicom, więc postanawiają umieścić swoją córkę w ośrodku dla obłąkanych.
Oba segmenty są smutne, mamy historie współczesnej nastolatki dźwigającej na barkach dramat rodzinny, czyli matkę, która pewnego razu zamordowała jej ojca a Izzy przez wiele lat nie wiedziała dlaczego to się wydarzyło. Z drugiej jednak strony mamy Clare, która z powodu miłości trafia do zakładu psychiatrycznego z piekła rodem. Jest to z pewnością książka trudna ale dobra.

,,To, co zostawiła" to całkiem dobra powieść Ellen Marie Wiseman. Podoba mi się zamysł tej książki i przedstawienie dwóch odrębnych historii, które w kulminacyjnym momencie się ze sobą łączą. Izzy to nastoletnia dziewczyna, która została oddana pod opiekę rodzinie zastępczej, pewnego dnia podczas porządkowania papierów i innych dokumentów w muzeum odnajduje listy.
Jest...

Nudnawa historia o poszukiwaniu utraconej tożsamości i rodzinnych dramatach. Nieprzypadła mi do gustu ta książka, pomimo tego że potencjał miała całkiem spory. Podobał mi się wątek wyjazdu do Afryki i opisy jego krajobrazu jednak te kilka plusów zostało przyćmione przez niesamowicie bezbarwną główną bohaterkę. Lexy jest postacią, która sprawia wrażenie bycia robotem, jest nijaka i ciężko jej współczuć czy chociażby utożsamić się z nią.

Nudnawa historia o poszukiwaniu utraconej tożsamości i rodzinnych dramatach. Nieprzypadła mi do gustu ta książka, pomimo tego że potencjał miała całkiem spory. Podobał mi się wątek wyjazdu do Afryki i opisy jego krajobrazu jednak te kilka plusów zostało przyćmione przez niesamowicie bezbarwną główną bohaterkę. Lexy jest postacią, która sprawia wrażenie bycia robotem, jest...

Powieść przesłuchana na Empik Go.
Romantyczna opowieść o ubogiej szlachciance Salomei zakochanej w ocalonym powstańcu. Jest to typowa opowieść o miłości, która w przedstawionych czasach nie ma racji bytu, potencjalnym mezaliansie, ale akurat ta powieść wypada całkiem nieźle w porównaniu do wielu innych dzieł tego autora.

Powieść przesłuchana na Empik Go.
Romantyczna opowieść o ubogiej szlachciance Salomei zakochanej w ocalonym powstańcu. Jest to typowa opowieść o miłości, która w przedstawionych czasach nie ma racji bytu, potencjalnym mezaliansie, ale akurat ta powieść wypada całkiem nieźle w porównaniu do wielu innych dzieł tego autora.

Trzecia część cyklu ,,Owoc granatu" czyli ,,Świat w płomieniach" Siostry spędziły wiele lat w Iranie, obydwie wyszły za mąż, Stefania wyszła za swoją miłość z młodzieńczych lat, jednak jej wyobrażenie szczęśliwego życia małżeńskiego dość mocno minęło się z tym co jej ukochany miał jej do zaoferowania, natomiast Elżbieta została cenionym naukowcem i farmaceutom, jednak czas pokazał że zarówno Elżbieta jak i Stefania mocno minęły się ze szczęśliwym życiem i obydwie doświadczyły jeszcze wielu trudności życiowych. W porównaniu do dwóch poprzednich części ta książka zmieniła swoją tematykę z historii powojennej na zwykły romans z historią obyczajową w tle, po mimo że wiedziałam że tak to będzie to jednak poczułam mały zawód. Powieść nie jest zła jednak nie ma już tego klimatu jaki miały wcześniejsze części.

Trzecia część cyklu ,,Owoc granatu" czyli ,,Świat w płomieniach" Siostry spędziły wiele lat w Iranie, obydwie wyszły za mąż, Stefania wyszła za swoją miłość z młodzieńczych lat, jednak jej wyobrażenie szczęśliwego życia małżeńskiego dość mocno minęło się z tym co jej ukochany miał jej do zaoferowania, natomiast Elżbieta została cenionym naukowcem i farmaceutom, jednak czas...

Druga część cyklu jak dla mnie jest trochę lepsza niż pierwsza, a przede wszystkim jest mroczniejsza, Pierce nie denerwowała mnie aż tak jak w pierwszej części a jej związek z John'em nabrał jakiegoś większego sensu. Ja już od paru lat nie znajduję się w targecie tej powieści ale nawet dobrze mi się ją czytało.

Druga część cyklu jak dla mnie jest trochę lepsza niż pierwsza, a przede wszystkim jest mroczniejsza, Pierce nie denerwowała mnie aż tak jak w pierwszej części a jej związek z John'em nabrał jakiegoś większego sensu. Ja już od paru lat nie znajduję się w targecie tej powieści ale nawet dobrze mi się ją czytało.

Współczesna wersja mitologii o Hadesie i Persefonie. Potencjał był spory i naprawdę można było zrobić z tego materiału sensowną powieść. Jednak postacie były mocno nijakie, Pierce momentami porażała swoim brakiem charakteru a jej wątek romantyczne był tak na siłę sklejony że aż żal było czytać. Pomysł był dobry ale wykonanie trochę zawiodło.

Współczesna wersja mitologii o Hadesie i Persefonie. Potencjał był spory i naprawdę można było zrobić z tego materiału sensowną powieść. Jednak postacie były mocno nijakie, Pierce momentami porażała swoim brakiem charakteru a jej wątek romantyczne był tak na siłę sklejony że aż żal było czytać. Pomysł był dobry ale wykonanie trochę zawiodło.

Cieszę się że to już finał cyklu o historii Stefano i Damona. Historia mniej więcej od trzeciej części zaczęła się robić coraz nudniejsza i pełna niepotrzebnych wątków, jednak ostatnia część uratowałam trochę moją opinie o całości. Nie jestem pewna czy zacznę kiedykolwiek czytać "Pamiętniki Wampirów" ale samom historię z "Pamiętniku Stefona" będę nawet miło wspominać do czasu aż fabuła ulotni się z mojego umysłu.

Cieszę się że to już finał cyklu o historii Stefano i Damona. Historia mniej więcej od trzeciej części zaczęła się robić coraz nudniejsza i pełna niepotrzebnych wątków, jednak ostatnia część uratowałam trochę moją opinie o całości. Nie jestem pewna czy zacznę kiedykolwiek czytać "Pamiętniki Wampirów" ale samom historię z "Pamiętniku Stefona" będę nawet miło wspominać do...

Przedostatnia część cyklu jest nudniejsza od poprzedniej. Najlepszym co było w tej części jako takie ukazanie relacji między braćmi, niby się nienawidzą ale jak trzeba to może nie podadzą sobie przysłowiowej "ręki" ale patyk i to najlepiej naostrzony już tak. Mimo to książka była nudna a fabuła zaczęła się niemiłosiernie ciągnąć mniej więcej od połowy książki.

Przedostatnia część cyklu jest nudniejsza od poprzedniej. Najlepszym co było w tej części jako takie ukazanie relacji między braćmi, niby się nienawidzą ale jak trzeba to może nie podadzą sobie przysłowiowej "ręki" ale patyk i to najlepiej naostrzony już tak. Mimo to książka była nudna a fabuła zaczęła się niemiłosiernie ciągnąć mniej więcej od połowy książki.

Kolejna część "Pamiętnika Stefano". Ta część jest najnudniejsza jak do tej pory, nie ma tu ani dynamiki ani ciekawej fabuły ani klimatu. Mamy przeskok czasowy i Stefano na dwadzieścia lat udało się uciec od swojego brata jednak kiedy słyszy o niewyjaśnionych morderstwach w Londynie podświadomie czuję do czego to zmierzą i wie że jego krótkie czasu spokoju niedługo znowu zostaną zakłócone. W tej części najbardziej boli mnie ciągłe użalanie się nad sobą i swoim nieszczęśliwym życiem głównego bohatera.

Kolejna część "Pamiętnika Stefano". Ta część jest najnudniejsza jak do tej pory, nie ma tu ani dynamiki ani ciekawej fabuły ani klimatu. Mamy przeskok czasowy i Stefano na dwadzieścia lat udało się uciec od swojego brata jednak kiedy słyszy o niewyjaśnionych morderstwach w Londynie podświadomie czuję do czego to zmierzą i wie że jego krótkie czasu spokoju niedługo znowu...

Kolejna historia dwóch wampirzych braci: Stefano i Damona. Ta część jest gorsza od dwóch poprzednich, nie jest ani ciekawa ani dynamiczna. Dużo rzeczy dało się tu przewidzieć mimo absurdów niektórych sytuacji. Podczas gdy Stefano zaczyna coraz mocniej użalać się nad swoim życiem jago brat zaczyna robić wszystko by to i tak nieciekawe życie mu uprzykrzyć. Mimo że ta części była słabsza od wcześniejszych to nadal czytało się ją szybko i nawet przyjemnie.

Kolejna historia dwóch wampirzych braci: Stefano i Damona. Ta część jest gorsza od dwóch poprzednich, nie jest ani ciekawa ani dynamiczna. Dużo rzeczy dało się tu przewidzieć mimo absurdów niektórych sytuacji. Podczas gdy Stefano zaczyna coraz mocniej użalać się nad swoim życiem jago brat zaczyna robić wszystko by to i tak nieciekawe życie mu uprzykrzyć. Mimo że ta części...

Druga część podobała mi się bardziej niż pierwsza, była zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji i wątek romantyczny miał tutaj dużo mniejsze znaczenie niż w pierwszej części. Bracia po ucieczce z rodzinnej miejscowości udają się do Nowego Orleanu gdzie zdają sobie sprawę że powrót do normalnego życia będzie albo ciężki albo wręcz niemożliwy. Nastąpił również podział braci na tego dobrego co wybiera zwierzątka zamiast ludzi i tego złego co zaczyna się lubować w czyhaniu na bezbronnych i samotnych ludzi przemierzających ulice Nowego Orleanu.

Druga część podobała mi się bardziej niż pierwsza, była zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji i wątek romantyczny miał tutaj dużo mniejsze znaczenie niż w pierwszej części. Bracia po ucieczce z rodzinnej miejscowości udają się do Nowego Orleanu gdzie zdają sobie sprawę że powrót do normalnego życia będzie albo ciężki albo wręcz niemożliwy. Nastąpił również podział...

Po te książkę sięgnęłam nie znając ani serialu ani głównych części z cyklu "Pamiętniki Wampirów". Zdecydowałam się zacząć akurat od "Pamiętnika Stefano" tylko dlatego że jest to chronologiczny początek całej serii, a jak dla mnie w taki sposób najlepiej się czyta długie serie. Książka przedstawia historię trójkąta miłosnego dwóch braci Stefano i Damiena oraz pięknej Katherine. Książka nie jest górnolotna ani nie jest na jakimś wysokim poziomie jeśli chodzi o sam kunszt pisarski, jednak czytało się ją szybko i nawet przyjemnie. Historia jest okraszona wampirami, litrami przelanej krwi i z dramatem dwójki braci zakochanych w tej samej zwodniczo pięknej kobiecie.

Po te książkę sięgnęłam nie znając ani serialu ani głównych części z cyklu "Pamiętniki Wampirów". Zdecydowałam się zacząć akurat od "Pamiętnika Stefano" tylko dlatego że jest to chronologiczny początek całej serii, a jak dla mnie w taki sposób najlepiej się czyta długie serie. Książka przedstawia historię trójkąta miłosnego dwóch braci Stefano i Damiena oraz pięknej...

,,Tamte dni i tamte noce'' to całkiem dobry romans z nastoletnim Włochem Elio oraz młodym Amerykaninem Olivierem. Książka niesamowicie się dłuży ale jak sam romans jest nawet dobry, w końcu jest tu pełno takiego młodzieńczego zauroczenia, idealizowania osoby, która się podoba i wszystkiego co się z tym wiążę. Jest tu również dużo takich poetyckich odniesień i metafor, która według mnie trochę psuły całokształt ale książka jest jak najbardziej do przeczytania na jeden wieczór.

,,Tamte dni i tamte noce'' to całkiem dobry romans z nastoletnim Włochem Elio oraz młodym Amerykaninem Olivierem. Książka niesamowicie się dłuży ale jak sam romans jest nawet dobry, w końcu jest tu pełno takiego młodzieńczego zauroczenia, idealizowania osoby, która się podoba i wszystkiego co się z tym wiążę. Jest tu również dużo takich poetyckich odniesień i metafor, która...

,,Kroniki Bane'a" to zbiór opowiadań o perypetiach Magnusa Bane'a, czyli czarownika z serii ,,Dary Aniołów", Magnus to moja ulubiona postać z całej serii, dlatego też sięgnęłam po tą pozycję, jednak w tym zbiorze opowiadań nie był już tak dobrze ukazany jak w samym cyklu. Sam zbiór składa się z jedenastu krótki opowiadań z jego życia, jego przygody i miłosne historie oraz podboje. Jak dla mnie nic ciekawego i trochę żałuje że postanowiłam ją przeczytać ponieważ trochę zepsuła moje odczucia wobec Magnusa.

,,Kroniki Bane'a" to zbiór opowiadań o perypetiach Magnusa Bane'a, czyli czarownika z serii ,,Dary Aniołów", Magnus to moja ulubiona postać z całej serii, dlatego też sięgnęłam po tą pozycję, jednak w tym zbiorze opowiadań nie był już tak dobrze ukazany jak w samym cyklu. Sam zbiór składa się z jedenastu krótki opowiadań z jego życia, jego przygody i miłosne historie oraz...

Wielki finał cyklu ,,Dary Anioła". Nie podobał mi się ten cykl, był przepełniony wątkami miłosnymi, krwawymi akcjami, zdradami i chęciami zemsty i mimo tego że dobrze to brzmi to w wydaniu Cassandry Clare nie było to takie dobre jakby się mogło wydawać. Gdyby ten cykl pozostałby trylogią zdecydowanie wyszło by to na lepsze dla całego cyklu, trzy ostatnie części były niepotrzebne. Najlepszymi bohaterami w tej serii byli Magnus i Alec, tylko ich relacja wydawała mi się choć trochę realna, a ta wielka miłość między Clary i jej lubego w pewnej chwili była wręcz nie do zniesienia, zdecydowanie nie polubiłam tej pary. Mimo wszystko nie była to aż tak zła seria, jednak nie rozumiem skąd wzięła aż tak rozległe i szerokie grono fanów.

Wielki finał cyklu ,,Dary Anioła". Nie podobał mi się ten cykl, był przepełniony wątkami miłosnymi, krwawymi akcjami, zdradami i chęciami zemsty i mimo tego że dobrze to brzmi to w wydaniu Cassandry Clare nie było to takie dobre jakby się mogło wydawać. Gdyby ten cykl pozostałby trylogią zdecydowanie wyszło by to na lepsze dla całego cyklu, trzy ostatnie części były...

Piąta część cyklu o burzliwej miłości dwójki nocnych łowców, kolejne perypetie wilkołaków, wampirów i wielu wielu innych gatunków. Ta część w porównaniu ze swoimi poprzedniczkami była niesamowicie nudna i przewidywalna. Po tej części również jasno mogę stwierdzić że nie lubię tak samo mocno Clary jak i Jace'a. ,,Miasto zagubionych dusz" to niepotrzebna w moim odczuciu książka, nie dość że nic nie wniosła do cyklu to jeszcze skomplikowała niektóre niedokończone wątki.

Piąta część cyklu o burzliwej miłości dwójki nocnych łowców, kolejne perypetie wilkołaków, wampirów i wielu wielu innych gatunków. Ta część w porównaniu ze swoimi poprzedniczkami była niesamowicie nudna i przewidywalna. Po tej części również jasno mogę stwierdzić że nie lubię tak samo mocno Clary jak i Jace'a. ,,Miasto zagubionych dusz" to niepotrzebna w moim odczuciu...

Czwarta część cyklu ,,Dary Anioła", no cóż miała być trylogia ale Cassandra Clare niestety postanowiła popłynąć na fali popularności swojego dzieła i postanowiła stworzyć kolejne kontynuację. Ta część zdecydowanie zepsuła moją relacje z tym cyklem, ciężko nie zauważyć że powstała ona tylko dlatego żeby autorce pieniądze się zgadzały. Wiele rzeczy zostało tu jeszcze bardziej skomplikowane niż było wcześniej, postacie nagle stały się niesamowicie irytujące a fabuła już przestała być taka spójna. Co do głównej bohaterki to miałam wrażenie że jedyne o co jej chodzi w tej części to to że w końcu może oficjalnie nazwać Jace'a swoim chłopakiem, chociaż im dłużej czytam ten cykl to tym bardziej ich relacja wydaje mi się być niesamowicie infantylna, nawet jak na nastolatków.

Czwarta część cyklu ,,Dary Anioła", no cóż miała być trylogia ale Cassandra Clare niestety postanowiła popłynąć na fali popularności swojego dzieła i postanowiła stworzyć kolejne kontynuację. Ta część zdecydowanie zepsuła moją relacje z tym cyklem, ciężko nie zauważyć że powstała ona tylko dlatego żeby autorce pieniądze się zgadzały. Wiele rzeczy zostało tu jeszcze bardziej...

Trzecia część cyklu ,,Dary Aniołów" i jak dla mnie najlepsza jak do tej pory. Spora część wątków została tutaj zakończona, wiele spraw rozwiązano, bohaterowie wydawali się ciekawsi niż w dwóch poprzednich częściach, fabuła nadal była dynamiczna i nie nużąca. Podobała mi się ta część jednak największym jej mankamentem jest wątek miłosny, sytuacja Clary i Jace'a jest cholernie ciężka jednak cała otoczka ich relacji wydaje się niesamowicie dziwna nawet jak na zaistniałą sytuację. Pojawiło się również kilka ciekawszych postaci, które napędzały dodatkowo całą fabułę, jednak nadal ten cykl niczym się nie wyróżnia spośród różnych innych młodzieżówek z tego gatunku.

Trzecia część cyklu ,,Dary Aniołów" i jak dla mnie najlepsza jak do tej pory. Spora część wątków została tutaj zakończona, wiele spraw rozwiązano, bohaterowie wydawali się ciekawsi niż w dwóch poprzednich częściach, fabuła nadal była dynamiczna i nie nużąca. Podobała mi się ta część jednak największym jej mankamentem jest wątek miłosny, sytuacja Clary i Jace'a jest...

Kontynuacja cyklu ,,Dary Aniołów" czyli ,,Miasto Popiołów". Po przeczytaniu tej książki mogę powiedzieć że Cassandra Clare ma dobre pióro jak na osobę, która napisała dopiero drugą książkę, opisy nie są jakieś długie, postacie są nawet ciekawe a sama fabuła dynamiczna, ale jednak nudna. Mamy tutaj dużo plot twistów i dziwnych zbiegów okoliczności oraz parę mniejszych lub większych intryg. ,,Miasto Popiołów" spełnia wszystkie kryteria na typową młodzieżówkę, jest niespełniona miłość, trójkącik miłosny, zbuntowana nastolatka i wielu ludzi, którzy nie do końca wiedzą co chcą. Ciężko jest mi ocenić pozytywnie tę książkę gdyż jest ona swoistym miszmaszem wielu innych młodzieżówek osadzonych w nadprzyrodzonym uniwersum, parę rzeczy mi się podobało, wiele odrzuciło ale nic mnie w niej nie zaskoczyło.

Kontynuacja cyklu ,,Dary Aniołów" czyli ,,Miasto Popiołów". Po przeczytaniu tej książki mogę powiedzieć że Cassandra Clare ma dobre pióro jak na osobę, która napisała dopiero drugą książkę, opisy nie są jakieś długie, postacie są nawet ciekawe a sama fabuła dynamiczna, ale jednak nudna. Mamy tutaj dużo plot twistów i dziwnych zbiegów okoliczności oraz parę mniejszych lub...

,,Miasto Kości" to powieść będąca miszmaszem wszelakich innych powieści młodzieżowych, mamy tu ludzi, aniołów, wilkołaków i każdą inną możliwą do wymyślenia rasę. Przeczytałam tę powieść będąc jeszcze w gimnazjum ponieważ zaciekawił mnie opis, w końcu z pozoru normalna nastolatka staję się świadkiem morderstwa na swoim rówieśniku, jest trauma, trudne przeżycia itp, itd, jednak po przeczytaniu książki mogę stwierdzić że to właśnie sytuacja z opisu czyli sceny z kilkunastu pierwszych stron podobały mi się najbardziej. ,,Miasto Kości" w moim odczuciu miało być mocnym dark fantasy a wyszedł romans nastolatki w nadprzyrodzonym świecie. Książka jak dla mnie jest niczym niewyróżniającą się młodzieżówką, podobną do wielu innych.

,,Miasto Kości" to powieść będąca miszmaszem wszelakich innych powieści młodzieżowych, mamy tu ludzi, aniołów, wilkołaków i każdą inną możliwą do wymyślenia rasę. Przeczytałam tę powieść będąc jeszcze w gimnazjum ponieważ zaciekawił mnie opis, w końcu z pozoru normalna nastolatka staję się świadkiem morderstwa na swoim rówieśniku, jest trauma, trudne przeżycia itp, itd,...