Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pełna pięknych opisów i słownictwa powieść, i na tym kończą się plusy tej powieści. Okres Napoleoński nie jest nudnym okresem i na pewno istnieją dzieła w dobry sposób opisujące akurat ten okres czasu we Francji, jednak ,,spowiedź dziecięcia wieku" nim nie jest. Ale mały plus za Oktawa i jego szaleństwo.

Pełna pięknych opisów i słownictwa powieść, i na tym kończą się plusy tej powieści. Okres Napoleoński nie jest nudnym okresem i na pewno istnieją dzieła w dobry sposób opisujące akurat ten okres czasu we Francji, jednak ,,spowiedź dziecięcia wieku" nim nie jest. Ale mały plus za Oktawa i jego szaleństwo.

Opowiadania wydane w zbiorze laureatów konkursu kreatywnego pisania. Jedne opowiadania były lepsze inne gorsze ale zdecydowanie każde zasługuje na uwagę. Widać tutaj kilka błędów początkujących autorów ale opowiadania trzymają poziom.

Opowiadania wydane w zbiorze laureatów konkursu kreatywnego pisania. Jedne opowiadania były lepsze inne gorsze ale zdecydowanie każde zasługuje na uwagę. Widać tutaj kilka błędów początkujących autorów ale opowiadania trzymają poziom.

Jedna z najbardziej znanych dzieł Stefana Żeromskiego, jest to lektura, którą pamiętałam z czasów szkolnych i po latach mój stosunek do niej się nie zmienił, zarówno wtedy jak i teraz uważam że ta nowelka jest niesamowicie nudna.

Jedna z najbardziej znanych dzieł Stefana Żeromskiego, jest to lektura, którą pamiętałam z czasów szkolnych i po latach mój stosunek do niej się nie zmienił, zarówno wtedy jak i teraz uważam że ta nowelka jest niesamowicie nudna.

Trochę o Bogu i trochę o niczym.

Trochę o Bogu i trochę o niczym.

Krótko o wojnie, męskiej dumie, zdradach i złych kobietach. Kolejna opowieść Żeromskiego skreślona z listy nieprzeczytanych.

Krótko o wojnie, męskiej dumie, zdradach i złych kobietach. Kolejna opowieść Żeromskiego skreślona z listy nieprzeczytanych.

Kolejny twór Żeromskiego na mojej półce i a zarazem kolejne rozczarowanie. Jest tu trochę podań ludowych, geografii i na tym kończy się ta krótka opowiastka. Chwile po przeczytaniu ciężko mi napisać o czym była ponieważ niesamowicie mnie wynudziła i ciężko było mi się na niej skupić.

Kolejny twór Żeromskiego na mojej półce i a zarazem kolejne rozczarowanie. Jest tu trochę podań ludowych, geografii i na tym kończy się ta krótka opowiastka. Chwile po przeczytaniu ciężko mi napisać o czym była ponieważ niesamowicie mnie wynudziła i ciężko było mi się na niej skupić.

Kolejny klasyk na mojej półce, a raczej kolejny pisany wierszem tytuł który wymęczyłam bo jak zacznę coś czytać to musze skończyć bez względu na to jak bardzo nudna albo zła byłaby to literatura. Nie był ona znowu jakaś najgorsza, ale niesamowicie mnie wynudziła.

Kolejny klasyk na mojej półce, a raczej kolejny pisany wierszem tytuł który wymęczyłam bo jak zacznę coś czytać to musze skończyć bez względu na to jak bardzo nudna albo zła byłaby to literatura. Nie był ona znowu jakaś najgorsza, ale niesamowicie mnie wynudziła.

Cieszę się że to już finał cyklu o historii Stefano i Damona. Historia mniej więcej od trzeciej części zaczęła się robić coraz nudniejsza i pełna niepotrzebnych wątków, jednak ostatnia część uratowałam trochę moją opinie o całości. Nie jestem pewna czy zacznę kiedykolwiek czytać "Pamiętniki Wampirów" ale samom historię z "Pamiętniku Stefona" będę nawet miło wspominać do czasu aż fabuła ulotni się z mojego umysłu.

Cieszę się że to już finał cyklu o historii Stefano i Damona. Historia mniej więcej od trzeciej części zaczęła się robić coraz nudniejsza i pełna niepotrzebnych wątków, jednak ostatnia część uratowałam trochę moją opinie o całości. Nie jestem pewna czy zacznę kiedykolwiek czytać "Pamiętniki Wampirów" ale samom historię z "Pamiętniku Stefona" będę nawet miło wspominać do...

Przedostatnia część cyklu jest nudniejsza od poprzedniej. Najlepszym co było w tej części jako takie ukazanie relacji między braćmi, niby się nienawidzą ale jak trzeba to może nie podadzą sobie przysłowiowej "ręki" ale patyk i to najlepiej naostrzony już tak. Mimo to książka była nudna a fabuła zaczęła się niemiłosiernie ciągnąć mniej więcej od połowy książki.

Przedostatnia część cyklu jest nudniejsza od poprzedniej. Najlepszym co było w tej części jako takie ukazanie relacji między braćmi, niby się nienawidzą ale jak trzeba to może nie podadzą sobie przysłowiowej "ręki" ale patyk i to najlepiej naostrzony już tak. Mimo to książka była nudna a fabuła zaczęła się niemiłosiernie ciągnąć mniej więcej od połowy książki.

Kolejna część "Pamiętnika Stefano". Ta część jest najnudniejsza jak do tej pory, nie ma tu ani dynamiki ani ciekawej fabuły ani klimatu. Mamy przeskok czasowy i Stefano na dwadzieścia lat udało się uciec od swojego brata jednak kiedy słyszy o niewyjaśnionych morderstwach w Londynie podświadomie czuję do czego to zmierzą i wie że jego krótkie czasu spokoju niedługo znowu zostaną zakłócone. W tej części najbardziej boli mnie ciągłe użalanie się nad sobą i swoim nieszczęśliwym życiem głównego bohatera.

Kolejna część "Pamiętnika Stefano". Ta część jest najnudniejsza jak do tej pory, nie ma tu ani dynamiki ani ciekawej fabuły ani klimatu. Mamy przeskok czasowy i Stefano na dwadzieścia lat udało się uciec od swojego brata jednak kiedy słyszy o niewyjaśnionych morderstwach w Londynie podświadomie czuję do czego to zmierzą i wie że jego krótkie czasu spokoju niedługo znowu...

Kolejna historia dwóch wampirzych braci: Stefano i Damona. Ta część jest gorsza od dwóch poprzednich, nie jest ani ciekawa ani dynamiczna. Dużo rzeczy dało się tu przewidzieć mimo absurdów niektórych sytuacji. Podczas gdy Stefano zaczyna coraz mocniej użalać się nad swoim życiem jago brat zaczyna robić wszystko by to i tak nieciekawe życie mu uprzykrzyć. Mimo że ta części była słabsza od wcześniejszych to nadal czytało się ją szybko i nawet przyjemnie.

Kolejna historia dwóch wampirzych braci: Stefano i Damona. Ta część jest gorsza od dwóch poprzednich, nie jest ani ciekawa ani dynamiczna. Dużo rzeczy dało się tu przewidzieć mimo absurdów niektórych sytuacji. Podczas gdy Stefano zaczyna coraz mocniej użalać się nad swoim życiem jago brat zaczyna robić wszystko by to i tak nieciekawe życie mu uprzykrzyć. Mimo że ta części...

Druga część podobała mi się bardziej niż pierwsza, była zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji i wątek romantyczny miał tutaj dużo mniejsze znaczenie niż w pierwszej części. Bracia po ucieczce z rodzinnej miejscowości udają się do Nowego Orleanu gdzie zdają sobie sprawę że powrót do normalnego życia będzie albo ciężki albo wręcz niemożliwy. Nastąpił również podział braci na tego dobrego co wybiera zwierzątka zamiast ludzi i tego złego co zaczyna się lubować w czyhaniu na bezbronnych i samotnych ludzi przemierzających ulice Nowego Orleanu.

Druga część podobała mi się bardziej niż pierwsza, była zdecydowanie bardziej dynamiczna, pełna akcji i wątek romantyczny miał tutaj dużo mniejsze znaczenie niż w pierwszej części. Bracia po ucieczce z rodzinnej miejscowości udają się do Nowego Orleanu gdzie zdają sobie sprawę że powrót do normalnego życia będzie albo ciężki albo wręcz niemożliwy. Nastąpił również podział...

Po te książkę sięgnęłam nie znając ani serialu ani głównych części z cyklu "Pamiętniki Wampirów". Zdecydowałam się zacząć akurat od "Pamiętnika Stefano" tylko dlatego że jest to chronologiczny początek całej serii, a jak dla mnie w taki sposób najlepiej się czyta długie serie. Książka przedstawia historię trójkąta miłosnego dwóch braci Stefano i Damiena oraz pięknej Katherine. Książka nie jest górnolotna ani nie jest na jakimś wysokim poziomie jeśli chodzi o sam kunszt pisarski, jednak czytało się ją szybko i nawet przyjemnie. Historia jest okraszona wampirami, litrami przelanej krwi i z dramatem dwójki braci zakochanych w tej samej zwodniczo pięknej kobiecie.

Po te książkę sięgnęłam nie znając ani serialu ani głównych części z cyklu "Pamiętniki Wampirów". Zdecydowałam się zacząć akurat od "Pamiętnika Stefano" tylko dlatego że jest to chronologiczny początek całej serii, a jak dla mnie w taki sposób najlepiej się czyta długie serie. Książka przedstawia historię trójkąta miłosnego dwóch braci Stefano i Damiena oraz pięknej...

,,Martwa jesteś piękna" to całkiem intrygujący kryminał, ukazujący zza kulis prace dziennikarzy kryminalnych i to jest głównie ten motyw, który zachęcił mnie do przeczytania właśnie tego kryminału, podobało mi się ukazanie tego nurtu dziennikarstwa jako nie rzetelnego, mającego na celu uświadamianie i przekazywanie informacji na temat zaistniałej tragedii tylko jako zwykłą walkę o kolejnego odbiorcę ich materiału im bardziej obrazowego i krwawego tym lepiej. Eva Singer jest właśnie taką dziennikarką jednak kiedy ginie co raz więcej osób i każde z tych zdarzeń w jakiś sposób jest ze sobą powiązana Eva zdaje sobie sprawę, że ma do czynienie ze seryjnym mordercą. Podobało mi się również ukazanie ojca Evy, starszego człowieka cierpiącego na Alzheimera i dość szczegółowego pokazanie z czym wiąże się opieka nad osobą, która powoli odcina się od rzeczywistości.

,,Martwa jesteś piękna" to całkiem intrygujący kryminał, ukazujący zza kulis prace dziennikarzy kryminalnych i to jest głównie ten motyw, który zachęcił mnie do przeczytania właśnie tego kryminału, podobało mi się ukazanie tego nurtu dziennikarstwa jako nie rzetelnego, mającego na celu uświadamianie i przekazywanie informacji na temat zaistniałej tragedii tylko jako zwykłą...

Krótka historyjka o małżeństwie, które nie potrafi wydać swych trzech córek za mąż. Momentami śmieszna, momentami głupia ale całkiem spoko się ją czytało. Ostatnimi czasy zaczęłam doceniać polskie klasyki.

Krótka historyjka o małżeństwie, które nie potrafi wydać swych trzech córek za mąż. Momentami śmieszna, momentami głupia ale całkiem spoko się ją czytało. Ostatnimi czasy zaczęłam doceniać polskie klasyki.

Zawiódł mnie ten zbiór opowiadań, były tu głośne nazwiska ale mimo wszystko żadne nie zaciekawiło mnie jakoś mocniej. No cóż sięgnęłam po akurat ten zbiór tylko ze względu na nazwisko King ale nawet jego opowiadanie nie uratowało całokształtu tej książki. Takie 6/10

Zawiódł mnie ten zbiór opowiadań, były tu głośne nazwiska ale mimo wszystko żadne nie zaciekawiło mnie jakoś mocniej. No cóż sięgnęłam po akurat ten zbiór tylko ze względu na nazwisko King ale nawet jego opowiadanie nie uratowało całokształtu tej książki. Takie 6/10

,,Żywot sławnych mężów" czyli biografie wybitnych Greków i Rzymian. Ciekawość skłoniła mnie by sięgnąć po tą pozycję. Czytanie biografii takich postaci jak Juliusz Cezar czy Aleksander Wielki było nawet ciekawe jako dodatkowe uzupełnienie informacji, których już o nich miałam, aż głupio się przyznać że wśród postaci które przytoczył Plutarch znałam tylko paru. Jednak w gąszczu tylu biografii ciężko było spamiętać wiele rzeczy. Aczkolwiek dobrze mi się ją czytało.

,,Żywot sławnych mężów" czyli biografie wybitnych Greków i Rzymian. Ciekawość skłoniła mnie by sięgnąć po tą pozycję. Czytanie biografii takich postaci jak Juliusz Cezar czy Aleksander Wielki było nawet ciekawe jako dodatkowe uzupełnienie informacji, których już o nich miałam, aż głupio się przyznać że wśród postaci które przytoczył Plutarch znałam tylko paru. Jednak w...

,,Mroczny Trop" czyli kolejny kryminał Alex Kavy, mamy tutaj połączenie dwóch spraw. Ryder Creed jest treserem psów, który pewnego razu wraz ze swoją psiną Gracy, spotykają na lotnisku młodą dziewczynę przemycającą narkotyki w podobnym czasie agentka Maddie O'Dell zostaje przydzielona do sprawy odnalezienia ciała w rzece. Alex Kava zdecydowanie potrafi pisać kryminały, już z serii właśnie o Maggie O'Dell było to widać i w przypadku tej książki, która również mnie nie zawiodła. Czytało się tę powieść bardzo szybko, sprawa mnie wciągnęła a motyw psów policyjnych tylko jeszcze bardziej podniósł poziom tego kryminału. Samego tresera psów również dało się mocno polubić a w zestawieniu z niezawodną O"Dell tworzą niezłe combo. Nic tylko brać się za kolejne części.

,,Mroczny Trop" czyli kolejny kryminał Alex Kavy, mamy tutaj połączenie dwóch spraw. Ryder Creed jest treserem psów, który pewnego razu wraz ze swoją psiną Gracy, spotykają na lotnisku młodą dziewczynę przemycającą narkotyki w podobnym czasie agentka Maddie O'Dell zostaje przydzielona do sprawy odnalezienia ciała w rzece. Alex Kava zdecydowanie potrafi pisać kryminały, już...

Po ten zbiór opowiadań sięgnęłam główne ze względu na nazwisko Ketchum, w końcu jak dla mnie jest on jednym z ikon literatury grozy i akurat opowiadanie jego autorstwa podobało mi się najbardziej. Inne opowiadania też były całkiem niezłe jednak bez jakiegoś polotu, jedne było dobre inne trochę gorsze ale to właśnie ,,Opowieść z owczej łąki" uratowało tą antologię. Taki zbiór do przeczytania albo na raz albo po jednym opowiadaniu raz na jakiś czas, ale większość z nich najpewniej zniknie gdzieś w eterze wielu innych przeczytanych przeze mnie opowiadań.

Po ten zbiór opowiadań sięgnęłam główne ze względu na nazwisko Ketchum, w końcu jak dla mnie jest on jednym z ikon literatury grozy i akurat opowiadanie jego autorstwa podobało mi się najbardziej. Inne opowiadania też były całkiem niezłe jednak bez jakiegoś polotu, jedne było dobre inne trochę gorsze ale to właśnie ,,Opowieść z owczej łąki" uratowało tą antologię. Taki...