Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z moich ulubionych Rodziewiczówny. Niby romans ale z plejadą barwnych postaci i fantastycznie poprowadzoną fabułą.

Jedna z moich ulubionych Rodziewiczówny. Niby romans ale z plejadą barwnych postaci i fantastycznie poprowadzoną fabułą.

Moja ukochana książka Mari Rodziewiczówny, czytywałam ja kiedyś kilka razy w roku dla poprawy samopoczucia. Urokliwa, romantyczna, przesycona sielskim klimatem żmudzkiej wsi i dobrymi żyjącymi w zgodzie z naturą ludźmi. Czas przeczytać ją jeszcze raz.

Moja ukochana książka Mari Rodziewiczówny, czytywałam ja kiedyś kilka razy w roku dla poprawy samopoczucia. Urokliwa, romantyczna, przesycona sielskim klimatem żmudzkiej wsi i dobrymi żyjącymi w zgodzie z naturą ludźmi. Czas przeczytać ją jeszcze raz.

Kiedy pierwszy raz czytałam tę książkę jako nastolatka, zarwałam dwie noce i wylałam tyle łez, że zamiast chusteczek powinnam użyć prześcieradła. Szkoda, że teraz jest lekturą szkolną.

Kiedy pierwszy raz czytałam tę książkę jako nastolatka, zarwałam dwie noce i wylałam tyle łez, że zamiast chusteczek powinnam użyć prześcieradła. Szkoda, że teraz jest lekturą szkolną.

Barwne dzieje rodu Romanowów, pełne intryg knowań, zabójstw, tajemniczych wydarzeń ale także malowniczych, kontrowersyjnych i tajemniczych postaci.
Historia sama stworzyła tą książkę, niekiedy niewiarygodną i fantastyczną jak stare rosyjskie baśnie. Autorka zebrała i chronologicznie ale bardzo przystępnie opisała fakty, ludzi ich motywacje i losy.

Barwne dzieje rodu Romanowów, pełne intryg knowań, zabójstw, tajemniczych wydarzeń ale także malowniczych, kontrowersyjnych i tajemniczych postaci.
Historia sama stworzyła tą książkę, niekiedy niewiarygodną i fantastyczną jak stare rosyjskie baśnie. Autorka zebrała i chronologicznie ale bardzo przystępnie opisała fakty, ludzi ich motywacje i losy.

Smutna historia, króla tułacza. Mądry, wykształcony, pochodzący ze znakomitego polskiego rodu młody człowiek w wieku 27 lat w burzliwych czasach wojny domowej zostaje wybrany królem Polski. Dobro kraju leży mu na sercu, myśli o wprowadzeniu reform, wzmocnieniu ojczyzny, jednak wojna wciąż trwa a August Mocny nie zamierza pozbyć się tak łakomego kąska jakim jest korona Polski. I jak zawsze w naszej historii wygrywają partykularne interesy szlachty i magnaterii polskiej oraz ambicję krajów ościennych.
Stanisław Leszczyński dwukrotnie ucieka z kraju, tuła się po różnych księstwach europejskich. Na koniec poniża go jego zięć Ludwik XV. Oddaje mu wprawdzie w posiadanie księstwo Lotaryngii, jednak Stanisław Leszczyński ma być tylko dożywotnią kukiełką na tronie tego państewka, które po jego śmierci zastanie włączone do Francji.
Leszczyński okazał się dobrym gospodarzem, zyskując u miejscowej ludności przydomek „króla-dobrodzieja”. Wsławił się głównie jako mecenas sztuki i nauki.
Sława i dobra pamięć po naszym rodaku nie zaginęła w Nancy w Lotaryngii, wspominają go również mieszkańcy Leszna i Rydzyny, do której tęsknił do końca swych dni.
Corocznie pojawia się Stanisław Leszczyński na ulicach tych miast w imprezie plenerowej „Powrót króla.”
Autorka przybliża nam życie Stanisława Leszczyńskiego i jego rodziny w sposób przystępny i ciekawy. Poznajemy historię familii słynnej i zasłużonej dla całej Wielkopolski i Rzeczpospolitej na tle wydarzeń historycznych i burzliwych dziejów XVIII w. Polecam ją szczególnie miłośnikom historii.

Smutna historia, króla tułacza. Mądry, wykształcony, pochodzący ze znakomitego polskiego rodu młody człowiek w wieku 27 lat w burzliwych czasach wojny domowej zostaje wybrany królem Polski. Dobro kraju leży mu na sercu, myśli o wprowadzeniu reform, wzmocnieniu ojczyzny, jednak wojna wciąż trwa a August Mocny nie zamierza pozbyć się tak łakomego kąska jakim jest korona...