Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam szczerze, że temat bardzo wdzięczny został potraktowany upraszczająco. Nie spodobało mi się. Mam kilka zarzutów, Próba zniesienia subkultur do jednego medium jakim jest muzyka, losowość w wyborze subkultur. Próba umatematycznienia zależności, stwarzanie tych zależności. Sądzę, ze jako praca socjologiczna, dla innych socjologów, bądź osób w znających metody jest dosyć strawna i poprawna, ale z punktu widzenia masowego odbiorcy, za jakiego się uważam, to nie siadło. Nie uważam, że muzyka jest wyznacznikiem przynależności do subkultury, uważam, że są subkultury, które nie mają wiodącego gatunku muzycznego, a ostatecznie - książka wydana w 2015 roku. Czy w 2015 roku ktoś widział jeszcze skina? Czy punki jeszcze chodzą po ulicach? To jest margines. Podobnie z hip-hopowcami i metalami, owszem są osoby słuchające tej muzyki, ale bardzo często jest to uwielbienie dla gatunku muzycznego, a nie wyznawanie specyficznych wartości, czy podążanie za ideologiami, które uległy zmianie od lat 80. czy nawet 90. Nie polecam.

Przyznam szczerze, że temat bardzo wdzięczny został potraktowany upraszczająco. Nie spodobało mi się. Mam kilka zarzutów, Próba zniesienia subkultur do jednego medium jakim jest muzyka, losowość w wyborze subkultur. Próba umatematycznienia zależności, stwarzanie tych zależności. Sądzę, ze jako praca socjologiczna, dla innych socjologów, bądź osób w znających metody jest...

Całkiem fajna opowieść dla małolatów.

Całkiem fajna opowieść dla małolatów.

Książka rozczarowuje. Nie ma w środku tego co sugeruje tytuł, nie ma panteonu wszystkich bogów, nie ma opisów rytuałów, świątyń, kapłanów. Jest natomiast porządnie przedstawiona rozprawa naukowa na temat źródeł, a przede wszystkim ich braku. Książka bardzo trudna, pisana naukowym językiem, z mnóstwem przypisów innych autorów, z dokładnym wytłumaczeniem, kto jak myślał i dlaczego i jakie popełnił błędy. Nie polecam, chyba, że ktoś się mocno interesuje tematem, albo ma wykształcenie w kierunku.

Książka rozczarowuje. Nie ma w środku tego co sugeruje tytuł, nie ma panteonu wszystkich bogów, nie ma opisów rytuałów, świątyń, kapłanów. Jest natomiast porządnie przedstawiona rozprawa naukowa na temat źródeł, a przede wszystkim ich braku. Książka bardzo trudna, pisana naukowym językiem, z mnóstwem przypisów innych autorów, z dokładnym wytłumaczeniem, kto jak myślał i...

Przekombinowane, można się zgubić, ale fajnie, fajny motyw. Ma potencjał na film, tylko chyba za jakieś 20 lat.

Przekombinowane, można się zgubić, ale fajnie, fajny motyw. Ma potencjał na film, tylko chyba za jakieś 20 lat.

Sam się sobie dziwię, że wziąłem taką książkę do ręki, i że mnie wciągnęła. To jest jeden wielki esej, rozprawka, z mocną chronologią. Ciekawe dla kogoś kto interesuje się tematem, a tym akurat się zainteresowałem. Zwłaszcza kiedy co kwartał w kinie lici jakaś ekranizacja komiksu. Ten reportaż to taka lektura uzupełniająca dla tego wszystkiego co dzieje się na wielkim ekranie - tak też traktuję tą pozycję.

Sam się sobie dziwię, że wziąłem taką książkę do ręki, i że mnie wciągnęła. To jest jeden wielki esej, rozprawka, z mocną chronologią. Ciekawe dla kogoś kto interesuje się tematem, a tym akurat się zainteresowałem. Zwłaszcza kiedy co kwartał w kinie lici jakaś ekranizacja komiksu. Ten reportaż to taka lektura uzupełniająca dla tego wszystkiego co dzieje się na wielkim...

Smutna historia wielkiego Polaka.

Smutna historia wielkiego Polaka.

Dobrze opisana historia deathu, chociaż momentami trochę za dużo o kasie.

Dobrze opisana historia deathu, chociaż momentami trochę za dużo o kasie.

Lekka lekturka o zabarwieniu historyczno religijnym, na kopyto Dana Browna, chociaż inaczej pisana. Specjalnie to nie polecam, ale jak kotś chce coś lekkiego to można.

Lekka lekturka o zabarwieniu historyczno religijnym, na kopyto Dana Browna, chociaż inaczej pisana. Specjalnie to nie polecam, ale jak kotś chce coś lekkiego to można.

Sympatyczne zestawienie najważniejszych utworów z delikatnymi opisami. W zasadzie to jest jeden wielki esej. Przeczytać można w parę chwil, na raz.

Sympatyczne zestawienie najważniejszych utworów z delikatnymi opisami. W zasadzie to jest jeden wielki esej. Przeczytać można w parę chwil, na raz.

Sympatyczny zbiorek opowiadań.

Sympatyczny zbiorek opowiadań.

Zmęczyłem. Ciekawa historia, nawet.

Zmęczyłem. Ciekawa historia, nawet.

W bibliotece szukając czegoś "fajnego" wpadła mi w rękę ta powieść. Wyraźnie zainteresowała, jednak w miarę czytania jakoś odniechęciła, czegoś tutaj wyraźnie brakuje. Wyrazisty bohater główny, acz nie soczysty, duża doza przewidywalności rozkłada historię i poza głównym bohaterem to nie ma tutaj więcej krwistych postaci, mimo, że jest tam kilka wampirów. Temat trochę niewykorzystany, dobra powieść dla nastolatków.

W bibliotece szukając czegoś "fajnego" wpadła mi w rękę ta powieść. Wyraźnie zainteresowała, jednak w miarę czytania jakoś odniechęciła, czegoś tutaj wyraźnie brakuje. Wyrazisty bohater główny, acz nie soczysty, duża doza przewidywalności rozkłada historię i poza głównym bohaterem to nie ma tutaj więcej krwistych postaci, mimo, że jest tam kilka wampirów. Temat trochę...

Interesująca rozprawa na temat tego co się stało po rozpadzie Sex Pistols, gdy punk już umarł. Nie przeczytałem od deski do deski, jedynie fragmenty, gdyż duża część z tego mnie po prostu nie interesowała.

Interesująca rozprawa na temat tego co się stało po rozpadzie Sex Pistols, gdy punk już umarł. Nie przeczytałem od deski do deski, jedynie fragmenty, gdyż duża część z tego mnie po prostu nie interesowała.

Przebrnąłem.

Przebrnąłem.

Moim zdaniem coś tu nie zagrało. Nie jestem aż takim fanem tego zespołu, ale lubię posłuchać. Biografia została spisana w nudny i monotonny sposób, bez żadnych ciekawostek, z małą ilością cytatów z wywiadów. Wręcz momentami miałem wrażenie, że skopiowana z wikipedii. Opisy płyt są dostateczne, ale niewyczerpujące i trochę na siłę, pod publikę ten początek. Każdy fan zespołu na pewno powinien mieć tą pozycje w swoim zbiorze, ale niekoniecznie powinien ją czytać, bo nic nowego się nie dowie.

Moim zdaniem coś tu nie zagrało. Nie jestem aż takim fanem tego zespołu, ale lubię posłuchać. Biografia została spisana w nudny i monotonny sposób, bez żadnych ciekawostek, z małą ilością cytatów z wywiadów. Wręcz momentami miałem wrażenie, że skopiowana z wikipedii. Opisy płyt są dostateczne, ale niewyczerpujące i trochę na siłę, pod publikę ten początek. Każdy fan zespołu...

Wydaje się, że rzetelnie spisana biografia. Bardzo dobry pomysł z dokładnym rozebraniem płyt, kawałek po kawałku. Ukłony dla autora, że był na wszystkich wydarzeniach związanych z zespołem i jego członkami w Polsce.

Wydaje się, że rzetelnie spisana biografia. Bardzo dobry pomysł z dokładnym rozebraniem płyt, kawałek po kawałku. Ukłony dla autora, że był na wszystkich wydarzeniach związanych z zespołem i jego członkami w Polsce.

Po pierwsze Kraków. Po drugie historia. Po trzecia postacie. Doskonała mieszanka i doskonały pomysł na kryminał. No coś mniej więcej jak kryminał. Wspaniały opisy miejsc, interesujące wtręty ciekawostek historycznych. Styl pisania bardzo pod Pilipiuka. Może nie pożarłem powieści jednego dnia, ale przeczytałem z zainteresowaniem.

Po pierwsze Kraków. Po drugie historia. Po trzecia postacie. Doskonała mieszanka i doskonały pomysł na kryminał. No coś mniej więcej jak kryminał. Wspaniały opisy miejsc, interesujące wtręty ciekawostek historycznych. Styl pisania bardzo pod Pilipiuka. Może nie pożarłem powieści jednego dnia, ale przeczytałem z zainteresowaniem.

Potwornie się męczyłem.

Potwornie się męczyłem.

Gniot! Kolejna powieść pisana schematycznie. Tak jak poprzednie cztery, jeden szynel i jedziemy, tylko fakty historyczne i dzieła sztuki podmieniamy. A w tle jest oczywiście religia i zmasowany atak na Kościół. To było fajne jak się czytało Kod... i Anioły... Przy symbolu zaczęło irytować, podobnie w Infernie. A tutaj?! Znowu to samo. Chociaż jak zwykle poruszany temat skłania do myślenia i poruszą, miesza człowiekowi pod kopułką. Chyba tylko dla tego ostatniego to przeczytałem.

Gniot! Kolejna powieść pisana schematycznie. Tak jak poprzednie cztery, jeden szynel i jedziemy, tylko fakty historyczne i dzieła sztuki podmieniamy. A w tle jest oczywiście religia i zmasowany atak na Kościół. To było fajne jak się czytało Kod... i Anioły... Przy symbolu zaczęło irytować, podobnie w Infernie. A tutaj?! Znowu to samo. Chociaż jak zwykle poruszany temat...

Czytam tę serię od początku. Autorka potrafi wciągnąć, ale czasem zdarzają się momenty, które bym wyrzucił. Bardzo ciekawie w tym tomie wplata coś zupełnie z innej bajki. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Czytam tę serię od początku. Autorka potrafi wciągnąć, ale czasem zdarzają się momenty, które bym wyrzucił. Bardzo ciekawie w tym tomie wplata coś zupełnie z innej bajki. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.