Najnowsze artykuły
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać4
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Michał Jan Lutostański
Znany jako: Michał LutostańskiZnany jako: Michał Lutostański
3
7,4/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.), popularnonaukowa
Socjolog, doktor nauk społecznych i wychowanek Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Jego działalność naukowa skupia się na młodzieży także muzyce. Pracownik instytutu badawczego TNS Polska, gdzie zajmuje się ilościowymi badaniami konsumenckimi. Członek Polskiego Towarzystwa Badaczy Rynku i Opinii. Autor wielu publikacji także wystąpień konferencyjnych. Zdobywca I miejsca w Konkursie o Nagrodę Publiczności na Najlepsze Wystąpienie podczas XIV Kongresu Badaczy Rynku i Opinii 2013 r.
7,4/10średnia ocena książek autora
12 przeczytało książki autora
54 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Badanie rynku. Jak zrozumieć konsumenta?
Michał Protasiuk, Michał Jan Lutostański
10,0 z 1 ocen
21 czytelników 0 opinii
2021
Brzydkie słowa, brudny dźwięk. Muzyka jako przekaz kształtujący styl życia subkultur młodzieżowych
Michał Jan Lutostański
5,3 z 3 ocen
14 czytelników 1 opinia
2015
Najnowsze opinie o książkach autora
Brzydkie słowa, brudny dźwięk. Muzyka jako przekaz kształtujący styl życia subkultur młodzieżowych Michał Jan Lutostański
5,3
Przyznam szczerze, że temat bardzo wdzięczny został potraktowany upraszczająco. Nie spodobało mi się. Mam kilka zarzutów, Próba zniesienia subkultur do jednego medium jakim jest muzyka, losowość w wyborze subkultur. Próba umatematycznienia zależności, stwarzanie tych zależności. Sądzę, ze jako praca socjologiczna, dla innych socjologów, bądź osób w znających metody jest dosyć strawna i poprawna, ale z punktu widzenia masowego odbiorcy, za jakiego się uważam, to nie siadło. Nie uważam, że muzyka jest wyznacznikiem przynależności do subkultury, uważam, że są subkultury, które nie mają wiodącego gatunku muzycznego, a ostatecznie - książka wydana w 2015 roku. Czy w 2015 roku ktoś widział jeszcze skina? Czy punki jeszcze chodzą po ulicach? To jest margines. Podobnie z hip-hopowcami i metalami, owszem są osoby słuchające tej muzyki, ale bardzo często jest to uwielbienie dla gatunku muzycznego, a nie wyznawanie specyficznych wartości, czy podążanie za ideologiami, które uległy zmianie od lat 80. czy nawet 90. Nie polecam.