Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię biografie, a ta jest zdecydowanie najlepszą i najciekawszą jaką przeczytałam. I pomyśleć, że wiedząc, jak bardzo jest obszerna, zastanawiałam się, czy na pewno warto po nią sięgnąć. No bo czy dam radę ją przeczytać przez miesiąc? W bibliotece wiele osób rezerwowało tę książkę. Czekałam na nią długo. Było warto!

Z książki można dowiedzieć się niesamowicie wiele na temat życia Beksińskich. Ja o istnieniu tego młodszego nawet nie miałam pojęcia! Słabo pamiętam lata 90. Od raptem paru lat byłam zachwycona twórczością malarską starszego Beksińskiego. Okazało się jednak, że postać syna w tej książce zafascynowała mnie o wiele mocniej.
Polecam każdemu, kto lubi literaturę faktu. Obiecuję, że nie będziecie zawiedzeni.

Tomek: bananowe dziecko, które miało wszystko to, co jego rówieśnicy w PRL-u nie mieli, wychowywany bezstresowo, przeżył 40 lat, ale nigdy nie dorósł. Posiadał mieszkanie naprzeciwko mieszkania swoich rodziców, ojciec mu je kupił. Tomek chodził na obiady do matki, często znęcał się nad nią, kiedy coś, jego zdaniem, źle przyrządziła. Któregoś razu ktoś mu za to przywalił. On zaczął wtedy krzyczeć, że pójdzie się zabić. Wszyscy koło niego skakali, byle tylko odsunąć go od myśli samobójczych. Spał do 13, miał ciężki charakter, wiele okropnych przyzwyczajeń, które zniechęcały kobiety do wspólnego życia z nim. Był charyzmatycznym dziennikarzem muzycznym, prezenterem radiowym, posiadał ciekawy gust muzyczny, głowę pełną pomysłów, inspirował się tym, co mroczne, to on tłumaczył takie filmy jak seria o Bondzie czy Monty'm Pythonie. Moje pokolenie już go nie pamięta, ale w latach 90 był bardzo popularny, miał rzeszę fanek, które słały listy miłosne do niego.

Tomek pierwszą próbę samobójczą podjął już jako nastolatek, po dwudziestu paru latach nie był już w stanie pokonać depresji i odszedł z tego świata z własnej decyzji. Podobno depresja to choroba ludzi inteligentnych.

Zdzisława oskarżano, że wychowywanie syna wśród mrocznych obrazów przyczyniło się do tej tragedii. To bzdura. Rodzice nie mają na nas aż tak wielkiego wpływu, jak nam się wydaje.

Z książki dowiedziałam się, że malarz został zamordowany 10 lat temu. Musiała być wtedy spora afera, ale nic nie pamiętam. Mordercą był młody chłopiec, który chciał pożyczyć pieniądze od mistrza. Za odmowę Beksiński został zasztyletowany.

Lubię biografie, a ta jest zdecydowanie najlepszą i najciekawszą jaką przeczytałam. I pomyśleć, że wiedząc, jak bardzo jest obszerna, zastanawiałam się, czy na pewno warto po nią sięgnąć. No bo czy dam radę ją przeczytać przez miesiąc? W bibliotece wiele osób rezerwowało tę książkę. Czekałam na nią długo. Było warto!

Z książki można dowiedzieć się niesamowicie wiele na...

Pasjonująca książka. Dowiedziałam się o wielu sprawach, o których nie miałam pojęcia. W wywiadzie poruszono problemy etyczne, takie jak aborcja. Poglądy tej pary lekarzy-położników popieram. Mają bardzo wiele racji w tym, co mówią i trudno byłoby z nimi polemizować.

Pasjonująca książka. Dowiedziałam się o wielu sprawach, o których nie miałam pojęcia. W wywiadzie poruszono problemy etyczne, takie jak aborcja. Poglądy tej pary lekarzy-położników popieram. Mają bardzo wiele racji w tym, co mówią i trudno byłoby z nimi polemizować.

Bardzo ciekawie wykreowana antyutopia. Jestem zachwycona pomysłowością autorki. Poleciłabym trylogię przede wszystkim młodzieży, ale także osobom starszym. To nie jest kolejna modna naiwna lektura typu "Zmierzch" czy "50 twarzy". Myślę, że wnioski płynące z "Igrzysk śmierci" pozostaną ponadczasowe i ludzie będą czytać tę serię nawet za 100 lat. Język jest prosty, ale biorąc pod uwagę, że trylogia została napisana przede wszystkim dla nastolatków, można to potraktować jako plus. Główne postacie zostaną w mojej pamięci na wiele lat.

Bardzo ciekawie wykreowana antyutopia. Jestem zachwycona pomysłowością autorki. Poleciłabym trylogię przede wszystkim młodzieży, ale także osobom starszym. To nie jest kolejna modna naiwna lektura typu "Zmierzch" czy "50 twarzy". Myślę, że wnioski płynące z "Igrzysk śmierci" pozostaną ponadczasowe i ludzie będą czytać tę serię nawet za 100 lat. Język jest prosty, ale biorąc...

Nie skłamię, jeżeli napiszę, że to jedna z najlepszych książek, które przeczytałam w swoim życiu. Jestem pełna zachwytu dla historii wymyślonej przez Daniela Keyesa.

Ogromne wrażenie zrobił na mnie portret psychologiczny głównej postaci - Charliego Gordona. Chłopak pracuje jako piekarz, uczy się pisać i czytać w szkole dla upośledzonych. Jego największym marzeniem - jest byciem mądrym i taką szansę dostaje - musi tylko poddać się eksperymentalnej operacji. Na stronach jego pamiętnika obserwujemy nagłą przemianę - z chłopca o bardzo niskim ilorazie inteligencji w geniusza wyrastającego ponad wszystkich ludzi w otoczeniu, mądrzejszego od naukowców, którzy w pewnym sensie jego stworzyli. Czy jednak operacja, która została przeprowadzona na młodym mężczyźnie, będzie miała tylko pozytywne skutki? Jakie niesie za sobą ryzyko? Charlie emocjonalnie rozwija się w normalnym tempie - wie bardzo dużo, ale wciąż nie do końca rozumie ludzi, ich postępowanie, niezbyt radzi sobie ze swoimi uczuciami. Chce kochać kobietę, może nawet założyć rodzinę, ale pojawiają się problemy i bariera, których nie potrafi pokonać. Relacje z innymi ludźmi także okazują się skomplikowane. Najbliższym przyjacielem okazuje się dla niego Algernon - mysz, na której przeprowadzono identyczny eksperyment.

Co mogę więcej napisać? Żałuję, że nie mam tej książki we własnej biblioteczce. Polecam bez chwili wahania wszystkim, którzy lubią ambitne książki.

Nie skłamię, jeżeli napiszę, że to jedna z najlepszych książek, które przeczytałam w swoim życiu. Jestem pełna zachwytu dla historii wymyślonej przez Daniela Keyesa.

Ogromne wrażenie zrobił na mnie portret psychologiczny głównej postaci - Charliego Gordona. Chłopak pracuje jako piekarz, uczy się pisać i czytać w szkole dla upośledzonych. Jego największym marzeniem - jest...

"Krótka historia ludzkości" zachwyca, porusza wiele ciekawych, pasjonujących tematów, daje do myślenia. Chociaż jest to publikacja o tematyce historycznej, mało w niej suchych faktów, postaci, dat.

Yuval Noah Harrari posiłkuje się także wiedzą pochodzącą od innych nauk niż historia, np. biologią czy psychologią. Tytułowym bohaterem jest cała ludzkość, której losy autor omawia od prehistorii do czasów nam współczesnych. Próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy postęp sprawił, że staliśmy się szczęśliwsi? Po kolei omawia największe rewolucje (poznawczą, agrarną, przemysłową, naukową). Sporo miejsca poświęca religiom i dominacji ludzkiego gatunku nad zwierzętami. Pisarz także wybiega w przyszłość, próbując przewidzieć, co czeka ludzi w następnych stuleciach.

Gorąco polecam! Daję 10 gwiazdek, bo to chyba najlepsza książka popularnonaukowa, jaka trafiła w moje ręce. Zapada w pamięć!

"Krótka historia ludzkości" zachwyca, porusza wiele ciekawych, pasjonujących tematów, daje do myślenia. Chociaż jest to publikacja o tematyce historycznej, mało w niej suchych faktów, postaci, dat.

Yuval Noah Harrari posiłkuje się także wiedzą pochodzącą od innych nauk niż historia, np. biologią czy psychologią. Tytułowym bohaterem jest cała ludzkość, której losy autor...

To dla mnie najważniejsza książka w roku 2023.

To dla mnie najważniejsza książka w roku 2023.

Książka jest genialna. Czytałam ją spory czas temu, ale chcę do niej kiedyś wrócić.

Książka jest genialna. Czytałam ją spory czas temu, ale chcę do niej kiedyś wrócić.

Do niedawna nie miałam zwyczaju czytać tej samej książki drugi, uważałam to za stratę czasu, w końcu jest tyle książek, na które brakuje mi czasu, więc po co powtarzać się. Po raz pierwszy od bardzo dawna postanowiłam zrobić wyjątek, poznałam bowiem twórczość Yuvala Noaha Harari'ego i po prostu wsiąkłam w jego dzieła. Mam dość ulotną pamięć i z przyjemnością odświeżyłam sobie lekturę sprzed dwóch lat.

2 lata temu w moje ręce trafiło "Od zwierząt do bogów. Krótka historia ludzkości", a rok temu "Homo deus. Krótka historia jutra". Autor tak mnie oczarował swoją przenikliwością, że zostałam jego fanką i w tym roku postanowiłam zakupić jego wszystkie książki, które do tej pory ukazały się w Polsce. Pierwszy bestseller został ponownie wydany pod nieco zmienionym tytułem: "Sapiens. Od zwierząt do bogów". Jest to bodajże jego najlepsza książka, najlepiej oceniana. Kolejne mają to do siebie, że wiele treści powtarza się z tej pierwszej.

Każda książka Harari'ego to prawdziwa kopalnia wiedzy i bardzo szerokie spojrzenie na historię ludzi - nie z perspektywy wielkich wydarzeń, wielkich dat, ale ludzkości jako ogółu. Pisarz odpowiada na pytania, na które mało kto do tej pory próbował odpowiedzieć, zaskakuje, daje do myślenia. Chociaż autor jest historykiem, nie skupia się tylko na samej historii, ale sięga także do innych nauk. Mnie osobiście bardzo podobały się rozdziały, w których jest sporo filozofii. Dla przykładu pisarz analizuje, czym dla ludzi jest szczęście. Odpowiedź wcale nie jest prosta.

Na 500 stronach zostało poruszonych tak wiele ważnych tematów, że ludziom interesującym się nauką, nie sposób przejść obok tej książki obojętnie. Bardzo bym chciała, aby wielu moich znajomych przeczytało "Sapiens", może otworzyłoby im oczy, jak bardzo żyją zmyślonymi "opowieściami". Argumenty Harari'ego są niezwykle przekonujące.

Do niedawna nie miałam zwyczaju czytać tej samej książki drugi, uważałam to za stratę czasu, w końcu jest tyle książek, na które brakuje mi czasu, więc po co powtarzać się. Po raz pierwszy od bardzo dawna postanowiłam zrobić wyjątek, poznałam bowiem twórczość Yuvala Noaha Harari'ego i po prostu wsiąkłam w jego dzieła. Mam dość ulotną pamięć i z przyjemnością odświeżyłam...

Jestem już po lekturze wszystkich trzech książek pana Yuvala Noaha Harari'ego i wciąż jest mi mało! Czekam na kolejne i podejrzewam, że tym razem będę kupowała je od razu po premierze i szybko zabierała się za czytanie. Dla mnie ten pan to historyk numer 1! Poleca go również Kasia Gandor, moja ulubiona youtuberka.

W powieści Elizabeth Kostovy "Historyk" odkryłam dawno temu bardzo ciekawy cytat:
"Studiowanie historii przygotowuje raczej do rozumienia teraźniejszości, niż do uciekania od niej w zamierzchłą przeszłość".
"21 lekcji na XXI wiek" jest bardzo dobrym przykładem wykorzystania tej mądrości do analizowania współczesnych dziejów. Aczkolwiek nigdy nie wiadomo, którym torem potoczy się historia. Może obierze tę drogę, którą najmniej spodziewamy się - takich zwrotów mieliśmy już wiele.

Moim zdaniem najważniejszy temat, jaki został poruszony w tej pracy to kwestia ocieplenia klimatu. Jest to najbardziej naglący problem współczesnego świata i jeżeli coś z tym nie zrobimy, możemy zaprzepaścić wiele wcześniejszych osiągnięć ludzkości. Cieszy mnie to, że Harari dostrzega ten problem i próbuje uświadamiać ludzi w tej kwestii. Ma u mnie za to kolejnego dużego plusa.

Książkę polecam każdemu, kto interesuje się współczesnymi wydarzeniami, historią i nauką w ogólnym rozumieniu. Brawa dla pana Michała Romanka, bo świetnie spisał się, tłumacząc ten światowy bestseller.

Jestem już po lekturze wszystkich trzech książek pana Yuvala Noaha Harari'ego i wciąż jest mi mało! Czekam na kolejne i podejrzewam, że tym razem będę kupowała je od razu po premierze i szybko zabierała się za czytanie. Dla mnie ten pan to historyk numer 1! Poleca go również Kasia Gandor, moja ulubiona youtuberka.

W powieści Elizabeth Kostovy "Historyk" odkryłam dawno...