Tyle ważnych informacji, pisanych tak ciekawym i przede wszystkim prostym językiem, polecam!

Tyle ważnych informacji, pisanych tak ciekawym i przede wszystkim prostym językiem, polecam!

Zdecydowanie polecam. Ciekawe spojrzenie na temat człowieka, jak również wielu oczywistych z dzisiejszego punktu widzenia "wynalazków".

Zdecydowanie polecam. Ciekawe spojrzenie na temat człowieka, jak również wielu oczywistych z dzisiejszego punktu widzenia "wynalazków".

Dobra, ale trzeba filtrować. Historia jest zawsze indywidualną interpretacją.

Dobra, ale trzeba filtrować. Historia jest zawsze indywidualną interpretacją.

Fajnie, lekko napisana książka, która zawiera bardzo ciekawe informacje.

Fajnie, lekko napisana książka, która zawiera bardzo ciekawe informacje.

Mark Zuckerberg i Bill Gates lubią to!


Bestseller Harariego wydany został 10 lat temu i zdobył sobie sympatię wielu ważnych osób ze świata nauki i biznesu jak choćby Bill Gates czy Mark Zuckerberg.

Czy słusznie?

Tak, bo to jest bardzo dobra książka przedstawiająca genezę powstania naszego gatunku. I pierwsza połowa tej książki jest dokładnie o tym.
Póżniej autor zagłębia się bardziej w ekonomię i opisuje okres rewolucji przemysłowej i jej wpływ na rozwój homo sapiens, skupiając się głównie na znaczeniu kapitalizmu.

Podoba mi się że autor krytycznie podszedł do opowiedzenia historii naszych dziejów. Zastanawia jednak, że autor skupil się głównie na krytyce kapitalizmu i konsumpcjonizmu, nie wspominając prawie w ogóle o socjalizmie, przez co książka wydaje się być trochę stronnicza pod tym względem.

Ksiażka pozwoliła mi lepiej zrozumieć dlaczego świat podąża w kierunku, w ktorym obecnie podąża. Odpowiedzi na to pytanie dają ostanie rozdziały, gdzie autor przechodzi płynnie do psychologii i opowiada o naszym szczęściu.

To właśnie szczeście jest teraz tym, czym politycy i "wielcy" tego świata chcą nas obdarzyć. Podpierając się psychologią autor twierdzi, że rozwój technologiczny nie przyniósł ludziom szczęścia i ludzie byli tak samo szczęśliwi w czasach średniowiecza jak teraz. To że mamy dziś telewizory, samochody i możemy podróżować nie czyni nas bardziej szczęśliwych, bo w długim terminie nasze szczęście równa się constans. I nawet kupno nowego samochodu czy drogiej zabawki tylko na chwilę podnosi nam poziom seratoniny. I o ile z punktu widzenia psychologii autor zdaje się mieć rację, to takie twierdzenie jest jednocześnie bardzo niebezpieczne. Harrari twierdzi, że zarówno w ustrojach demokratycznych jak i dyktatorskich ludzie wykazują pidobny piziom zadowolenia. Stąd jest już tylko krok aby stwierdzić, że będziemy tak samo szczęśliwi w ustroju socjalistycznym czy dyktatorskim, bez możliwości podróżowania, bez sklepów pełnych jedzenia i z ograniczonymi prawami człowieka. Bez konieczności posiadania czegokolwiek. " Nie będziecie mieli nic i będziecie szczęśliwi" zdaje się twierdzić Harari. Jakieś podobieństwa do komunizmu?

Po co nam w ogóle wiedza skoro informacja o tym, że ktoś inny ma lepiej od nas sprawia tylko tyle, że czujemy się nieszczęśliwi. Szczęście naszym najważniejszym dobrem. " Wolność to niewola, ignorancja to siła", chciałoby się rzec cytując Orwella.

Więc może lepiej dla nas będzie jak nie będziemy musieli podejmować żadnych decyzji, nie będziemy musieli nawet zmuszać się do myślenia i pozwolimy "rządowi światowemu" myśleć za nas. Bo autor jest za stworzeniem rządu światowego, gdyz tylko to wedlug autora może nas uchować od wojen. Tylko że rzad światowy to mrzonka, bo nawet gdyby udało sie zjednoczyć świat "Zachodni" pod jednym sztandarem, to i tak pozostaną jeszcze Chiny czy świat muzułmański który nie da się tak zjednoczyć i wojny bedą dalej się toczyć. Tylko miedzy kontynentami. Dokładnie jak w "Roku 1984".

Ponieważ nasze szczęście równa się w dlugim terminie constans, to jedynym sposobem na to zebyśmy byli ciągle szczęśliwi jest farmakologia. Tabletki na depresję dla każdego.

Żeby nie przedłużać niepotrzebnie tego wywodu, niepokoi mnie koncepcja uszczęśliwiania ludzkości. Liberalna zasada mówi że "jeśli państwo chce cię uszczęśliwiać to bierz nogi za pas i uciekaj ". Na myśl nasuwa mi się od razu Korea Północna gdzie ludzie są najbardziej szczęśliwi na świecie, gdyż wierzą że mają najlepszego przywódcę na świecie i wierzą ze Kim Dzong Un zamknął im granice państwa po to, aby inni nie przyjeżdżali do kraju pławić się w północnokoreańskim luksusie. Nawet internet jest tam wyłączony aby koreańczycy nie musieli popadać w depresję, że gdzies indziej na świecie inni mają lepiej.

Pomimo, że wnioski płynące od Harariego są dość niebezpieczne, to książka sama w sobie jest jednak bardzo dobra. Sporo nozna się od buej dowiedzieć, szczególnie pod katem historycznym. Stała sie jednak powszechnie usprawiedliwieniem dla tworzenia rządu światowego i ogranicznia praw człowieka.

Mark Zuckenberg inwestuje miliardy w wirtualny świat, w którym bedziemy mogli się zanurzyć aby zapomnieć o naszych troskach. Tam bedziemy mogli być kim tylko chcemy. Tam bedziemy mogli być wolni, piękni i bogaci, kupując nikomu niepotrzebne wirtualne ubrania, samochody i inne bajery. Tam będziemy mogli być w końcu szczęśliwi.

Czy polubimy taką wersję naszej przyszłości?

Nie dziwię się, że Mark Zuckerberg i Bill Gates lubią to!

Mark Zuckerberg i Bill Gates lubią to!


Bestseller Harariego wydany został 10 lat temu i zdobył sobie sympatię wielu ważnych osób ze świata nauki i biznesu jak choćby Bill Gates czy Mark Zuckerberg.

Czy słusznie?

Tak, bo to jest bardzo dobra książka przedstawiająca genezę powstania naszego gatunku. I pierwsza połowa tej książki jest dokładnie o tym.
Póżniej autor...

Fajny, lekki styl pomaga przyswoić sobie te wszystkie interesujące ciekawostki przedstawione przez autora, tym bardziej, że nie wszystkie z nich są "fajne i lekkie". Jest w tej książce sporo, które mogą skłonić pewnych "homo sapiens" do zastanowienia się nad sobą, tym jakie miejsce zajmujemy na naszej planecie i tym, czy jako gatunek udało nam się czegoś dokonać. A wszystkie te myśli, mogą nawet doprowadzić do rozmyślań nad tym dokąd zmierzamy my oraz nasza cywilizacja. Moim skromnym zdaniem, nie będzie to wcale miejsce "mlekiem i miodem płynące", "usłane różami", wypchane pluszem itd.

"Sapiens. Od zwierząt do bogów" to taka przebieżka po dokonania człowieka z których możemy być niby dumni, z zastrzeżeniem jednak, że każde z tych "dokonań" może nam wybuchnąć w twarz i kopnąć w zadek.

Fajny, lekki styl pomaga przyswoić sobie te wszystkie interesujące ciekawostki przedstawione przez autora, tym bardziej, że nie wszystkie z nich są "fajne i lekkie". Jest w tej książce sporo, które mogą skłonić pewnych "homo sapiens" do zastanowienia się nad sobą, tym jakie miejsce zajmujemy na naszej planecie i tym, czy jako gatunek udało nam się czegoś dokonać. A...

Przekrojowe spojrzenie na ewolucje człowieka oraz jego wpływ na otaczający świat. Dobrze się czyta. Polecam

Przekrojowe spojrzenie na ewolucje człowieka oraz jego wpływ na otaczający świat. Dobrze się czyta. Polecam

Książka Yuvala Noaha Harariego pt. Sapiens. Od zwierząt do bogów od bardzo dawna była na mojej liście "must read", ale jakoś zawsze lekturę odwlekałam w czasie. Wisiała na półce na Legimi, zerkałam na nią w księgarni... A potem razem z Wojtkiem zachwyciliśmy się Niepowstrzymanymi, w których autor kieruje swoje przemyślenia do młodszych odbiorców i już wiedziałam, że trzeba nadrobić zaległości. Tym bardziej że pojawiło się jubileuszowe wydanie tej niesamowitej książki.

Autor to izraelski historyk. Wykłada historię na wydziale nauk humanistycznych Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. Specjalizuje się w historii średniowiecza, wojskowości oraz ogólnie pojętej historii świata wraz z powiązanymi z nią procesami makro-historycznymi. Ukończył doktorat na Uniwersytecie w Oxfordzie. Mieszka w Syjonie we wschodniej części Jerozolimy (Bet Szemesz).

"Sapiens to fascynująca historia naszego gatunku i opowieść o tym, co robimy z własną potęgą" - czytamy w opisie wydawcy i tym razem nie mam podstaw, żeby te deklaracje podważać. Książka jest ze wszech miar fascynująca. I to do tego stopnia, że mimo pokaźnych rozmiarów (ponad 500, stron nie licząc przypisów),czyta się ją szybko jak dobrą powieść.

Książka podzielona jest na cztery części, a jednocześnie jest prawdziwą podróżą przez czas - od najdawniejszej historii gatunku. Harari opowiada nam o tym, jak w toku ewolucji pojawił się homo sapiens i na ile to pojawienie jest fenomenem, a na ile zwykłą koleją rzeczy. Odwołuje się nie tylko do samej teorii ewolucji, ale do dziesięcioleci badań, które część wcześniejszych teorii wykluczyły bądź podały w wątpliwość. Do tego pokazuje, jak zdolności poznawcze gatunku przyczyniły się do jego dalszych przemian.

Kolejnym krokiem na drodze jest rewolucja agrarna, którą Harari pokazuje nie jako największe dobrodziejstwo, ale też pewną pułapkę dla gatunku. Skłania czytelnika do zastanowienia się, czy w szerokiej perspektywie przyniosła ona gatunkowi więcej korzyści czy szkód. Oczywiście bez niej nie byłoby świata, który znamy, ale autor bardzo wymownie wybija nas z bańki samozadowolenia.

Następnie przechodzimy do czasu konsolidacji wspólnot. Dla mnie to najciekawsza część książki, w której przyjrzeć się możemy mechanizmom kształtującym coraz większe wspólnoty i rządzące pojawianiem się zależności między nimi. Pieniądze, religia, powstanie imperiów - to wszystko efekt zachodzących między ludźmi procesów.

Na koniec mamy już historię najnowszą - tę powiązaną z postępem w wielu dziedzinach nauki, który zmienia nas samych i świat, w którym żyjemy. Tu Harari dociera do spekulacji na temat przyszłości gatunku i jego ewentualnego kresu.

Autor proponuje czytelnikowi interdyscyplinarne spojrzenie zarówno na historię gatunku, jak i jego teraźniejszość. Pokazuje, że pewne mechanizmy z przeszłości, pod nieco zmienioną formą, wciąż funkcjonują i wciąż mają siłę oddziaływania. Że historia ludzkości to nie tylko fakty i daty, ale też procesy, zmiany, przypuszczenia, teorie, które dopiero czas i nauka mogą zweryfikować.

Można się z autorem nie zgadzać, można podważyć jego refleksje, jednak nie można mu odmówić daru do snucia opowieści. Historia gatunku jest w jego książce jak gawęda, powieść przygodowa, sensacyjna i kryminalna w jednym, a przede wszystkim oparta na naukowych badaniach, odkryciach i teoriach. Harari opowiada o świecie tak, że od lektury trudno się oderwać i jednocześnie chłonie się jego słowa, ale nie bezrefleksyjnie. Bo autor nie uzurpuje sobie miana wszechwiedzącego. I zostawia miejsce na wątpliwości.

Czytając ostatnie rozdziały książki, która wydana została 10 lat temu, możemy zauważyć, że pewne jego przypuszczenia z perspektywy czasu okazały się nietrafne. Czas je zweryfikował, ale też sam Harari podkreślał, że to jedynie teorie. Jeśli sięgniecie po starsze wydania książki, miejcie świadomość, że sam autor przyznał się do pomyłki w posłowiu do wydania jubileuszowego. Jednak jego pomyłki wcale nie skreślają walorów książki i nie podważają wszystkiego, co napisał.

Sapiens to książka warta uwagi. Wciągająca, interesująca i intrygująca, a do tego napisana ze swadą i polotem. Czyta się ją rewelacyjnie i zostaje z masą bardzo ciekawych informacji, które pozwalają lepiej poznać naszą przeszłość i zrozumieć teraźniejszość.

Książka Yuvala Noaha Harariego pt. Sapiens. Od zwierząt do bogów od bardzo dawna była na mojej liście "must read", ale jakoś zawsze lekturę odwlekałam w czasie. Wisiała na półce na Legimi, zerkałam na nią w księgarni... A potem razem z Wojtkiem zachwyciliśmy się Niepowstrzymanymi, w których autor kieruje swoje przemyślenia do młodszych odbiorców i już wiedziałam, że trzeba...

2020.08.14
2022.02.24 - 95/100%
2023.10.04 - 85,2/100%

2020.08.14
2022.02.24 - 95/100%
2023.10.04 - 85,2/100%

"Historia to opowieść o tym, co garstka ludzi robiła w czasie, gdy cała reszta ludzkości orała pola I nosiła wodę"

Pierwsza część książki superowa, mega dawka informacji o pochodzeniu człowieka.
Druga część nieco przytłaczająca, czasami nużąca obserwacja czasów współczesnych. Już tak nie porywająca.

"Historia to opowieść o tym, co garstka ludzi robiła w czasie, gdy cała reszta ludzkości orała pola I nosiła wodę"

Pierwsza część książki superowa, mega dawka informacji o pochodzeniu człowieka.
Druga część nieco przytłaczająca, czasami nużąca obserwacja czasów współczesnych. Już tak nie porywająca.