Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tylko on to potrafi Marcin Pilis genialny, dobitny i przenikający do duszy czytelnika.
.
Kolejna rewelacyjna powieść. Romans? Literatura piękna? "Mnogość rzeczy" to książka tego roku. Kolejna wspaniała od Pana Marcina.
.
Pospolite imiona, a nieszablonowe postacie.
.
Pomiędzy Martą a Mariuszem było połączenie dusz. Dosłownie było czuć te wyładowania cząsteczek nad nimi.
.
Czułam się naładowana tą historią, widziałam jak rezonuje we mnie i to było obłędne.
.
Nie czytajcie jej w pośpiechu, pozwólcie sobie na chwile samotności i przemyśleń, niech Was pochłonie. Bądźcie otwarci jak kosmos.
.
Czuję go.
.
Jest tuż obok.
.
Widzę jak na mnie patrzy. Słyszę jego głos. Widzę te oczy. Te gesty. On.
.
Tylko Marcin Pilis potrafi tak pięknie pisać o wyjątkowo okropnych, wręcz brutalnych wydarzeniach z życia swoich bohaterów. Każda z jego książek porusza do głębi. Wręcz wyrywa z nas to co złe i jednocześnie dobre. Pokazuje ludzką nienawiść, ale i ogromną miłość, oddanie.
.
Czytając część historii opowiadaną przez Martę serce krwawiło mi na każdej stronie.
.
Czytanie tej opowieści jest tak niewyobrażalnym, nieopisywalnym uczuciem jakiego nigdy w życiu nie odczułam. Pisząc te słowa emocje wylewają się ze mnie. Płaczę i nie jestem w stanie pisać.
.
Tę książkę doświadczamy ciałem, umysłem, duszą, wszystkim, całym Wszechświatem.
.
Fenomenalna.
.
Panie Marcinie dziękuję za tą podróż tej nieopisywalnej miłości.
.
Jak tylko zaczęłam czytać "Mnogość rzeczy" od razu przyszła mi do głowy jedna piosenka, "Infinity" James Young'a.
.
"Cause I love you for infinity. I love you for infinity.Meet me at the bottom of the ocean Where the time is frozen Where all the universe is open..."

Tylko on to potrafi Marcin Pilis genialny, dobitny i przenikający do duszy czytelnika.
.
Kolejna rewelacyjna powieść. Romans? Literatura piękna? "Mnogość rzeczy" to książka tego roku. Kolejna wspaniała od Pana Marcina.
.
Pospolite imiona, a nieszablonowe postacie.
.
Pomiędzy Martą a Mariuszem było połączenie dusz. Dosłownie było czuć te wyładowania cząsteczek nad nimi....

Najpiękniejsza książka, którą przeczytałam w tym roku? Tak, to "Pułapka na anioły".
.
Gdy czytasz boli, płaczesz, ale i uśmiechniesz się. Piękna historia.
.
Wojtusiu Aniele, przykro mi, że musiałeś to wsztstko przeżyć. Byłeś bardzo dzielny i mądry, mądrzejszy od wszystkich dorosłych.
.
Tylko dziecko jest w stanie dostrzec to co Ty.
.
Tylko wrażliwe dziecko zobaczy to dobro, nawet gdy dzieje się zło.
.
Wojtku, sądzę, że nie byłeś świadomy, że jesteś ofiarą. Ofiarą najgorszej przemocy, tej którą sprawia najważniejszy mężczyzna w życiu małego chłopca, ojciec.
.
Ojciec tylko z nazwy, tak naprawdę sprawca, ale też trzeba to dostrzec człowiek nieszczęśliwy i zagubiony, który wyrzekł się jedynej miłości i to go zniszczyło.
.
"Pułapka na anioły" to piękna historia, jednocześnie najokrutmiejsza, ktorą ostatnio czytałam. Płakałam i walczyłam z myślami.
.
Nie chciałam takiego zakończenia, przeczuwałam, ale broniłam sie przed nim.
.
Zdruzgotało mnie. Łzy leciały. I pojawilo sie to ludzkie pytanie, dlaczego?
.
Tytuł okazał się taki przewrotny.
.
@wydawnictwolira ma dar szukania perełek, to kolejna z nich. Mogę stwierdzić z czystym sumieniem trafia na ulubioną półkę.
@marcin_grzelak_profil_autorski gratuluję i czekam na kolejne historie.

Najpiękniejsza książka, którą przeczytałam w tym roku? Tak, to "Pułapka na anioły".
.
Gdy czytasz boli, płaczesz, ale i uśmiechniesz się. Piękna historia.
.
Wojtusiu Aniele, przykro mi, że musiałeś to wsztstko przeżyć. Byłeś bardzo dzielny i mądry, mądrzejszy od wszystkich dorosłych.
.
Tylko dziecko jest w stanie dostrzec to co Ty.
.
Tylko wrażliwe dziecko zobaczy to dobro,...

Zdrada, doświadczone małżeństwo, miłość młodzieńcza, to wszystko znajdziecie w "Papierowym pałacu" Mirandy Cowley Heller od @czwartastrona
.
Małżeństwo czy romans?
.
Rezygnacja ze stabilnego związku, w którym są dzieci, na rzecz miłości życia?
.
Czy to egoistyczne czy jednak inwestycja w swoje szczęście?
.
A jednak pojawiają się wątpliwości, czy dojrzała kobieta może myśleć i postąpić w ten sposób, czy jednak nie zostanie napiętnowana przez społeczeństwo?
.
To jedne z dylematów głównej bohaterki nowości od Czwartej Strony, Elle.
.
W tej książce jest tak wiele kwesti tabu, społecznie ważnych, że czasem miałam wrażenie przesytu. Jest to połączenie teraźniejszości Elle z jej latami dzieciństwa, trudną historią jej matki i rodzeństwa. Autorka poruszyła sprawy wrażliwe jak wykorzystanie seksualne, rodzin po przejściach, rodzin patwochowych i ich problemów, straty ciąży i zdrady.
.
Choć dla mnie miłą odmianą od tak trudnej tematyki było tło, letni krajobraz, jezioro, które pochłania, daje ukojenie i letni dom, który skrywa wszystkie sekrety. Pomimo tragedii on dalej przyciaga.
.
Mimo wszystko piękna historia, cudownie napisana i pozostająca w pamięci.
.
Żaden romans, czy miła powieść obyczajowa, to dramat bez możliwości dobrego zakończenia.
.
" Jestem zakochana w Jonasie. Zawsze byłam. Nie potrafię bez niego żyć, nie potrafię z nim zerwać po tym, jak tyle czasu na niego czekałam. Ale jestem też zakochana w Peterze. Mam dwie możliwości. Mogę wybrać to, czego mieć nie mogę. Albo to, na co nie zasługuję."

Zdrada, doświadczone małżeństwo, miłość młodzieńcza, to wszystko znajdziecie w "Papierowym pałacu" Mirandy Cowley Heller od @czwartastrona
.
Małżeństwo czy romans?
.
Rezygnacja ze stabilnego związku, w którym są dzieci, na rzecz miłości życia?
.
Czy to egoistyczne czy jednak inwestycja w swoje szczęście?
.
A jednak pojawiają się wątpliwości, czy dojrzała kobieta może myśleć...

Czy jestem taka sama jak Ona?
.
Moja matka.
.
Kobieta, która powinna gwarantować spokój i bezpieczeństwo dziecku. A daje ciągły strach, wprowadza w stan paranoi.
.
Czy postrzegam świat jak ona? Czy cierpię na urojenia?
.
Czy wtedy tej nocy podczas śnieżycy to ja powinnam zginąć czy jednak ta druga?
.
Kto to zrobił, po co?
.
Mój strach osiągnął granice, nie potrafie funkcjonować, odcinam się od tego na 10 długich lat, wyjeżdzam i wreszcie żyję
.
Ale teraz wróciłam, bo poczucie obowiązku nad matką, wyrzuty sumienia, że ją zostawiłam wygrywają
.
Choć nadal mam przeczcie, że morderca sprzed lat obserwuje mnie i widzi każdy mój ruch. Tak nie można żyć. Myślę racjonalnie, ale czy na pewno? Ratujcie mnie.
.
Czytaliście książki Erici Spindler? To moje pierwsze spotkanie i zapewne nie ostatnie.
.
Nowość od wydawnictwa Luna " Taka sama" jest moją pierwszą książką autorki i przyznam szczerze jestto bardzo udane rozpoczęcie znajomości 😉
.
Jest morderstwo, tajemnica rodzinna sprzed lat, romans i ciekawe śledztwo
.

Czy jestem taka sama jak Ona?
.
Moja matka.
.
Kobieta, która powinna gwarantować spokój i bezpieczeństwo dziecku. A daje ciągły strach, wprowadza w stan paranoi.
.
Czy postrzegam świat jak ona? Czy cierpię na urojenia?
.
Czy wtedy tej nocy podczas śnieżycy to ja powinnam zginąć czy jednak ta druga?
.
Kto to zrobił, po co?
.
Mój strach osiągnął granice, nie potrafie...

W obecnej sytuacji na świecie dwoistość natury ludzkiej jest bardzo widoczna.
.
Czy każdy ma pierwsatek zła i dobra w sobie?
.
Zło jest w każdym z nas, tylko pytanie czy potrafimy nad nim zapanować?
.
Pierwszy raz czytałam klasyka literatury "Doktor Jekyll i pan Hyde", miałam przyjemność poznać tą ponadczasową opowieść w fenomenalnym wydaniu @dwiesiostry.
.
Mroczna tajemnica Jekylla od ponad 100 lat fascynuje. Niby znałam historię, ale jednak nie do końca. To jedna z lepszych książek od złożoności ludzkiej natury, nie przeszkadza dawniejszy język, aktualna jest cały czas. Bo przecież każdy ma dwie strony medalu..
.
Wisienką na torcie są ilustracje brazylijskiego artysty Adao Iturrusgaraia, które nadają książce jeszcze więcej ekspresji.

W obecnej sytuacji na świecie dwoistość natury ludzkiej jest bardzo widoczna.
.
Czy każdy ma pierwsatek zła i dobra w sobie?
.
Zło jest w każdym z nas, tylko pytanie czy potrafimy nad nim zapanować?
.
Pierwszy raz czytałam klasyka literatury "Doktor Jekyll i pan Hyde", miałam przyjemność poznać tą ponadczasową opowieść w fenomenalnym wydaniu @dwiesiostry.
.
Mroczna...

Każda książka Jakuba Małeckiego porywała mnie, z "Świętem ognia" było inaczej. Ale jeszcze nie potrafie powiedzieć czemu.
.
Nadal było normalnie, magia cidzienności, którą kocham. Nowatorskie dpojrzenie na nasze życie, takie nudne i normalne, ale jednak wyjątkowe. Jak każdy człowiek.
.
"Święto ognia" długo mnie blokowało, później dałam się porwać do tańca i popłynęłam.
.
Choć mam takie wrażenie, że książka powstała za szybko, że nie była tak perfekcyjnie dopracowana jak to pitrafi Jabuk Małecki.
.
Mimo wszystko czekam na kolejne.
.
" Obie się siłujemy ze swoim ciałem i próbujemy je zmusić do czegoś, czego ono wcale nie chce, ale nie wiem, może to po prostu o to chodzi w życiu".

Każda książka Jakuba Małeckiego porywała mnie, z "Świętem ognia" było inaczej. Ale jeszcze nie potrafie powiedzieć czemu.
.
Nadal było normalnie, magia cidzienności, którą kocham. Nowatorskie dpojrzenie na nasze życie, takie nudne i normalne, ale jednak wyjątkowe. Jak każdy człowiek.
.
"Święto ognia" długo mnie blokowało, później dałam się porwać do tańca i...

Wspaniała, nudna, kontrowersyjna, prawdziwa. Twórczość Sally Rooney, autorki bestsellerowej powieści "Normalni ludzie", "Rozmowy z przyjaciółmi" jest bardzo oryginalna.
.
Hmm, co to za książka, trudna w konstrukcji, jak i w przemyśleniu.
.
Tak to już jest z Rooney, początkowo trudno mi wejść w historię, by nadszedł ten moment gdzie nią żyję. Odczuwam jak główni bohaterowie. Niekiedy widzę tam siebie.
.
Podobieństwo z bohaterami, ich problemami, sposobami ich rozwiązywania, to co mnie irytuje czy dręczy.
.
Dosłownie jakby ktoś czytał mi w myślach i to początkowo mnie przeraziło.
Ale czytałam wytrwale, później przyszedł czas zrozumienia i zaakceptowania. Przyjęcia jej (i siebie) jaką jest.
.
Normalne życie, wkurzające i zachwycające momentami, intymność długoletniej przyjaźni i uświadomienie sobie tej miłości, która rozwinęła się przez te lata.
.
Piękno. Wyjątkowość. To Sally Rooney. Kochasz ją lub nienawidzisz.
.
Ta książka jest emocją, jak każda Rooney.

Wspaniała, nudna, kontrowersyjna, prawdziwa. Twórczość Sally Rooney, autorki bestsellerowej powieści "Normalni ludzie", "Rozmowy z przyjaciółmi" jest bardzo oryginalna.
.
Hmm, co to za książka, trudna w konstrukcji, jak i w przemyśleniu.
.
Tak to już jest z Rooney, początkowo trudno mi wejść w historię, by nadszedł ten moment gdzie nią żyję. Odczuwam jak główni bohaterowie....

I jest już, kolejna świetna książka od @zrozum, " Sprawy łóżkowe. Historia se*su.".
.
Fascynacja miłością fizyczną istniała i będzie istnieć.
.
Ta książka zafascynuje Was, zawstydzi, może i wywoła obrzydzenie. Nie ważne i tak będziecie ciekawi kolejnych rozdziałów o ladacznicach, cipach, penisach, pornografii czy fetyszyzowaniu ciemnoskórych ciał.
.
Czytając "Sprawy łóżkowe" dochodzę do wniosku, że mężczyźni od zawsze obawiali się siły kobiet. Ich popędów, pragnień. Bali się, że łechtaczka zdetronizuje władzę wszędobylskiego symbolu męskości, bali się utraty penisów. Oczywiście takiej symbolicznej utraty 😉 bali się stracić władzę. Bo co, jeśli prącie okaże się zbędne lub mężczyznę da się zastąpić?
.
Dlatego też przez stulecia seksualność kobiet, w tym łechtaczka była atakowana przez męskich przedstawicieli medycyny.
.
Tu jest tak wiele interesujących kwestii, że nie sposób o wszystkich wspomnieć.
.
Warto sięgnąć po nią, przeczytać i na koniec położyć się na brzuchu, zapalić "papieroska" i zapytać, "No to jak ci się podobało?"

I jest już, kolejna świetna książka od @zrozum, " Sprawy łóżkowe. Historia se*su.".
.
Fascynacja miłością fizyczną istniała i będzie istnieć.
.
Ta książka zafascynuje Was, zawstydzi, może i wywoła obrzydzenie. Nie ważne i tak będziecie ciekawi kolejnych rozdziałów o ladacznicach, cipach, penisach, pornografii czy fetyszyzowaniu ciemnoskórych ciał.
.
Czytając "Sprawy...

Podróż w nieznane na przykład w głąb ludzkiego ciała. Odważylibyście się? Czy starczyłoby Wam odwagi, by poznać tą żywą maszynę?
.
Dzięki wydawnictwu Dwie Siostry możecie zajrzeć do naszego wnętrza, zobaczyć jak bije nasze serce, przyjrzeć się wzrastającym komórkom lub odszukać tę część mózgu, która odpowiada za myśli.
.
Witajcie w Muzeum Anatomii.
.
„Anatomicum”, to kolejna książka popularno–naukowa dla dzieci z serii „W muzeum”. Właśnie poznajemy Planetarium i jest równie fascynująca.
.
Ponad 200 kości, 120 tysięcy kilometrów naczyń krwionośnych i miliardy komórek nerwowych – to ludzkie ciało. Dzięki Anatomicum poznacie wszystkie jego sekrety.
.
oprócz ogromu wiedzy dotyczącej każdego z układów ludzkiego organizmu, dostaniecie przepiękne ilustrację i instrukcje jak to się dzieje, że nasze ciało się porusza- genialne porównanie ludzkiego ciała do maszyny, gdzie widzimy dokładnie wszystkie stawy i ich ruch.
.
Najprostsze porównanie ciała do klocków, budujemy je od najmniejszego do największego. Od komórek, poprzez naczynia krwionośne do narządów.

Podróż w nieznane na przykład w głąb ludzkiego ciała. Odważylibyście się? Czy starczyłoby Wam odwagi, by poznać tą żywą maszynę?
.
Dzięki wydawnictwu Dwie Siostry możecie zajrzeć do naszego wnętrza, zobaczyć jak bije nasze serce, przyjrzeć się wzrastającym komórkom lub odszukać tę część mózgu, która odpowiada za myśli.
.
Witajcie w Muzeum Anatomii.
.
„Anatomicum”, to...

Monika Sygo w swoim literackim debiucie „A Ty będziesz dumna” w wyjątkowy sposób pisze o stracie.

Niekiedy miałam wrażenie, przeszkadzam głównym bohaterom, że przysłowiowo wchodzę z butami w ich życie . Ta opowieść jest tak bardzo intymna, wręcz na granicy.

Choć przyznaję, pomimo tak trudnej tematyki jaką jest strata ukochanej mamy i przeżywanie żałoby nie raz odczułam irytację.

A dlaczego? Już wyjaśniam.

Główny bohater, Kuba stanął na życiowym rozdrożu, strata mamy, a dalsza egzystencja. I powiem Wam, że nie raz mnie denerwował, oh bardzo. Ale wiem też dlaczego tak reagowałam, bo zależało mi na jego szczęściu.

Z jednej strony chciałam mu powiedzieć , „Ej, Kubek, tak nie można. Za dużo tych smutków, użalania się nad sobą”. A z drugiej, czy mam prawo nakazywać komuś jak ma przeżywać stratę, nie nie mam.

W całej historii znalazła się też postać, którą darzyłam wyjątkową sympatią, to Kamila. Jej opowieść chwyta za serce, roniłam łzę za każdym razem kiedy czytałam o niej w ATBD.

Za to historia Igi porusza moje matczyne serce i rozrywa je na miliony kawałeczków.

Moniko podziwiam Twoją umiejętność wprowadzania czytelniczek w ten emocjonalny rollercoster, ale i oferowanie na koniec historii iskierki nadziei, na lepsze jutro.

Najlepiej ATBD podsumowała moja Sis, Karolina tak pisze o książce Moniki Sygo: „To jest książka, która rozsypie Twoje serce na kawałki i będą łzy, niesamowicie głębokie emocje i być może ból. To już zależy od Twoich doświadczeń”.

Monika Sygo w swoim literackim debiucie „A Ty będziesz dumna” w wyjątkowy sposób pisze o stracie.

Niekiedy miałam wrażenie, przeszkadzam głównym bohaterom, że przysłowiowo wchodzę z butami w ich życie . Ta opowieść jest tak bardzo intymna, wręcz na granicy.

Choć przyznaję, pomimo tak trudnej tematyki jaką jest strata ukochanej mamy i przeżywanie żałoby nie raz odczułam...

Macie mroczne sekrety? Chwile z przeszłości, o których najchętniej zapomnielibyście na zawsze? Każdy z nas ma tajemnice... na co dzień zapominamy o nich.
.


„Czarne skrzydła czasu” to kolejna książka autorstwa Diane Setterfield, poprzednie „Była sobie rzeka” i „Trzynasta opowieść” były równie piękne. Nie chodzi tylko o genialne wydanie wydawnictwa Albatros, popularna seria butikowa podbiła serca nie tylko srok okładkowych. Twarde oprawy, zdobione obwoluty i mnóstwo pięknej literatury.

„Czarne skrzydła czasu” to baśniowa powieść. Poetycka, magiczna, na pograniczu zjawisk paranormalnych. Proza życia codziennego z ostateczną drogą człowieka, śmiercią. Śmierć jest obecna przez całą opowieść, jest jej główną bohaterką. Kruki są jej przedstawicielami. Dostojne, spokojne, mroczne, czarne jak noc. Szukające sprawiedliwości.
.
Przepiękna gotycka powieść grozy, mroczna i pełna smutku. Pokazująca jak nie ma ochrony przed śmiercią, jest nieunikniona. Ale pokazuje jak ważna jest pamięć i wspomnienia. Myśleć i pamiętać o zmarłych, o wspomnieniach z nimi związanych, o dobrych momentach, to mam moc.
.
Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki.

Macie mroczne sekrety? Chwile z przeszłości, o których najchętniej zapomnielibyście na zawsze? Każdy z nas ma tajemnice... na co dzień zapominamy o nich.
.


„Czarne skrzydła czasu” to kolejna książka autorstwa Diane Setterfield, poprzednie „Była sobie rzeka” i „Trzynasta opowieść” były równie piękne. Nie chodzi tylko o genialne wydanie wydawnictwa Albatros, popularna seria...

Czy przypominasz sobie moment, w którym twój wewnętrzny krytyk był dość głośny? Co mówił? Wspomina o zachowaniu, wyglądzie, wykształceniu lub jego braku?

A może tak dla odmiany podejść do siebie z czułością? Nie krytykować się, tylko otulić i polubić, dać przyzwolenie na błędy i zrozumienie. Selflove z wszystkimi emocjami, umiejętnościami lub ich brakiem. Bo jesteśmy wystarczający. Tak po prostu. Bez presji.

„Czułość. Poradnik pozytywnego egoizmu” od dr Sophie Mort może Wam w tym pomóc. Albo chociaż naprowadzi Was na dobre tory.

Czy wiecie, w jaki sposób dzieciństwo wpływa na wasze postrzeganie siebie i związki z innymi?

Dorastając każdy powienien usłyszeć, że lęk, strach,ból, smutek, złość, wszystkie emocje są normalne i żadna nie jest oznaką słabości.

Dr Soph pomoże nam rozprawić się z błędnymi przekonaniami jakie mamy na swój temat.

Odkryje karty i omówi jakie problemy mają współcześni ludzie; strach przed oceną, odrzucenie, zaweiranie toksycznych relacji, sabotowanie własnych dokoniań. Pokaże jak spróbować zrozumiemć te schematy i spróbujemy ruszyć do przodu.

Czy przypominasz sobie moment, w którym twój wewnętrzny krytyk był dość głośny? Co mówił? Wspomina o zachowaniu, wyglądzie, wykształceniu lub jego braku?

A może tak dla odmiany podejść do siebie z czułością? Nie krytykować się, tylko otulić i polubić, dać przyzwolenie na błędy i zrozumienie. Selflove z wszystkimi emocjami, umiejętnościami lub ich brakiem. Bo jesteśmy...

Podejrzewam, że każdy pamięta i śledził akcję ratunkową na Nanga Parbat, gdzie E.Revol i T.Mackiewicz utknęli na ponad 7000 metrach. Gdzie rozgrywał się dramat.
.
Mackiewicz z chorobą wysokościową, a Revol sprowadza go do szczeliny by go osłonić przed żywiołem. On pozostaje ze swoją górską miłością, Nangą na zawsze, a Revol próbuje schodzić, by uratować ich oboje.
.
Dla E.Revol napisanie tej książki było jednym ze sposobów uzdrowienia, terapii, a może spowiedzi?
.
Miałam zgrzyt z tą opowieścią, z jednej strony powstała ku pamięci tych trudnych zdarzeń, z drugiej niekiedy była bardzo nużąca. Revol wiele razy powtarzała się, jakby chciała zmyć z siebie ciągłe wyrzuty sumienia. Ale wiem, że takie postępowanie jest normalnym przy ogromnych traumach.
.
"Ale on nie żył, a ja żyłam. I to życie było nieznośną torturą. Pogrążyłam się w niezgłębionej otchłani wyrzutów sumienia i poczucia winy. Byłam rozdarta. Właściwie byłam zadowolona, że cierpię fizycznie, w ten sposób czułam się jakbym była bliżej Tomka, chciałam cierpieć jak on."

Podejrzewam, że każdy pamięta i śledził akcję ratunkową na Nanga Parbat, gdzie E.Revol i T.Mackiewicz utknęli na ponad 7000 metrach. Gdzie rozgrywał się dramat.
.
Mackiewicz z chorobą wysokościową, a Revol sprowadza go do szczeliny by go osłonić przed żywiołem. On pozostaje ze swoją górską miłością, Nangą na zawsze, a Revol próbuje schodzić, by uratować ich oboje.
.
Dla...

Trzy kobiety, Patrycja Michalina, Daria i tu rządzi estrogen. Jest jeszcze On, kochają go i nienawidzą.
.
Do towarzystwa zaprosimy jeszcze rządzę władzy, zazdrość, poczucie krzywdy, zemstę i tajemnicę. Bo każdy jakąś ma.
.
Z "Estrogenem" od wydawnictwa Luna mam ogromny problem i jak się okazuje nie jestem osamotniona w tej kwestii.
.
Po tak licznych i nie ukrywajmy, zachęcających akcjach promocyjnych wydawnictwa spodziewałam się więcej.
.
Początkowo jest nudno, nie da się tego ukryć.
.
Choć intryga jest ciekawa pomysł na fabułę również, to brakowało mi spójności i prawdy. Bohaterki były zbyt "zrobione", idealne, ale sądze, że mógłbyć to celowy zabieg, by pokazać tą ich perfekcję, za którą kryło się jednak zagubienie i kompleksy.
.
Szczerze, ostatnie 100 stron ratuję książkę. I zapewne miłośniczki serialu "Gotowe na wszystko" byłyby bardzo zadowolone.
.
Kobiety walczą o siebie, ale i o mężczyznę i nie cofną się przed niczym. Każda jest inna, ale łączy je ogromna determinacja.

Trzy kobiety, Patrycja Michalina, Daria i tu rządzi estrogen. Jest jeszcze On, kochają go i nienawidzą.
.
Do towarzystwa zaprosimy jeszcze rządzę władzy, zazdrość, poczucie krzywdy, zemstę i tajemnicę. Bo każdy jakąś ma.
.
Z "Estrogenem" od wydawnictwa Luna mam ogromny problem i jak się okazuje nie jestem osamotniona w tej kwestii.
.
Po tak licznych i nie ukrywajmy,...

Zdjęcie profilowe inia.recenzuje
inia.recenzuje
"Znowu nas policzono i szliśmy dalej, kierując się w stronę ogromnego więziennego miasta, w uszy cały czas wbijał się nam monotonny szum drutów elektrycznych."
.
"Każdej nocy, stojąc na rusztowaniu i patrząc w kierunku Birkenau, widzimy ogień. To widok, którego nie mogę wyrzucić z głowy: płonący horyzont na tle nocnego nieba."
.
Po tym jak ostatecznie uwolniono Thomasa Geve i większość zagrożeń zniknęła, jako 15 letni młodzieniec miał przed sobą kolejne trudne zadania.
.
Musiał zmierzyć się z utratą mamy, przyjaciół, którzy zostali zamordowani. Musiał dorosnąć i stać się dobrym obywatelem, a to zadanie było szalenie trudne, po tych okropieństwach, które widział w obozach.
.
Zbyt słaby by odejść, przez cały czas rysował. Nie chciał zapomnieć. Odczuwał przymus opowiedzenia tego co się wydarzyło, by przyszłe pokolenia wiedziały o nazistowskim postępowaniu.
.
Ale i też by poznały ludzi i ich w życie w obozie. Na początku narysował to wszystko, a później opisał. Te rysunki są przejmujące, przerażające, tym bardziej, że stworzyło je dziecko.
.
Powstało 80 ilustracji, które są przechowywane w muzeum Jad Waszem w Jerozolimie. Świadectwo Thomasa Geve pokazuje okrutny świat, który w tamtym czasie miał nie ujrzeć światła dziennego

Zdjęcie profilowe inia.recenzuje
inia.recenzuje
"Znowu nas policzono i szliśmy dalej, kierując się w stronę ogromnego więziennego miasta, w uszy cały czas wbijał się nam monotonny szum drutów elektrycznych."
.
"Każdej nocy, stojąc na rusztowaniu i patrząc w kierunku Birkenau, widzimy ogień. To widok, którego nie mogę wyrzucić z głowy: płonący horyzont na tle nocnego...

Małe prowincjonalne miasteczko pod Tarnowem, zwyczajni ludzie tacy jak my. A może jednak nie tacy sami. .

brutalny, wulgarny język jak i zachowania bohaterów. .

Słodko - gorzka opowieść o miłości, nie do kobiety lecz do wódki. Tej, która wyznacza cel życiowy. Jest to historia patologicznej rodziny, które żyją między nami, w domach, w mieszkaniach, są naszymi sąsiadami. Tak, nie są to pojedyncze przypadki.

W "Tu nie ma nic" kobieta jest główną postacią, a jednocześnie jest niczym, spychana na margines. Jest popychadłem, workiem treningowym dla męża. Kobieta, z której twarzy biło zmęczenie monotonnym życiem i tęsknota za przeszłością. . . Ironia i sarkazm na wysokim poziomie i bardzo przypadło mi do gustu.
.
Odczuwam lęk. . Strach. . Boję się inaczej niż główna bohaterka "Tam nic nie ma". . Nie boję się o swoje życie, nie boję się kata, który mógłby mnie pobić tylko dla swojej satysfakcji. Wymierzenia sprawiedliwości w jego mniemaniu. .

Nie pojęte jest to dla mnie. Nie mnie oceniać, czy byłabym jak Ona z książki czy zrobiłabym coś- uciekła, a może zabiła? .

Pytanie czy da się pomóc takiej osobie, współuzależnionej od oprawcy-kata? .

"Tu nie ma nic" Krystiana Janika to cholernie mocna lektura, będziesz ją uwielbiać za wartość, ale będzie też bardzo boleć. . Kolejna książkowa perła od wydawnictw Lira. .

"Czasami człowiek dochodzi w życiu do takiego momentu, w którym wie, że musi zmienić dosłownie wszystko."

Małe prowincjonalne miasteczko pod Tarnowem, zwyczajni ludzie tacy jak my. A może jednak nie tacy sami. .

brutalny, wulgarny język jak i zachowania bohaterów. .

Słodko - gorzka opowieść o miłości, nie do kobiety lecz do wódki. Tej, która wyznacza cel życiowy. Jest to historia patologicznej rodziny, które żyją między nami, w domach, w mieszkaniach, są naszymi sąsiadami....

Każdy zapisuje strony swojego życia. Jedni odważniej, drudzy z pewną nieśmiałością. Planują dokładnie każdy krok lub idą na żywioł, jak to miał w zwyczaju główny bohater reportażu Dominika Szczepańskiego "Czapkins. Historia Tomka Mackiewicza". . Ohh, co to był za człowiek; dla jednych narkoman, menel, człowiek ryjący po dnie. Dla innych Mędrzec Świata, marzyciel, podróżnik i wolny człowiek. . Człowiek, który miał marzenie. Który pragnął zdobyć pewną lodową damę. A ona nieustępliwa była, ciągle podkładała mu kłody, a on się przewracał, podnosił i szedł dalej. Wytrwale do celu, by ją zdobyć. . Udało mu się, ale za jaką cenę? Choć śmiem sądzić, że uznał, że było warto. . Jeśli lubicie literaturę górską to sięgnijcie po historię Czapkinsa, by poszerzać swoje horyzonty.

Każdy zapisuje strony swojego życia. Jedni odważniej, drudzy z pewną nieśmiałością. Planują dokładnie każdy krok lub idą na żywioł, jak to miał w zwyczaju główny bohater reportażu Dominika Szczepańskiego "Czapkins. Historia Tomka Mackiewicza". . Ohh, co to był za człowiek; dla jednych narkoman, menel, człowiek ryjący po dnie. Dla innych Mędrzec Świata, marzyciel, podróżnik...

Cudowny początek roku. Już przeczytane sześć książek, dwie rozpoczęte.
.
Dziś kolejne zaległości z mojej biblioteczki.
.
Bardzo oryginalna forma- wiersze, sms'y, e-maile i zagubiona nastolatka, która dojrzałością przewyższa dorosłych.
.
Bardzo mocny tytuł od wydawnictwa @mediarodzina "Projekt Prawda".
.
"Jeśli Twoje życie zostało zbudowane na kłamstwie, skąd możesz wiedzieć, czy cokolwiek w nim jest prawdą?"
.
Rollercoster emocji. Smutku. Radości. Rozżalenia.
.
Ohh, co za historia. Pełna miłości, przyjaźni, ale i złości oraz pogubienia.
.
Przeczytana w jeden wieczór zapamiętana na długo.
.
Można być samotnym pośród ludzi, nawet tych co powinni być najważniejszymi.
.
Piękna opowieść o rodzinie, pochodzeniu.
.
Co ma na nas wpływ, DNA czy wychowanie?

Cudowny początek roku. Już przeczytane sześć książek, dwie rozpoczęte.
.
Dziś kolejne zaległości z mojej biblioteczki.
.
Bardzo oryginalna forma- wiersze, sms'y, e-maile i zagubiona nastolatka, która dojrzałością przewyższa dorosłych.
.
Bardzo mocny tytuł od wydawnictwa @mediarodzina "Projekt Prawda".
.
"Jeśli Twoje życie zostało zbudowane na kłamstwie, skąd możesz...

Tematyka medycyny sądowej, pracy w prosektorium i każdy lekarz patolog, który zjawi się na stronach książek kryminalnych czy też thrillerów bardzo mnie cieszy i ogromnie interesuje.
.
Jako miłośniczka książek Robina Cooka, autora najlepszych thrillerów medycznych i fanka serialu "Sześć stóp pod ziemią" skusiłam się na nowość od @proszynski_wydawnictwo debiut literacki Zuzanny Gajewskiej pt."Burza".
.
A dlaczego, bo główna bohaterka, Ewelina prowadzi zakład pogrzebowy.
.
Tytułowa burza wiele tu namiesza, niestety chyba najbardziej. Spowoduje wiele strat, co w konsekwencji bedzie też przykrywką dla mordercy słynnej blogerki, która mieszka w malutkim miasteczku.
.
Wspomniana Ewelina postanowi sama zostać detektywką i szukać winnego. I tu już pojawia się pierwszy minus, jak ta kobieta mnie irytowała, swoim infantylnym podejściem do życia i spoglądaniem tylko na swój czubek nosa.
.
Zresztą inni bohaterowie nie byli lepsi, nie mówię zdażyły się śmieszne sytuacje, ale to za mało. Ja chyba potrzebowałam rasowego kryminału, gdzie jest krew, morderstwa i "mięcho" 😉.
.
Bardzo podobał mi się pomysł na fabułę ale czegoś zabrakło, hmm, może wspomnianego kryminału, to dość dobry obyczaj z wątkiem kryminalnym. A może jako stara wyga czytająca kryminały od minimum 15 lat za dużo już przewiduję. I morderca wcale mnie nie zaskoczył.
.
Autorka rewelacyjnie ukzała specyfikę małej społeczności. Takiej hermetycznej, zamknietej na swoich, stygmatyzującej każdego. Plotkującej o każdym.
.
A jak już wiecie ofiarą była blogerka, więc pojawił się wątek hejtu. Hejtu, który chyba większości osób działających w internecie nie jest obcy. I wiemy jak może być krzywdzący. Duże brawa @promotorka_czytelnictwa.

Tematyka medycyny sądowej, pracy w prosektorium i każdy lekarz patolog, który zjawi się na stronach książek kryminalnych czy też thrillerów bardzo mnie cieszy i ogromnie interesuje.
.
Jako miłośniczka książek Robina Cooka, autora najlepszych thrillerów medycznych i fanka serialu "Sześć stóp pod ziemią" skusiłam się na nowość od @proszynski_wydawnictwo debiut literacki...

"Dwuletni pobyt Joanny Gierak-Onoszko w Kanadzie zaowocował napisaniem znakomitej książki pod tytułem „27 śmierci Toby’ego Obeda”. Jest to reportaż, który powstał na podstawie własnych doświadczeń autorki i jej licznych rozmów z rodowitymi Kanadyjczykami. Masz pewne wyobrażenie o Kanadzie? To, czego dowiesz się z tej książki, może zmienić Twoje zdanie o tym państwie."
.
Książka, którą musisz czytać, ale to boli. Nie mieści się w głowie takie okrucieństwo.
.
Czytając "27 śmierci Toby'ego Obeda" bolało mnie całe ciało. Czytając spinałam się, byłam wykończona. Każda strona była mocna.
.
Robiłam przerwy i czytałam.
.
To książka, która wstrząsa, przeraża, ale daje do myślenia.
.
"Czy da się cofnąć nieodwracalne? Czy da się naprawić niewybaczalne?"
.
Opowieść o rdzennych mieszkańcach Kanady ich trudnej historii w szkołach katolickich i karygodnych metod wychowawczych, jakie stosowali tamtejsi opiekunowie.
.
Bicie, obrażanie, molestowanie, traumy na całe życie.
.
Dzieci krzywdzone, odtrącone, które wyrastają na skrzywdzonych dorosłych czujących się zerem

"Dwuletni pobyt Joanny Gierak-Onoszko w Kanadzie zaowocował napisaniem znakomitej książki pod tytułem „27 śmierci Toby’ego Obeda”. Jest to reportaż, który powstał na podstawie własnych doświadczeń autorki i jej licznych rozmów z rodowitymi Kanadyjczykami. Masz pewne wyobrażenie o Kanadzie? To, czego dowiesz się z tej książki, może zmienić Twoje zdanie o tym...