-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Opinie użytkownika
Dawno już nie zdarzyła mi się książka której nie byłam wstanie dokończyć, a naprawdę jestem wytrwała.
Może byłoby to znośne dla nastolatków, ale niestety dla mnie nie do przejścia.
Postacie płytkie, monologi nudne i śmieszne. Cała historia nijaka.
Nie da się tego czytać.
Postacie płytkie, historia przewidywalna, narracja i dialogi jak z podstawówki.
Podejrzewam, że będzie to bardzo fajna książka dla młodzieży do 15 roku życia, ale starsze osoby nie mają co tu szukać.
Jezeli ktos szuka fajnej książki z kategorii RPG to polecam Droga Szamana autor Mahanenko Vasily
Druga książka Marty Obuch, i już na sto procent mogę powiedzieć, że autorka wylądowała na mojej liście ulubionych pisarzy.
Historia pełna zwrotów akcji i śmiechu.
Dawno już się tak dobrze nie bawiłam czytając książkę.
Książka składa się z trzech opowiadań następujących po sobie chronologicznie. Niestety wszystkie opowiadania są dość mroczne i depresyjne, co jest niestety dla mnie cechą ujemną.
Książkę słuchało się całkiem przyjemnie, a historie były zaskakujące, ale mnie nie, jak to się mówi, powaliło.
Mocna, trzymająca w napięciu do samego końca, przerażająca historia.
Przyznaję, że sięgając po książkę spodziewałam się kryminały, a nie horroru. Za skutkowało to tym, że przez cały czas czytania czekałam aż Alina wyjdzie na oszustkę i kolekcjonera oczu.
Sposób numeracji rozdziałów od tyłu trochę zbija na początku z tropu, ale jest to jak najbardziej zamierzony efekt. To...
Rzeczywiście w książce jest trochę humoru, ale na tym jej zalety się kończą.
Z czystego uporu przeczytałam do końca, ale zdecydowanie nie polecam. Historia jest specyficzna, a postacie irytujące.
Trochę lepsze od jedynki.
Postacie bohaterów zostały bardziej dopracowane, jednocześnie jednak wszystkie zrobiły zwrot o 180 stopni.
Lubię nieoczekiwane zwroty akcji, ale tutaj było to wykonane ze skutkiem dość miernym.
Na pewno nie należy się w tej serii sugerować okładkami książek, które nijak się mają do zawartej w nich historii.
Idzie przeczytać, ale nie powala.
Prosta, lekka historia na odpoczynek.
Zdaje się, że seria będzie tasiemcem, skoro jedna książka to niecały tydzień (chyba trzy dni).
Niestety nie jest to mój typ literatury. Jest to moje drugie podejście do twórczości autorki i mogę zdecydowanie powiedzieć, że ostatnie.
Nie twierdzę, że książka jest zła, głupia albo źle napisana, co to to nie. Według mnie jest po prostu dziwna i trochę irytująca.
Przemęczyłam ją do końca, ale no cóż, naprawdę było to męczące.
Garstki znowu w akcji!
Nie wiedziałam, że się da, ale druga część jest nawet lepsza od pierwszej.
Na wierzch wyszło więcej tragedii rodzinnej, było trochę więcej mroku, ale całość opisana w taki sposób, że pomimo faktu, że czujemy ból bohaterów, przede wszystkim na pierwszy plan wysuwa się miłość (tak wiem, brzmię jak romantyk, ale jak przeczytasz to zrozumiesz :P...
Dawno już nie czytałam tak przyjemnej książki.
Odkładałam ją na bok już od roku, bo akurat nie miałam za bardzo chęci na kolejny mroczny kryminał. Tak więc możecie sobie wyobrazić moje zdziwienie, kiedy okazało się, że historia z mrokiem nie ma nic wspólnego.!
Rzeczywiście jest to kryminał, ale wersja light. Opowieść jest bardzo ciepła, zabawna i wciągająca. ...
Jest to moje pierwsze spotkanie z Pratchettem i z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że jeszcze tego typu fantastyki nigdy nie czytałam.
Książkę oceniam jako dziwną. Nie jest absolutnie zła, co to to nie, ale jest tak różna od tego z czym z reguły mam styczność, że trudno mi aż powiedzieć czy mi się podobała, czy po prostu doceniam niesamowity świat wykreowany przez autora.
Bardzo ciekawa książka, która niemalże sama się czyta.
Intryga detektywistyczna bardzo dobrze napisana i rozłożona na wiele wątków.
Ogólnie o książce można mówić w samych superlatywach, oprócz zakończenia, które według mnie było niestety do bani. Spodziewałam się wielkiego wyjaśnienia, rozwiązania zagadki, a otrzymałam biedronki. No cóż mam nadzieję, że w następnej...
Jestem pod niesamowitym wrażeniem, jak bardzo serial jest podobny do książki. Moim zdaniem to chyba najlepsza adaptacja jaką widziała, co w tym wypadku działa na bardzo dużą korzyść książki.
Postacie bardzo ciekawe, choć mogły by być lepiej opisane, brakowało mi w nich głębi, którą można było zobaczyć w TV.
Na pewno książka jest warta przeczytania, ale niestety serial ją...
Świetna historia dziejąca się pomiędzy 7 a 8 tomem serii, czyli niedługo po jeździe na dinozaurze, ale jeszcze przed problemami z Molly.
Biała Rada wysyła małą grupę strażników dowodzoną przez Dresdena w celu ewakuacji członków grupy Ventori, na których polują wampiry z czerwonego dworu. Zadanie wydaje się proste, przynajmniej do momentu kiedy Harry odkrywa, że zostali...
A jednak. Pomimo dość oczywistego zakończenia poprzedniej książki, wciąż miałam nadzieję, że Harry jakoś cię z tego wykaraska, ale jak widać śmierć nikogo nie oszczędza, nawet głównego bohatera.
Na początku historia trochę mnie zdołowała i zajęło mi dość sporo czasu przyzwyczajenie się do aktualnego stanu rzeczy.
Choć fakt, że Dresden nawet po śmierci nie ma ani chwili...
Wow, to już minęło ponad 10 lat od pierwszej książki o Harrym! Czytając jedną książkę po drugiej zupełnie tego nie odczułam.
Tym razem miałam ochotę autora zamordować! Co to do cholery za zakończenie! Gdybym nie wiedziała, że czekają na mnie jeszcze dwie książki byłabym naprawdę wkurzona!
Ale pomijając końcówkę, całość książki jest WOW! No tego się nie spodziewałam, i to na...
Cholera, takiego zakończenia się nie spodziewałam. Jak już w końcu zaczynałam lubić Morgana autor nam daje coś takiego.
Książka świetna, przez cały czas trzyma w napięciu i nie pozwala się nawet na chwilę oderwać. Harry z jednych kłopotów wpada w kolejne, lawirując pomiędzy Białą Radą, wampirami i zdrajcami, nigdy do końca nie wiedząc kto jest kim.
Jest to chyba jak na...
Uwielbiam książki Alka. Zawsze jest dużo śmiechu i zabawy.
W tej historii wraca do nas znana i lubiana Róża Król, która jest według mnie najlepszą postacią wymyśloną przez autora.
Jedyną wadą książki jest fakt, że zaczęła się rozkręcać dopiero przy setnej stronie, ale za to od tego momentu naprawdę trudno jest się oderwać od lektury.
Można by się spodziewać, że po dość depresyjnej części książki, komiks następujący tuż po niej, będzie lekką odskocznią od bólu i śmierci.
Tak więc, co najwyżej można się spodziewać.
Historia swoim mrokiem dorównywała książce. Nie zrównał się z nią tylko dla tego, że tym razem zginęły tylko 3 osoby, a nie cały komisariat, więc w sumie można powiedzieć, że się trochę...