Przy pierwszych stronach książka podobała mi się – pomyślałam, że nareszcie trafiłam na coś w „moim” poczuciu humoru. Dość szybko jednak poczułam się nim zmęczona, za dużo było takiego dowcipkowania niezbyt wysokich lotów; generalnie książka wg mnie jest przeznaczona dla młodszych osób, nie że dla dzieci, ale tak 20+.
Jest bardzo lekka, szybkoczytająca się. Nie wiem czemu na okładce piszą, że to komedia kryminalna. Dla mnie to komedia obyczajowa, rodzinna, trochę komedia omyłek, „kryminał” jest tłem.
Co do postaci, to najlepiej napisana jest postać babci (ale również najbardziej wkurzająca). Postać głównej bohaterki – 30-letniej lekarki Ewy trąci infantylizmem (jak na lekarkę pracującą w szpitalu i przychodni wydaje się też mieć zaskakująco dużo wolnego czasu, ale tu już czepiam się nieistotnych szczegółów).
Wcześniej nie przeczytałam, że to trzecia część jakiegoś cyklu, bo bym pewnie się w ogóle za lekturę nie zabrała (lubię czytać po kolei),ale tego komisarza Marchewki jest tutaj tak niewiele, że aż trudno uwierzyć, że to tworzy jakiś cykl.
Ogólnie książka dość słaba, taka co to”można przeczytać dla relaksu, ale nie trzeba”. Zgadzam się z opiniami, że bez polotu i charakteru oraz zabawna na siłę.

Przy pierwszych stronach książka podobała mi się – pomyślałam, że nareszcie trafiłam na coś w „moim” poczuciu humoru. Dość szybko jednak poczułam się nim zmęczona, za dużo było takiego dowcipkowania niezbyt wysokich lotów; generalnie książka wg mnie jest przeznaczona dla młodszych osób, nie że dla dzieci, ale tak 20+.
Jest bardzo lekka, szybkoczytająca się. Nie wiem czemu...

Komedia w dobrym stylu. Polecam.

Komedia w dobrym stylu. Polecam.

"Metoda na wnuczkę" to bardzo lekka, przyjemna książka, idealna na oderwanie się od rzeczywistości. Autorka ma duże poczucie humoru, a lektor dodatkowo to wyeksponował. Przy fragmentach z udziałem babci Walerii płakałam ze śmiechu. Wszyscy bohaterowie zostali świetnie wykreowani, każdy z nich jest charakterystyczny. Chętnie przeczytałabym kolejne części, gdyby Marta Obuch pokusiła się o kontynuowanie tej historii.

"Metoda na wnuczkę" to bardzo lekka, przyjemna książka, idealna na oderwanie się od rzeczywistości. Autorka ma duże poczucie humoru, a lektor dodatkowo to wyeksponował. Przy fragmentach z udziałem babci Walerii płakałam ze śmiechu. Wszyscy bohaterowie zostali świetnie wykreowani, każdy z nich jest charakterystyczny. Chętnie przeczytałabym kolejne części, gdyby Marta Obuch...

Przezabawna komedia, w sam raz ma majowy weekend. Czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Polecam

Przezabawna komedia, w sam raz ma majowy weekend. Czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Polecam

Super pozycja, szczególnie dla fanów twórczości Joanny Chmielewskiej :) Polecam!!!

Super pozycja, szczególnie dla fanów twórczości Joanny Chmielewskiej :) Polecam!!!

Adam od pierwszego wejrzenia zakochał się w Ewie, ale przez zbiór trochę niefortunnie dobranych słów, ich znajomość zaczyna się od grubego kłamstwa. Gryziewicz z dentysty przeistoczył się w artystę malarza. Ale jak tu na szybko nauczyć się władać pędzlem i wykombinować pracowanię? A Ewa nie w ciemię bita, swój rozum ma i wątpliwości też często ją nachodzą. Niestety przez natłok obowiązków, nie bardzo ma nawet czas głębiej, zastanowić się nad znajomością z Adamem. W końcu opieka nad zwariowanymi dziadkami potrafi pochłonąć człowieka, brat dokładający kłopotów i do tego zaginiony obraz...

Jakiś czas temu czytałam książkę ,,łopatą do serca" też pani Marty i w końcu przyszedł czas na kolejną lekturę tej autorki. I do prawdy nie wiem kto tu gra główne skrzypce... Ewa z Adamem czy babcia z dziadkiem 🤭starsi państwo są tak uroczo niesforni i niesamowici... z jednej strony jak dzieci a z drugiej babcia Waleria jak już coś powie to klękajcie narody 😁 dla mnie główną rozrywką w trakcie lektury były właśnie te relacje i wszystkie fragmenty ze starszą panią. Choć, po części można powiedzieć, że Ewa i Waleria są po jednych pieniądzach a już na pewno wnuczka odziedziczyła po babci cięty język i charakterek. To jedna z tych książek, kiedy macie ochotę śmiać się na głos, a ludzie patrzą na was jak na wariatów 🙈Bohaterowie są bardzo charakterystyczni, autorka świetnie wykreowała postaci. Lektura jest lekka i przyjemna, w zasadzie w sam raz na lato, więc nie powstaje mi nic innego jak wam ją polecić😀😍

Adam od pierwszego wejrzenia zakochał się w Ewie, ale przez zbiór trochę niefortunnie dobranych słów, ich znajomość zaczyna się od grubego kłamstwa. Gryziewicz z dentysty przeistoczył się w artystę malarza. Ale jak tu na szybko nauczyć się władać pędzlem i wykombinować pracowanię? A Ewa nie w ciemię bita, swój rozum ma i wątpliwości też często ją nachodzą. Niestety przez...

To pozycja dla miłośników prozy Joanny Chmielewskiej. Bardzo sympatycznie się czyta, jest śmiesznie i na luzie. Polecam na wakacje

To pozycja dla miłośników prozy Joanny Chmielewskiej. Bardzo sympatycznie się czyta, jest śmiesznie i na luzie. Polecam na wakacje

Historia bardzo wciągająca napisana z takim humorem, że nie mogłam się oderwać. Już dawno nie uśmiałam się do łez. Polecam.

Historia bardzo wciągająca napisana z takim humorem, że nie mogłam się oderwać. Już dawno nie uśmiałam się do łez. Polecam.

Dawno się tak nie uśmiałam przy żadnej książce, naprawdę ogromnie polecam :D

Dawno się tak nie uśmiałam przy żadnej książce, naprawdę ogromnie polecam :D

Luźny romans w kryminalnej otoczce. Idealny do pośmiania się i relaksu.

Luźny romans w kryminalnej otoczce. Idealny do pośmiania się i relaksu.