Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cudowna. Wciągająca historia zagubionych butów -czerwonych szpilek oraz silnych kobiet. Można się przy niej uśmiechnąć a także dokonać analizy swojego życia i relacji... "Masz szacunek do sobie. Masz przyjaciół..." a może nawet się dowartościować ;-) Zdecydowanie dla kobiet.

Cudowna. Wciągająca historia zagubionych butów -czerwonych szpilek oraz silnych kobiet. Można się przy niej uśmiechnąć a także dokonać analizy swojego życia i relacji... "Masz szacunek do sobie. Masz przyjaciół..." a może nawet się dowartościować ;-) Zdecydowanie dla kobiet.

Super, każdy nastolatek powinnien ją przeczytać szczególnie przed swoim pierwszym razem...zdecydowanie lepsza niż Pięćdziesiąt twarzy Greya (nalał nie rozumiem fenomenu i filmu i książki, bo nic tak źle mi się nie czytało). Rodzicom nastolatkow też polecam. Mimo, że jest to książka o umieraniu to również o miłości, tej pierwszej, czystej i o szacunku do ciała osoby, którą się kocha. Polecam

Super, każdy nastolatek powinnien ją przeczytać szczególnie przed swoim pierwszym razem...zdecydowanie lepsza niż Pięćdziesiąt twarzy Greya (nalał nie rozumiem fenomenu i filmu i książki, bo nic tak źle mi się nie czytało). Rodzicom nastolatkow też polecam. Mimo, że jest to książka o umieraniu to również o miłości, tej pierwszej, czystej i o szacunku do ciała osoby, którą...

Dla mnie "wow", bo inna, nieszablonowa, trochę jak rozmowa (monolog?) a nie książka. Choć bałam się jej, bo tytuł nie zachęcał, wręcz wiał nudą. Poza tym brak dialogów też wydawał się nie do uniesienia a tu... Po dwóch pierwszych zdaniach weszłam w świat z książki, przepadłam, zanurzyłam się w opowieść. Choć nie ma tu brawury, tempa i szybkości akcji. Wszystko dzieje się nieśpiesznie. To raczej czas by się zatrzymać i pomyśleć. Mądra, ciekawa, ale nie dla każdego. Żeby ją zrozumieć trochę trzeba przeżyć w życiu, trochę się zestarzeć, żeby zrozumieć co starszy Pan (główny bohater) ma nam do powiedzenia. Czułam się tak jakbym to ja siedziała u niego w domu, słuchała jego opowieści i łuskała z nim fasolę.

Dla mnie "wow", bo inna, nieszablonowa, trochę jak rozmowa (monolog?) a nie książka. Choć bałam się jej, bo tytuł nie zachęcał, wręcz wiał nudą. Poza tym brak dialogów też wydawał się nie do uniesienia a tu... Po dwóch pierwszych zdaniach weszłam w świat z książki, przepadłam, zanurzyłam się w opowieść. Choć nie ma tu brawury, tempa i szybkości akcji. Wszystko dzieje się...