Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Pana Mroza i muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem.
Książka ma wartkie tempo, zwroty akcji, trzyma w napięciu. Po prostu chce się ją czytać.
Sama końcówka, wyjaśnienie sprawy, nie jest może jakieś wybitne, powalające, choć z drugiej strony nie jest specjalnie rozczarowujące.

O fakcie, że jest to ostatnia część trylogii dowiedziałem się dopiero w trakcie czytania- książka broni się doskonale jako samodzielna opowieść.

Kunszt Pana Mroza uwiódł mnie na tyle, że mam zamiar sięgnąć po wcześniejsze dwie części, jednak zanim to nastąpi


---------------------MOŻLIWY SPOILER - - - - - - - - - - -

Sięgnę po książkę o Panu (byłym) prokuratorze Gerardzie Edlingu.
Postać tak magnetyczna, że jak dla mnie, pomimo epizodycznego występu w tej książce skradł całe show głównym bohaterom

--------------------------

Jednym słowem - polecam!

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Pana Mroza i muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem.
Książka ma wartkie tempo, zwroty akcji, trzyma w napięciu. Po prostu chce się ją czytać.
Sama końcówka, wyjaśnienie sprawy, nie jest może jakieś wybitne, powalające, choć z drugiej strony nie jest specjalnie rozczarowujące.

O fakcie, że jest to ostatnia część trylogii...

Męczyłem się czytając tą część. Nie wiem tylko czy już mam lekki przesyt milicjantów z Poznania (piąty tom pod rząd), czy też szósta cześć odstaje trochę od poprzednich.
Na pewno raziła mnie bardzo ta cała "prequelowość", upychanie wydarzeń, które lekko odstają od późniejszych opisów. Nie podobało mi się również wyciskanie na siłę niektórych postaci, ot chociaż jak nastoletni Blaszkowski.
Nie zrozumcie mnie źle- książka nie jest zła, pewien (dla niektórych autorów nieosiągalny) poziom trzyma. Ja jednak na pewien czas wezmę rozbrat z przygodami Brodziaka, Olkiewicza i innych.

Męczyłem się czytając tą część. Nie wiem tylko czy już mam lekki przesyt milicjantów z Poznania (piąty tom pod rząd), czy też szósta cześć odstaje trochę od poprzednich.
Na pewno raziła mnie bardzo ta cała "prequelowość", upychanie wydarzeń, które lekko odstają od późniejszych opisów. Nie podobało mi się również wyciskanie na siłę niektórych postaci, ot chociaż jak...

Kolejna książka z serii o poznańskich milicjantach zaliczona.
Ta część jest chyba najbardziej ponurą z dotychczasowych przeze mnie przeczytanych. Pojawia się też kilka niespójności, które czasami towarzyszą prequelom, ale nie jest to coś na tyle poważnego, żeby zakłóciło to ogólny, pozytywny odbiór książki.
Wciąż z czystym sercem mogę powiedzieć- polecam

Kolejna książka z serii o poznańskich milicjantach zaliczona.
Ta część jest chyba najbardziej ponurą z dotychczasowych przeze mnie przeczytanych. Pojawia się też kilka niespójności, które czasami towarzyszą prequelom, ale nie jest to coś na tyle poważnego, żeby zakłóciło to ogólny, pozytywny odbiór książki.
Wciąż z czystym sercem mogę powiedzieć- polecam

Jako kryminał książka jest przeciętna, a miejscami nawet i słaba. Największa jej wartość to tak jak w pierwszym tomie- oddanie klimatu lat '80, odwzorowanie rzeczywistości późnego PRLu. Może nie jest aż tak dobra jak pierwsza część, ale jednak ma swój urok

Jako kryminał książka jest przeciętna, a miejscami nawet i słaba. Największa jej wartość to tak jak w pierwszym tomie- oddanie klimatu lat '80, odwzorowanie rzeczywistości późnego PRLu. Może nie jest aż tak dobra jak pierwsza część, ale jednak ma swój urok

Jak to jest, że niezależnie za jaki gatunek zabierze się pan Lewandowski, to zawsze wyjdzie z tego książka dobra lub (jak w tym przypadku) bardzo dobra?
"Anioły" to wielopłaszczyznowa powieść dopracowana w każdym szczególe. Mieszanka wątków teologiczno-filozoficznych, politycznych, wojennych i batalistycznych okraszonych jak zawsze u KTJ porządną dawka historii.
Na początku może troszkę trudniejsza w odbiorze niż inne jego tytuły, nie mniej jednak niesamowicie wciągająca.
Polecam

Jak to jest, że niezależnie za jaki gatunek zabierze się pan Lewandowski, to zawsze wyjdzie z tego książka dobra lub (jak w tym przypadku) bardzo dobra?
"Anioły" to wielopłaszczyznowa powieść dopracowana w każdym szczególe. Mieszanka wątków teologiczno-filozoficznych, politycznych, wojennych i batalistycznych okraszonych jak zawsze u KTJ porządną dawka historii.
Na...

Rewelacyjna!
Czytając książkę czujesz, że nieomal zanurzasz się w dusznej, szarej rzeczywistości schyłkowego PRLu. Niesamowicie wiarygodnie oddane realia, ciekawa, niebanalna fabuła.
Z chęcią sięgnę po następna część

Rewelacyjna!
Czytając książkę czujesz, że nieomal zanurzasz się w dusznej, szarej rzeczywistości schyłkowego PRLu. Niesamowicie wiarygodnie oddane realia, ciekawa, niebanalna fabuła.
Z chęcią sięgnę po następna część

Naiwna!
Przez cały czas czytania miałem wrażenie, że to debiut. Po całkiem udanym cyklu Wojna.pl spodziewałem się po autorze znacznie więcej.
Znacznie!
Realia roku'90 nie przekonują, postacie mało wiarygodne i miałkie. Intryga byłaby nawet znośna, gdyby nie to, że pod koniec książki, na kilku zaledwie stronach wszystko samo się nagle rozwiązuje.
Przeciętny zabijacz czasu, nic ponadto.
Mam nadzieję, że Pan Wojtek nie zdecyduje się na pisanie dalszego ciągu przygód Kastora, a czas tak zaoszczędzony poświęci na trzeci tom Wojna.pl


Edit:

Przemyślenie jeszcze takie

Mam wrażenie, że przygotowując się do pisania autor pomyślał chyba

"Obejrzałem Pitbulla to jestem kompetentny do pisania o pracy policji, co więcej, obejrzałem też i Psy więc teraz mogę pisać i o pracy policji w latach '90. Obejrzałem też mnóstwo współczesnych, amerykańskich filmów, więc podam to wszytko w zachodnim, hip sosie!"

Czytając tu komentarze innych sięgnąłem po "upiory spacerują nad Wartą", której akcja dzieje się w podobnym okresie. Po przeczytaniu obu zaapeluje jeszcze raz, niech Pan Wojtek skupi się na kolejnej odsłonie wojny.pl bo do pana Ćwirleja nie ma nawet startu!

Naiwna!
Przez cały czas czytania miałem wrażenie, że to debiut. Po całkiem udanym cyklu Wojna.pl spodziewałem się po autorze znacznie więcej.
Znacznie!
Realia roku'90 nie przekonują, postacie mało wiarygodne i miałkie. Intryga byłaby nawet znośna, gdyby nie to, że pod koniec książki, na kilku zaledwie stronach wszystko samo się nagle rozwiązuje.
Przeciętny zabijacz czasu,...

Zdecydowanie najlepsza kontynuacja przygód (nad)komisarza Drwęckiego. Po słabszej poprzedniej części znów zwyżka formy u pana KTL

Zdecydowanie najlepsza kontynuacja przygód (nad)komisarza Drwęckiego. Po słabszej poprzedniej części znów zwyżka formy u pana KTL

Tak jak w poprzednich częściach serii- rewelacyjny klimat II RP, świetne opisy, ciekawie oddane regionalizmy, jednakże sama intryga kryminalna nie do końca do mnie przemawia. Pomimo świetnego pomysłu z perłami jest to raczej najsłabsza (z dotychczas przeczytanych przeze mnie) część serii o Jerzym Drwęckim- najsłabsza, jednak nie słaba

Tak jak w poprzednich częściach serii- rewelacyjny klimat II RP, świetne opisy, ciekawie oddane regionalizmy, jednakże sama intryga kryminalna nie do końca do mnie przemawia. Pomimo świetnego pomysłu z perłami jest to raczej najsłabsza (z dotychczas przeczytanych przeze mnie) część serii o Jerzym Drwęckim- najsłabsza, jednak nie słaba

Książka naiwna, niespójna i nielogiczna nawet bardziej niż jej pierwszą część. Pomimo tego trudno się od niej oderwać, czyta się szybko, łatwo i zadziwiająco przyjemnie.Ot rozrywka w najprostszej postaci.

Książka naiwna, niespójna i nielogiczna nawet bardziej niż jej pierwszą część. Pomimo tego trudno się od niej oderwać, czyta się szybko, łatwo i zadziwiająco przyjemnie.Ot rozrywka w najprostszej postaci.

Przeraża mnie ta książka!
Niestety nie jej fabuła, a jej niedorzeczność.
Historia naiwna, niespójna i nielogiczna- zbyt fantastyczna nawet jak na fantastykę/horror.

Irracjonalni, papierowi bohaterowie o "jakże wyszukanych" nazwiskach.
Opisy Polski jakby napisane przez kogoś kto zna kogoś, kto zna kogoś, komu ktoś opowiadał o tym czego dowiedział się o Polsce z filmów Hollywood ("w Warszawie nie ma oczyszczalni ścieków, wszystko z kanałów płynie wprost do Wisły"!!)

WIELKIE ROZCZAROWANIE!

Przeraża mnie ta książka!
Niestety nie jej fabuła, a jej niedorzeczność.
Historia naiwna, niespójna i nielogiczna- zbyt fantastyczna nawet jak na fantastykę/horror.

Irracjonalni, papierowi bohaterowie o "jakże wyszukanych" nazwiskach.
Opisy Polski jakby napisane przez kogoś kto zna kogoś, kto zna kogoś, komu ktoś opowiadał o tym czego dowiedział się o Polsce z filmów...