Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zastanawia mnie skąd takie wysokie noty.Język książki kanciasty jak stół jadalniany i nieraz miałam ochotę o rzeczony stół głową puknąć czytajac przewidywalne i sztuczne dialogi.Opisy mierne.Książka niczym nie zaskakuje.Od połowy wiedzialam już jak sie skończy.Odradzam,bo szkoda czasu.Zbyt wiele świetnych książek można zamiast tej przeczytać.Może gdybym do 13 wiosny życia się cofnęła to czytałabym to z przyjemnością...Chociaż zapewne nie.

Zastanawia mnie skąd takie wysokie noty.Język książki kanciasty jak stół jadalniany i nieraz miałam ochotę o rzeczony stół głową puknąć czytajac przewidywalne i sztuczne dialogi.Opisy mierne.Książka niczym nie zaskakuje.Od połowy wiedzialam już jak sie skończy.Odradzam,bo szkoda czasu.Zbyt wiele świetnych książek można zamiast tej przeczytać.Może gdybym do 13 wiosny życia...

Chryste co za dno. Sięgnęłam po książkę, bo scenariusze serialu mają fenomenalnie skonstruowaną fabułę, jednak to, to jakiś gniot. Wymęczyłam wszystkie tomy w oryginale pocąc się i stękając z bólu głowy. Absolutnie nie polecam. Szkoda czasu i kasy.

Chryste co za dno. Sięgnęłam po książkę, bo scenariusze serialu mają fenomenalnie skonstruowaną fabułę, jednak to, to jakiś gniot. Wymęczyłam wszystkie tomy w oryginale pocąc się i stękając z bólu głowy. Absolutnie nie polecam. Szkoda czasu i kasy.

Kocham Paryż i kocham jedzenie, a szczególnie desery. Mimo wszystko wymęczyłam tą książkę. Prędzej bym ją nazwała przewodnikiem po Paryskich cukierniach i piekarniach niż książką. Fabuły żadnej. Akcji żadnej. Zaskoczeń żadnych. Główna bohaterka mdła i niedojrzała emocjonalnie mimo 37 lat na karku.
Jedno co trzeba jej przyznać, to to, że opisy jedzenia faktycznie zachwycają.

Kocham Paryż i kocham jedzenie, a szczególnie desery. Mimo wszystko wymęczyłam tą książkę. Prędzej bym ją nazwała przewodnikiem po Paryskich cukierniach i piekarniach niż książką. Fabuły żadnej. Akcji żadnej. Zaskoczeń żadnych. Główna bohaterka mdła i niedojrzała emocjonalnie mimo 37 lat na karku.
Jedno co trzeba jej przyznać, to to, że opisy jedzenia faktycznie zachwycają.

Zgadzam się z poprzedniczkami. Mnie też książka zaskoczyła tylko w jednej kwestii. Styl ok, dociekliwość autorki ok, ale sam motyw zbrodni banalny. Zakończenie cienkie. Zupełnie mi się nie podobało.

Zgadzam się z poprzedniczkami. Mnie też książka zaskoczyła tylko w jednej kwestii. Styl ok, dociekliwość autorki ok, ale sam motyw zbrodni banalny. Zakończenie cienkie. Zupełnie mi się nie podobało.

Jeżeli twoja przygoda z kuchnią trwa już dłuższy czas i pragniesz poszerzyć swój zakres wiedzy, zdecydowanie na twojej półce powinna znaleźć się ta pozycja. A może twój profesjonalizm kuchenny kończy się na kanapce z serem i plasterkiem pomidora? Jeżeli tak, to ta pozycja zachwyci Cię jeszcze bardziej. Michel Roux jest fantastyczną postacią z panteonu Bóstw gastronomicznych. Możemy z zamkniętymi oczami zaufać jego wiedzy i dać się prowadzić za rękę przez tajniki sztuki kulinarnej. Dzięki pozycji "jajka" staniemy się posiadaczami bezcennej wiedzy na temat właściwości jaj, a co za tym idzie także straszliwych biszkoptów, niebanalnych jajecznic,magicznych deserów i wielu innych potraw, które od tej pory nie ośmielą się nie udać.
"Jajka" to książka, która (o ile nie będzie tylko stać na półce i ładnie wyglądać) może zmienić oblicze wspólnych rodzinnych śniadań, czy romantycznych kolacji, ponieważ prostotą przepisów i ciepłym podejściem autora w sposób niemal magiczny dodaje odwagi i zachęca do eksperymentów kuchennych.

Jeżeli twoja przygoda z kuchnią trwa już dłuższy czas i pragniesz poszerzyć swój zakres wiedzy, zdecydowanie na twojej półce powinna znaleźć się ta pozycja. A może twój profesjonalizm kuchenny kończy się na kanapce z serem i plasterkiem pomidora? Jeżeli tak, to ta pozycja zachwyci Cię jeszcze bardziej. Michel Roux jest fantastyczną postacią z panteonu Bóstw...

Kocham książki o psychodelicznej przyszłości, a ta jest jedną z ulubionych!

Kocham książki o psychodelicznej przyszłości, a ta jest jedną z ulubionych!