Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To była pasjonująca podróż z wyjątkowymi bohaterami. Bardzo żałuję, że trwała tak krótko bowiem dawno - od jakiegoś roku - w takiej nie uczestniczyłam. Zaczęło się popularnie a potem tylko zaskakiwało. Pani Trzeciak po prostu zaczarowala mnie tą opowieścią. Na uwagę zaslugiwałby opis każdej postaci, bo były 'nie z tej ziemi' i przyciągały czytelnika ale co się będę rozpisywać jak trzeba przeczytać samemu. To obowiązkowa pozycja dla wrażliwych dusz które lubuja się w nurcie realizmu magicznego.

To była pasjonująca podróż z wyjątkowymi bohaterami. Bardzo żałuję, że trwała tak krótko bowiem dawno - od jakiegoś roku - w takiej nie uczestniczyłam. Zaczęło się popularnie a potem tylko zaskakiwało. Pani Trzeciak po prostu zaczarowala mnie tą opowieścią. Na uwagę zaslugiwałby opis każdej postaci, bo były 'nie z tej ziemi' i przyciągały czytelnika ale co się będę...

Choć uwielbiam głębię problemów które przedstawia w swoich powieściach autorka czytanie Drogi do piekła szło mi topornie. Historia powinna być zamieszczona na połowie tych stron.

Choć uwielbiam głębię problemów które przedstawia w swoich powieściach autorka czytanie Drogi do piekła szło mi topornie. Historia powinna być zamieszczona na połowie tych stron.

Smutna, piękna i oczyszczająca książka. Pani Kalicinska z córką pisze same mądre rzeczy. Uwielbiam je. Zazdroszczę córce takiej matki. Chciałabym kiedyś tak rozmawiać z moja córka jak Pani Małgorzata z Basią. Jest to lektura o toksycznych relacjach rodzinnych, kiedy matka i córka nie umieją się porozumieć. Kończy się dobrze, jednak całość oplata zbyt wczesna śmierć niemowlęcia Doroty i Janka, którą bohaterka wypiera z pamięci.

Smutna, piękna i oczyszczająca książka. Pani Kalicinska z córką pisze same mądre rzeczy. Uwielbiam je. Zazdroszczę córce takiej matki. Chciałabym kiedyś tak rozmawiać z moja córka jak Pani Małgorzata z Basią. Jest to lektura o toksycznych relacjach rodzinnych, kiedy matka i córka nie umieją się porozumieć. Kończy się dobrze, jednak całość oplata zbyt wczesna śmierć...

Niezwykła opowieść o zwykłych lecz wielkich ludziach o wielkich sercach, którzy przemierzają Afrykę by udzielać pomocy medycznej chorym choć w plemieniach nadal rządzą szamani i ich czary. Wątek bohaterki w plemieniu Waganga przepiękny, natomiast wzruszający koniec kazał mi natychmiast zamawiać Królową deszczu, by móc do niej wrócić i dzielić się tą historią z innymi.

Niezwykła opowieść o zwykłych lecz wielkich ludziach o wielkich sercach, którzy przemierzają Afrykę by udzielać pomocy medycznej chorym choć w plemieniach nadal rządzą szamani i ich czary. Wątek bohaterki w plemieniu Waganga przepiękny, natomiast wzruszający koniec kazał mi natychmiast zamawiać Królową deszczu, by móc do niej wrócić i dzielić się tą historią z innymi.

Pięknie pisze Pani Kasia. Prawdziwie. Jest moim literackim guru. Dalszy ciąg życia na prowincji dalej zaskakuje. Ludmiła raz znajduje się na życiowym zakręcie, raz na prostej. Gdy wydaje się, że jej życie miłosne ułoży się - znowu kolejny zakręt. Mimo to cieszy się rzeczami najprostszymi, inspiruje do życiowej prostoty, tematyka ta zdaje się nie mieć końca a jednak się kończy :-( niestety została mi do przeczytania juz ostatnia część prowincji.

Pięknie pisze Pani Kasia. Prawdziwie. Jest moim literackim guru. Dalszy ciąg życia na prowincji dalej zaskakuje. Ludmiła raz znajduje się na życiowym zakręcie, raz na prostej. Gdy wydaje się, że jej życie miłosne ułoży się - znowu kolejny zakręt. Mimo to cieszy się rzeczami najprostszymi, inspiruje do życiowej prostoty, tematyka ta zdaje się nie mieć końca a jednak się...

Idę do biblioteki zawsze z nadzieją, że uda mi się dorwać jakąś książkę autorki :-) Nigdy mnie nie zawiodła. W każdej książce wskazuje pomysły na proste życie. Pokazuje jak szczęśliwe może być życie na wsi i obcowanie z naturą. Ponadto czary, magia, tajemnice, legendy są tuż za rogiem. Szkoda mi Ludmiły w związku z zakończeniem... Ciekawi mnie jedno - czy autorka ma dziecko? Bo Zosia jest dzieckiem wręcz idealnym, Ludmiła nigdy na nią nie narzeka. A może wykonując wolny zawód i zawożąc córkę do przedszkola ma czas nabrać dystansu, nie jest zmęczona więc ma ogrom cierpliwości.

Idę do biblioteki zawsze z nadzieją, że uda mi się dorwać jakąś książkę autorki :-) Nigdy mnie nie zawiodła. W każdej książce wskazuje pomysły na proste życie. Pokazuje jak szczęśliwe może być życie na wsi i obcowanie z naturą. Ponadto czary, magia, tajemnice, legendy są tuż za rogiem. Szkoda mi Ludmiły w związku z zakończeniem... Ciekawi mnie jedno - czy autorka ma...

Świetna książka, muszę ją mieć na własność! Szczegółowo opisany proces 'ukurzenia' powinny poznać nie tylko kobiety, gospodynie domowe, ale przede wszystkim mężczyźni którzy uważają, że gdy kobieta nie pracuje zawodowo to nic nie robi w domu. Wiem to z autopsji, jestem kurą domową a w praktyce trudno mi przez cały dzień znaleźć 5 minut żeby usiąść i odpocząć. Dom to dziura bez dna różnych prac i obowiązków, a jeśli są w nim dzieci to wykonujemy syzyfowe prace. Na szczęście mąż sam mnie wysyła na zakupy dla ciała i duszy, do fryzjera itp, mogę nie robić obiadu jeśli mi się nie chce, więc mam większy luz w moim kurniku niż bohaterki. Bardzo polecam. Lektura jest odważna, pokazuje prawdę o wielu domach, o grubianskich facetach i zahukanych żonach.

Świetna książka, muszę ją mieć na własność! Szczegółowo opisany proces 'ukurzenia' powinny poznać nie tylko kobiety, gospodynie domowe, ale przede wszystkim mężczyźni którzy uważają, że gdy kobieta nie pracuje zawodowo to nic nie robi w domu. Wiem to z autopsji, jestem kurą domową a w praktyce trudno mi przez cały dzień znaleźć 5 minut żeby usiąść i odpocząć. Dom to dziura...

Dla mnie rewelacja. Pani Joanna jest mistrzem współczesnego pióra, tworzy niepowtarzalny, mroczny i zagadkowy klimat. W powieści tej było jak dla mnie bardzo ciemno i głęboka noc. Kotojady siejący zło wśród zwierząt i ludzi kontra kocie mamy - babki dokarmiające koty i pojawiające się tam, gdzie jest zło. Zniknięcia dzieci w Wałbrzychu motywują Alicję do powrotu do rodzinnego domu, w którym mieszkała z ukochaną, zmarłą siostrą Ewą. Matki nie wspomina zbyt dobrze, lecz dopiero się okaże dlaczego i jaką miała historię jej mama Anna. Dowie się dlaczego Ewa popełniła samobójstwo i skąd pochodzi jej sąsiad - przyjaciel domu Pan Albert. Jaka szkoda, że śmierć Ewy, która jest tu bardzo barwną i przyciagajacą postacią była bezcelowa. Opowieści zaczynają się od drugiej wojny światowej, kiedy to Wałbrzych zamieszkiwali jeszcze Niemcy. Każdy bohater ma ciekawą ale i bolesną biografię i z rozdziawioną gębą czytałam i kolejne strony przynosiły mi wzruszeń. Niewątpliwie jest to najlepsza pozycja książkowa tego roku w moim umyśle, w pełni zasłużyła na nagrodę 2013 roku. Długo jeszcze będę myśleć o Andżelice i Oskarku, który stracił siostrę - jedyną osobę, która o niego dbała ;( Chętnie jeszcze raz przeczytam na spokojnie i przeniosę się na polanę pod Zamkiem Książ.

Dla mnie rewelacja. Pani Joanna jest mistrzem współczesnego pióra, tworzy niepowtarzalny, mroczny i zagadkowy klimat. W powieści tej było jak dla mnie bardzo ciemno i głęboka noc. Kotojady siejący zło wśród zwierząt i ludzi kontra kocie mamy - babki dokarmiające koty i pojawiające się tam, gdzie jest zło. Zniknięcia dzieci w Wałbrzychu motywują Alicję do powrotu do...

Niezwykła, wstrząsająca, potrzebna lektura. Którą - uwaga - kupić można za 10 zł plus koszty wysyłki. Oczywiście zaraz po przeczytaniu to zrobiłam, bo nie mogłam inaczej. Świetne książki należy po prostu mieć na własność. Autor być może natchnienie czerpał z historii Jedwabna, być może reżyser filmu Pokłosie też. Film dobry, książka genialna. W jednej recenzji Łąki umarłych przeczytałam, że przerażające zło bije z każdej strony książki. Nastawiłam się więc na udział sił nieczystych w fabule. Myliłam się. Największe zło bierze się z człowieka i rozwiewa niczym siew mlecza. Zaraża innych. Na szczęście nie czytelnika bo tego szokuje. Mroczny klimat wsi zapomnianej i odgrodzonej od świata, niezwykłość postaci także tych okrutnych nie daje nam odłożyć tej książki. Wydarzenia wojenne ciągną się za ludźmi do końca ich dni. Były oficer SS przed śmiercią wraca do Polski nie po wybaczenie ale dokończyć zaczęta misję... Do tego jeszcze prześladowania SB w Polsce Ludowej. Koszmar ale trzeba o tym czytać, pamiętać i mówić.

Niezwykła, wstrząsająca, potrzebna lektura. Którą - uwaga - kupić można za 10 zł plus koszty wysyłki. Oczywiście zaraz po przeczytaniu to zrobiłam, bo nie mogłam inaczej. Świetne książki należy po prostu mieć na własność. Autor być może natchnienie czerpał z historii Jedwabna, być może reżyser filmu Pokłosie też. Film dobry, książka genialna. W jednej recenzji Łąki umarłych...

Wzruszająca a co najważniejsze prawdziwa opowieść o losach polskiej rodziny rozdzielonej na polecenie Stalina i zesłanej na Syberię i do Kazachstanu po drugiej wojnie światowej. Wnuczka dziadków - bohaterów to Małgorzata Szumska. Wielki szacunek dla niej za przywiązanie do rodziny i chęć poruszania się śladami historii swojej rodziny. Bowiem jedzie ona tropem swoich przodków najpierw do Wilna, potem na Syberię i do Kazachstanu. Książka wyjątkowa, o trudnych czasach ale też o pięknych ludziach, pięknych jak autorka.

Wzruszająca a co najważniejsze prawdziwa opowieść o losach polskiej rodziny rozdzielonej na polecenie Stalina i zesłanej na Syberię i do Kazachstanu po drugiej wojnie światowej. Wnuczka dziadków - bohaterów to Małgorzata Szumska. Wielki szacunek dla niej za przywiązanie do rodziny i chęć poruszania się śladami historii swojej rodziny. Bowiem jedzie ona tropem swoich...

Moja ulubiona autorka. Moje guru. Nie dość że z piękną duszą to jeszcze wszechstronnie pisząca. Tym razem o piętnie dorastania w rodzinie z problemem alkoholowym. Powieść kończy się optymistycznie wskazaniem do prostego życia, uprawiania ogrodu, co znamy z serii Prowincja pełna marzeń. Bardzo polecam każdemu kto chce się zgłębić w inny świat - osób uzależnionych od alkoholu lub ich domowników.

Moja ulubiona autorka. Moje guru. Nie dość że z piękną duszą to jeszcze wszechstronnie pisząca. Tym razem o piętnie dorastania w rodzinie z problemem alkoholowym. Powieść kończy się optymistycznie wskazaniem do prostego życia, uprawiania ogrodu, co znamy z serii Prowincja pełna marzeń. Bardzo polecam każdemu kto chce się zgłębić w inny świat - osób uzależnionych od...

Moim zdaniem lektura jest interesująca. Zawiera wiele przemyśleń, porusza mnogość problemów. Melania waha się między uczuciem przyzwyczajenia do męża a przyjaźnią z Rafałem, za którym tęskni. W najlepszym związku jest z przyjaciółką Duśką i jej córką Jagodą. Melania chciała być jak Scarlett, jednak jest taka jak Melania :) Polecam jako raczej lekką lekturę, nie tylko dla miłośników Przeminęło z Wiatrem.

Moim zdaniem lektura jest interesująca. Zawiera wiele przemyśleń, porusza mnogość problemów. Melania waha się między uczuciem przyzwyczajenia do męża a przyjaźnią z Rafałem, za którym tęskni. W najlepszym związku jest z przyjaciółką Duśką i jej córką Jagodą. Melania chciała być jak Scarlett, jednak jest taka jak Melania :) Polecam jako raczej lekką lekturę, nie tylko dla...

Długo było nam ze sobą nie po drodze. Daleko mi było do czytania powieści erotycznych. Koleżanka idąc do kina na film na podstawie ekranizacji książki powiedziała do mnie - "Ty to pewnie już dawno masz przeczytana tę książkę"? W kręgu znajomych jestem dziwakiem, bo dużo czytam. Nie wiedziałam o co jej chodzi, dlaczego miałaby być to lektura obowiązkowa. W moje ręce trafił 'Mistrz' Kasi Michalak, spodobał mi się. A parę dni temu w bibliotece czyhało na mnie, na wprost na półce, Pięćdziesiąt twarzy Greya. Uznałam to za znak że nadeszła pora na mnie. Wypozyczylam ale po przeczytaniu kilku recenzji, negatywnych oczywiście, książka musiała kilka dni poleżeć. Za co ją teraz przepraszam. Już od pierwszych stron wciągająca, szybko rozwijająca się akcja zauroczenia dwojga ludzi, po chwili było już 200 stron, potem 400 no i koniec niestety. Dotąd tylko przez 'Tajemnicę Niny' i 'Mistrza' nie mogłam się skupić na niczym dopóki nie skończyłam czytać. Rzeczywiście są podobieństwa ze 'Zmierzchem' ale klimat jest inny. Tu i tam tajemniczy, niebezpieczny facet i młoda, niewinna dziewczyna, która o dziwo wie w co się pakuje. Kilka elementów zbieznych z 'Samotność w sieci'. Kurde, zachwycilam się, zachłysnelam się chęcią czytania o tym skomplikowanym człowieku, zamurowało mnie napięcie między Ana a Christianem, ich relacje, zagadka młodości bohatera. Miłość cielesna szokowala ale nie odrzucala, nie sposób się było oderwać, napięta atmosfera wciagala, nie wiadomo było czego się spodziewać po kolejnych stronach. Mam ochotę ją jeszcze raz przeczytać, tym razem uważniej. Mam ochotę ją mieć w swojej biblioteczce łącznie z dalszymi częściami. Kto by sie spodziewał. .. Wielu powie - "Wariatka, dala 10 punktów!, nie mogę inaczej, muszę być sprawiedliwa, za wykreowanie postaci Pana należy się max.

Długo było nam ze sobą nie po drodze. Daleko mi było do czytania powieści erotycznych. Koleżanka idąc do kina na film na podstawie ekranizacji książki powiedziała do mnie - "Ty to pewnie już dawno masz przeczytana tę książkę"? W kręgu znajomych jestem dziwakiem, bo dużo czytam. Nie wiedziałam o co jej chodzi, dlaczego miałaby być to lektura obowiązkowa. W moje ręce trafił...

Książka jest dojrzała i mogłaby być formą terapii dla egocentrykow, malkontentow, osób pedzących za pieniędzmi, karierą. Ulica Pogodna to "królestwo wolnych ludzi". Żyje się tu niespiesznie, skromnie ale zawsze ma się uśmiech i czas dla ludzi. To zwyczajnie inny świat. I żadna rzecz nie ma prawa się zmarnować, więc mieszkańców łączy też nawyk gromadzenia rzeczy. Do takiej graciarni trafia Marta, daje jej to impuls do zmiany swojego życia. Powstaje Sklep Rzeczy Niekoniecznych...

Książka jest dojrzała i mogłaby być formą terapii dla egocentrykow, malkontentow, osób pedzących za pieniędzmi, karierą. Ulica Pogodna to "królestwo wolnych ludzi". Żyje się tu niespiesznie, skromnie ale zawsze ma się uśmiech i czas dla ludzi. To zwyczajnie inny świat. I żadna rzecz nie ma prawa się zmarnować, więc mieszkańców łączy też nawyk gromadzenia rzeczy. Do takiej...

Nie mniej wciągająca niż pierwsza część. Wyjaśnia nam trochę więcej przeszłości Christiana, sprawia że czytamy w napięciu i całkowitym oddaniu.

Nie mniej wciągająca niż pierwsza część. Wyjaśnia nam trochę więcej przeszłości Christiana, sprawia że czytamy w napięciu i całkowitym oddaniu.

Książka inna niż wszystkie nie tylko za sprawą konstrukcji ale i fabuły. To smutna ale piękna historia dwojga samotnych ludzi, zamkniętych w sobie, jednak pragnacych miłości i bliskości. To analiza ludzkich charakterów oraz natury kobiety kontra mężczyzny, zderzenie tułaczki za chlebem wobec dostatku. Wynagrodzilo to trud włożony w czytanie dialogów, kiedy trzeba było domyślać się kto co mówi. Świetne skoki w czasie i niedomówione zakończenie. Pozostało pragnienie poznania dalszych losów bohaterów.

Książka inna niż wszystkie nie tylko za sprawą konstrukcji ale i fabuły. To smutna ale piękna historia dwojga samotnych ludzi, zamkniętych w sobie, jednak pragnacych miłości i bliskości. To analiza ludzkich charakterów oraz natury kobiety kontra mężczyzny, zderzenie tułaczki za chlebem wobec dostatku. Wynagrodzilo to trud włożony w czytanie dialogów, kiedy trzeba było...