Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety, wydana po dziesięciu latach czwarta pozycja cyklu "Kuzynki" nie wnosi nic nowego, nie zaskakuje, nie śmieszy i na tle trzech poprzednich wypada raczej marnie. Może miałem zbyt wygórowane wymagania? Jednak sądzę, że autor mógł się bardziej wysilić.
Nie ma już klimatu tajemniczości, magii, zagrożenia. Bohaterki też jakieś inne. Nudno-marudna Stanisława (wiek robi swoje?)i wątpiąca Katarzyna. Oj, gdyby tak prezentowały się we wcześniejszych przygodach z pewnością nie wzbudziłyby takiej sympatii. Kolejnym sporym minusem jest całkowite pominięcie Moniki, moim zdaniem najbarwniejszej z trójki pań. Jakoś zbyt szybko i zbyt łatwo przychodzi im rozwiązywanie kolejnych problemów. Ilość niestworzonych rzeczy przekroczyła granice mojej percepcji. Za dużo tego, za bardzo po łebkach. O ile "Zaginiona" zaczyna się intrygująco i zanosi się na ciekawą opowieść to w pewnym momencie autora wyraźnie opuszcza wena. Sam pomysł wyśmienity, niestety kompletnie zmarnowany. Natomiast "Czarne skrzypce" bardzo słabe i przewidywalne. Dodane chyba tylko by zwiększyć objętość książki.

Niestety, wydana po dziesięciu latach czwarta pozycja cyklu "Kuzynki" nie wnosi nic nowego, nie zaskakuje, nie śmieszy i na tle trzech poprzednich wypada raczej marnie. Może miałem zbyt wygórowane wymagania? Jednak sądzę, że autor mógł się bardziej wysilić.
Nie ma już klimatu tajemniczości, magii, zagrożenia. Bohaterki też jakieś inne. Nudno-marudna Stanisława (wiek robi...

No cóż, książeczka bardzo ciekawa, ale jak to z kompilacjami bywa bardzo nierówna. Czy naprawdę (dotyczy jednego opowiadania) nikt tego nie czyta przed wydrukowaniem?
Dehnel - dowcipnie, krótko (dla mnie zbyt krótko), mądrze i ze świetną puentą.
Kalicińska - klasyczna, przyzwoita obyczajówka niestety z kiepskim zakończeniem. Mogło być lepiej.
Kosik - klasa sam dla siebie. Po przeczytaniu trzech powieści pana Rafała to pierwsze opowiadanie i muszę stwierdzić, że jestem pod wrażeniem.
Miłoszewski - mój pierwszy kontakt z twórczością tego autora i mam wielki apetyt na więcej. Świetne.
Pawlikowska - żenada. Tak beznadziejnego i po prostu głupawego tekstu dawno nie czytałem. I muszę przyznać nie doczytałem, szkoda czasu.
Mimo to polecam, choćby ze względu na panów Kosika i Miłoszewskiego. Tylko dzięki nim siedem gwiazdek.

No cóż, książeczka bardzo ciekawa, ale jak to z kompilacjami bywa bardzo nierówna. Czy naprawdę (dotyczy jednego opowiadania) nikt tego nie czyta przed wydrukowaniem?
Dehnel - dowcipnie, krótko (dla mnie zbyt krótko), mądrze i ze świetną puentą.
Kalicińska - klasyczna, przyzwoita obyczajówka niestety z kiepskim zakończeniem. Mogło być lepiej.
Kosik - klasa sam...

Na razie bez oceny. Skądś u mnie takie dziwne uczucie po, właściwie już w czasie czytania. Deja lu?

Na razie bez oceny. Skądś u mnie takie dziwne uczucie po, właściwie już w czasie czytania. Deja lu?