Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna, poruszająca książka.
Gdy poznajemy Tess, postanawia ona być szaloną osobą, popełniać przestępstwa, robić złe rzeczy. Jednak z każdą stroną dziewczyna dojrzewa, coraz bardziej rozumie i odczuwa to, co w życiu jest najważniejsze.
Miłość, rodzina, wsparcie.
Polecam.

Piękna, poruszająca książka.
Gdy poznajemy Tess, postanawia ona być szaloną osobą, popełniać przestępstwa, robić złe rzeczy. Jednak z każdą stroną dziewczyna dojrzewa, coraz bardziej rozumie i odczuwa to, co w życiu jest najważniejsze.
Miłość, rodzina, wsparcie.
Polecam.

po trzech częściach i trzech dniach z Heartlandem mam już dość tej historii.
mimo wszystko Pegaz sprawił, że popłynęło kilka łez.

po trzech częściach i trzech dniach z Heartlandem mam już dość tej historii.
mimo wszystko Pegaz sprawił, że popłynęło kilka łez.

prosta i przyjemna.
po tej książce jeszcze bardziej pokochałam konie.

prosta i przyjemna.
po tej książce jeszcze bardziej pokochałam konie.

po prostu uwielbiam.

po prostu uwielbiam.

Miałam mieszane uczucia. Dzięki opisowi z tyłu książki wyobrażałam sobie jej treść zupełnie inaczej. Gdy rozpoczęłam czytanie fabuła mnie nie wciągnęła, wszystko wydawało mi się nudne niczym "flaki z olejem". Jednak im bardziej zagłębiałam się w niecodzienne życie na wyspie, tym robiło się ciekawiej. Zdecydowanym plusem tej książki są dla mnie nieszablonowe postacie- bohaterowie często zaskakiwali mnie zachowaniem, którego bym się po nich nie spodziewała.
Kolejną mocną stroną "Wyspy" jest oczywiście stryj Marten. Jest nam przedstawiany jako samotny mruk, jednak ja poznałam go jako nieco szalonego, roztargnionego naiwniaka (podczas ostatnich stron książki moje zdanie o nim jednak gwałtownie uległo zmianie)- wnosił wiele humoru do tej książki. Nie myślcie jednak, że tylko to ma Wam do zaoferowania Marten Knockers ! Dzięki jego wyspie może odrobinę lepiej zrozumiecie ludzi- ich niecodzienne zachowania, lęki, fascynacje.
Książka o skomplikowanych relacjach międzyludzkich, ludziach zupełnie sobie obcych, zmagających się z różnymi problemami mimo wszystko do siebie podobnymi. Książka Polly Horvath to pozycja ciepła i przyjazna, uświadamiająca nam, jak trudna jest samotność- nawet samotność wśród wielu ludzi.

Miałam mieszane uczucia. Dzięki opisowi z tyłu książki wyobrażałam sobie jej treść zupełnie inaczej. Gdy rozpoczęłam czytanie fabuła mnie nie wciągnęła, wszystko wydawało mi się nudne niczym "flaki z olejem". Jednak im bardziej zagłębiałam się w niecodzienne życie na wyspie, tym robiło się ciekawiej. Zdecydowanym plusem tej książki są dla mnie nieszablonowe postacie-...

Sięgałam po tę lekturę nie licząc na to, że mi się spodoba. Wszyscy dookoła narzekali,że nudna, męcząca, nie wiadomo o co chodzi.
I oto nagle czytając ją, poczułam się jakbym była w Tebach, żyła wśród tych ludzi,chyba żadnej lekturze do tej pory się to jeszcze nie udało. Głęboko poruszona, zatroskana o życie Antygony pochłaniałam kolejne strony- język był dla mnie zrozumiały, dialogi przejrzyste, wszystko składało się na świetną książkę, i jedną z niewielu lektur, które na pewno będę dobrze wspominać.

Sięgałam po tę lekturę nie licząc na to, że mi się spodoba. Wszyscy dookoła narzekali,że nudna, męcząca, nie wiadomo o co chodzi.
I oto nagle czytając ją, poczułam się jakbym była w Tebach, żyła wśród tych ludzi,chyba żadnej lekturze do tej pory się to jeszcze nie udało. Głęboko poruszona, zatroskana o życie Antygony pochłaniałam kolejne strony- język był dla mnie...

"Igrzyska śmierci" nigdy nie były pozycją, którą chciałam przeczytać. Nie interesowałam się książkami tego typu. Jednak gdy pewnego dnia wybrałam się do biblioteki i zobaczyłam ten właśnie tytuł- po prostu poczułam, że muszę ja przeczytać ! Jak widać intuicja mnie nie zawiodła ;). Książka od pierwszych stron niesamowicie mnie wciągnęła, zszokował mnie niesamowity pomysł stworzenia "Głodowych igrzysk". Dodatkowo z każdą stroną coraz bardziej utożsamiałam się z bohaterami przez co im bliżej byłam rozpoczęcia walki na arenie, tym większy narastał we mnie strach przed śmiercią któregoś z nich. Suzanne Collins wykonała świetną robotę tworząc ten odległy świat, tajemniczy a zarazem tak bardzo nam bliski. Na dodatek wątek "miłości", który możemy odnaleźć nie jest zwyczajnym zauroczeniem między dwoma osobami- to niesamowita historia niegdyś platonicznej miłości przeradzającej się w coś większego, pod przykrywką intrygi. Książkę "Igrzyska śmierci" przeczytałam jednym tchem, a teraz z niecierpliwością czekam na wypożyczenie drugiej części, by powrócić do Katniss i Peety.

"Igrzyska śmierci" nigdy nie były pozycją, którą chciałam przeczytać. Nie interesowałam się książkami tego typu. Jednak gdy pewnego dnia wybrałam się do biblioteki i zobaczyłam ten właśnie tytuł- po prostu poczułam, że muszę ja przeczytać ! Jak widać intuicja mnie nie zawiodła ;). Książka od pierwszych stron niesamowicie mnie wciągnęła, zszokował mnie niesamowity pomysł...

Kilka wciągających fragmentów, reszta nie dla mnie.

Kilka wciągających fragmentów, reszta nie dla mnie.

Wspaniała, wciągająca od samego początku. Tragedia całej rodziny widziana okiem dorastającego chłopca- interesujące, nie można się oderwać.

Wspaniała, wciągająca od samego początku. Tragedia całej rodziny widziana okiem dorastającego chłopca- interesujące, nie można się oderwać.

Ukochana książka z dzieciństwa. Niesamowicie wzruszająca, szczególnie dla mnie- miłośnika zwierząt.

Ukochana książka z dzieciństwa. Niesamowicie wzruszająca, szczególnie dla mnie- miłośnika zwierząt.

Przyjemna i lekka ;)

Przyjemna i lekka ;)

Książka łatwa lekka i przyjemna. Dużo humoru, kapitalne obrazki, idealne na poprawienie sobie humoru ;)

Książka łatwa lekka i przyjemna. Dużo humoru, kapitalne obrazki, idealne na poprawienie sobie humoru ;)

Wspaniała ciepła książka. Istota miłości, przyjaźni i odejścia.

Wspaniała ciepła książka. Istota miłości, przyjaźni i odejścia.

czytałam ją jakieś 3 lata temu, gdy byłam ogromną fanką Miley, byłam zauroczona tą książką ;)

czytałam ją jakieś 3 lata temu, gdy byłam ogromną fanką Miley, byłam zauroczona tą książką ;)

przeczytane w ciągu jednego dnia. Smutna, prawdziwa historia. Mimo wszystko oczekiwałam od tej książki czegoś więcej.

przeczytane w ciągu jednego dnia. Smutna, prawdziwa historia. Mimo wszystko oczekiwałam od tej książki czegoś więcej.

Brak mi słów by opisać tę książkę, tak idealnie obrazuje ona miłość, głębkie uczucie między głównymi bohaterami, i rozłąkę.
Wraz z głównymi bohaterami płakałam, cieszyłam się, po prostu żyłam tą historią.Książka wywarła na mnie tak ogromny wpływ, tak, że po skończeniu jej jeszcze przez długi czas miałam w głowie historię Johna i Savannah, historię jakże piękną, a jednocześnie ogromnie smutną.Uwielbiam ostatnie wersy.. Polecam wszystkim, zakochałam się w niej.

Brak mi słów by opisać tę książkę, tak idealnie obrazuje ona miłość, głębkie uczucie między głównymi bohaterami, i rozłąkę.
Wraz z głównymi bohaterami płakałam, cieszyłam się, po prostu żyłam tą historią.Książka wywarła na mnie tak ogromny wpływ, tak, że po skończeniu jej jeszcze przez długi czas miałam w głowie historię Johna i Savannah, historię jakże piękną, a...

książka pisana stylem którego nie lubię, zdecydowanie nie w moim guście, momentami jednak trafiały się ciekawe wątki-jedynie za to plus.

książka pisana stylem którego nie lubię, zdecydowanie nie w moim guście, momentami jednak trafiały się ciekawe wątki-jedynie za to plus.