Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wielokrotnie adaptowana powieść "Zaproszenie na egzekucję" okazała się dla mnie strzałem w dziewiątkę. W pozycji występuje kilka postaci – główną zostaje skazany Cyncynat C., który jednak nie zna dnia swej śmierci. Oprócz tego znajdziemy tam 12-letnią Emmoczkę, kuszącą udami i jakby mającą dużo wspólnego z adwokatem, który z kolei przejmuje się zgubieniem byle spinki. Mamy również strażnika Rodiona, żonę Marfińkę, dyrektora od początku chodzącego tylko w surducie i M'sieur Pierra, który jest w istocie katem.

Cała akcja jest bardzo absurdalna i teatralna. Zachowania bohaterów stają się nieprzewidywalne, niedokończone, często może nawet idiotyczne. Nabokov zabiera nas w peregrynację po ludzkiej psychice, której reprezentanci miotają się w paradoksalnych zachowaniach. Wszystko to zostaje ukoronowane doskonałym językiem. Warto przeczytać tę powieść choćby dla kilku splotów słów jak „embrion ornamentu”, czy „rozmontowany Księżyc”, a jest ich oczywiście o wiele więcej. Na każdej stronie możemy znaleźć coś smakowitego i kunsztownego.

Ponadto jest to dzieło antyutopijne, a świadczą o tym choćby niedorzeczne zasady więzienia jak w jego punkcie 6: „Pożądane jest, aby więzień nie miewał snów ( w przeciwnym razie powinien je niezwłocznie przerywać), których treść mogłaby być sprzeczna z mianem więźnia jak: wspaniale krajobrazy, spacery ze znajomym, obiady rodzinne, a także stosunki seksualne ze wszystkimi tymi, którzy w realnej rzeczywistości i na jawie nie zezwoliliby rzeczonej osobie na zbliżenie, wobec czego zostanie ona uznaną przez prawo winną gwałtu”. Prócz tego bardzo często pojawia się charakterystyczny motyw zupełnego podporządkowania władzy.

Surrealistyczne zmiany miejsca akcji (choć tak naprawdę wszystko dzieje się w więzieniu, oprócz ostatniej sceny), absurdalność i wykwintny język fascynują, poruszają wyobraźnię, a także dają poczucie chaosu, którego człowiek może pożądać. Polecam tę książkę szczególnie tym, którzy nie zasmakowali jeszcze w literaturze rosyjskiej, a na przykład chcą zacząć badać ją niestandardowo, acz klasycznie. Polecam ją oczywiście również wszystkim innym, zarówno molom, jak i czytającym od czasu do czasu. Myślę, że czas poświęcony na tę pozycję nie będzie stracony.

Wielokrotnie adaptowana powieść "Zaproszenie na egzekucję" okazała się dla mnie strzałem w dziewiątkę. W pozycji występuje kilka postaci – główną zostaje skazany Cyncynat C., który jednak nie zna dnia swej śmierci. Oprócz tego znajdziemy tam 12-letnią Emmoczkę, kuszącą udami i jakby mającą dużo wspólnego z adwokatem, który z kolei przejmuje się zgubieniem byle spinki. Mamy...

Jest to doskonały literacko-jazzowy utwór do którego fragmentów chce się wracać. Autor posługuję się klawiaturą słów o bardzo szerokim spektrum chaosu i kunsztowności. Lawina szczegółów zabiera nas w inną przestrzeń, pełną stwierdzeń-galaktyk wypełniających kosmos. Kosmos, który jest tą powieścią.

Jest to doskonały literacko-jazzowy utwór do którego fragmentów chce się wracać. Autor posługuję się klawiaturą słów o bardzo szerokim spektrum chaosu i kunsztowności. Lawina szczegółów zabiera nas w inną przestrzeń, pełną stwierdzeń-galaktyk wypełniających kosmos. Kosmos, który jest tą powieścią.