Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przydatne receptury na wiele schorzeń,wykorzystam niejeden przepis.Wartościowa pozycja na mojej półeczce z książkami dotyczącymi zdrowia człowieka.Cieszę się,że trafiłam na tego autora.

Bardzo przydatne receptury na wiele schorzeń,wykorzystam niejeden przepis.Wartościowa pozycja na mojej półeczce z książkami dotyczącymi zdrowia człowieka.Cieszę się,że trafiłam na tego autora.

Książka porusza problem zakwaszenie organizmu.Jak najbardziej wierzę w to,że nasze choroby wynikają z zakwaszenia.Sięgnęłam po tę pozycję chcąc porównać wiadomości,poznać inny punkt widzenia.Z radością wracam jednak do założeń tradycyjnej medycyny chińskiej i kuchni pięciu przemian,która proponuje znacznie bardziej rozbudowany system budowania własnego zdrowia niż podany w tej lekturze.

Książka porusza problem zakwaszenie organizmu.Jak najbardziej wierzę w to,że nasze choroby wynikają z zakwaszenia.Sięgnęłam po tę pozycję chcąc porównać wiadomości,poznać inny punkt widzenia.Z radością wracam jednak do założeń tradycyjnej medycyny chińskiej i kuchni pięciu przemian,która proponuje znacznie bardziej rozbudowany system budowania własnego zdrowia niż podany w...

Początek książki bardzo mi się spodobał.Dużo się działo,nie było miejsca na nudę.Stopniowo przygody detektywa Heckenburga stały się przewidywalne,zakończenia książki również łatwo się domyślic.Perypetie faceta,który niemal gołymi rękami pokonuje uzbrojonych bandytów.Ja tego nie kupuję.

Początek książki bardzo mi się spodobał.Dużo się działo,nie było miejsca na nudę.Stopniowo przygody detektywa Heckenburga stały się przewidywalne,zakończenia książki również łatwo się domyślic.Perypetie faceta,który niemal gołymi rękami pokonuje uzbrojonych bandytów.Ja tego nie kupuję.

Zachęcona udaną pierwszą częścią cyklu o znachorce Marcie postanowiłam sięgnąć po jej kontynuację.Niestety większość książki to przypomnienie przygód,imion bohaterów oraz ich powiązań rodzinno-koleżeńskich z części pierwszej.Nie mam problemów z pamięcią,dlatego mnie to zirytowało.Autorka chyba zupełnie nie miała pomysłu na dalsze przygody.Marnie.

Zachęcona udaną pierwszą częścią cyklu o znachorce Marcie postanowiłam sięgnąć po jej kontynuację.Niestety większość książki to przypomnienie przygód,imion bohaterów oraz ich powiązań rodzinno-koleżeńskich z części pierwszej.Nie mam problemów z pamięcią,dlatego mnie to zirytowało.Autorka chyba zupełnie nie miała pomysłu na dalsze przygody.Marnie.

Nie jestem w stanie doczytać tej książki do końca.Razi mnie kompletnie nieprawdopodobna historia i jej niewiarygodni bohaterowie.Facet dostaje list,że na terenie jego posiadłości jest zakopane ciało kobiety i jeśli nie wykona poleceń mordercy zostanie zadenuncjowany na policję i oskarżony o morderstwo.Mając w ręku dowód na swoją niewinność jakim jest rzeczony list daje się wciągnąć w grę psychopaty?Jakim cudem?Zazwyczaj oczekuję od powieściopisarzy,aby opowiadana przez nich historia była choć trochę zgodna z rzeczywistością,a tutaj dostaję jakieś tanie bajeczki na dobranoc.Nie kupuję tego.Bardzo słabe i naciągane.

Nie jestem w stanie doczytać tej książki do końca.Razi mnie kompletnie nieprawdopodobna historia i jej niewiarygodni bohaterowie.Facet dostaje list,że na terenie jego posiadłości jest zakopane ciało kobiety i jeśli nie wykona poleceń mordercy zostanie zadenuncjowany na policję i oskarżony o morderstwo.Mając w ręku dowód na swoją niewinność jakim jest rzeczony list daje się...

Uważam,że to dobra książka.Szybka akcja i niezwykłe przygody bohaterów nie pozwalały ani na chwilę się nudzić.Można mieć obiekcje co do zakończenia,ale te emocje podczas lektury i niemożność oderwania się od powieści sprawiają,że zdecydowanie warto po nią sięgnąć.

Uważam,że to dobra książka.Szybka akcja i niezwykłe przygody bohaterów nie pozwalały ani na chwilę się nudzić.Można mieć obiekcje co do zakończenia,ale te emocje podczas lektury i niemożność oderwania się od powieści sprawiają,że zdecydowanie warto po nią sięgnąć.

Niestety,nie dałam rady doczytać do końca.Historia o alkoholiczce,która tnie się żyletką bardzo szybko zaczęła mnie nużyć.Wątek o dysfunkcyjnej rodzinie,jej brudnych sekretach także średnio mnie wciągnął.Powodem ,dla którego postanowiłam rzucić tę historyjkę w kąt i do niej nie wracać było to iż domyśliłam się zakończenia wcześniej niż w połowie książki,zniknął w ten sposób ostatni pretekst by chcieć ją dokończyć.Nie wiem czy wszystkie powieści Gillian Flynn są podobnie nudne i rozwlekłe oraz pełne wulgaryzmów,ale szczerze mówiąc nie bardzo mam ochotę,aby chcieć to sprawdzić.

Niestety,nie dałam rady doczytać do końca.Historia o alkoholiczce,która tnie się żyletką bardzo szybko zaczęła mnie nużyć.Wątek o dysfunkcyjnej rodzinie,jej brudnych sekretach także średnio mnie wciągnął.Powodem ,dla którego postanowiłam rzucić tę historyjkę w kąt i do niej nie wracać było to iż domyśliłam się zakończenia wcześniej niż w połowie książki,zniknął w ten...

Zachęcona przeczytaną wcześniej powieścią "Ślubna suknia" postanowiłam sięgnąć po kolejną powieść Lemaitre. Niestety o ile pierwsza z wymienionych pozycji z miejsca mi się spodobała,o tyle "Alex" nie wzbudziła zachwytu.Zaliczyłam dwa podejścia do tej lektury,przerwałam czytanie i postanowiłam wrócić do niej później.Powrót nie zmienił mojej wcześniejszej oceny,takie sobie przeciętne czytadło.

Zachęcona przeczytaną wcześniej powieścią "Ślubna suknia" postanowiłam sięgnąć po kolejną powieść Lemaitre. Niestety o ile pierwsza z wymienionych pozycji z miejsca mi się spodobała,o tyle "Alex" nie wzbudziła zachwytu.Zaliczyłam dwa podejścia do tej lektury,przerwałam czytanie i postanowiłam wrócić do niej później.Powrót nie zmienił mojej wcześniejszej oceny,takie sobie...

Książka nie podobała mi się,z niecierpliwością wypatrywałam końca.Akcja bez tempa,kompletnie nieprawdopodobne postacie i wydarzenia.Myślę,że za jakiś miesiąc nawet nie będę pamiętać o czym dokładnie była ta powieść.Zostanie tylko wspomnienie o nieudanej lekturze.

Książka nie podobała mi się,z niecierpliwością wypatrywałam końca.Akcja bez tempa,kompletnie nieprawdopodobne postacie i wydarzenia.Myślę,że za jakiś miesiąc nawet nie będę pamiętać o czym dokładnie była ta powieść.Zostanie tylko wspomnienie o nieudanej lekturze.

Książkę przeczytałam niezwykle szybko.Wiele da się powiedzieć o tej powieści,ale nie można zarzucić,że jest nudna.Jestem wymagającą czytelniczką i nie lubię kiedy serwowana mi historia okazuje się być zupełnie nieprawdopodobna,a ta taką właśnie się okazała.Zaczynając czytać byłam przekonana,iż mam w ręku thriller szybko jednak moje nadzieje się rozwiały.Mam alergię na cukierkowe happy-endy oraz książki typu Romans,dlatego powieści Spindler w przyszłości będę omijać szerokim łukiem.

Książkę przeczytałam niezwykle szybko.Wiele da się powiedzieć o tej powieści,ale nie można zarzucić,że jest nudna.Jestem wymagającą czytelniczką i nie lubię kiedy serwowana mi historia okazuje się być zupełnie nieprawdopodobna,a ta taką właśnie się okazała.Zaczynając czytać byłam przekonana,iż mam w ręku thriller szybko jednak moje nadzieje się rozwiały.Mam alergię na...

Sięgając po książki Mary Higgins Clark z góry wiem,że nie będzie to arcydzieło literackie,ale mam również pewność że dobrze będzie się czytało.Ciekawa fabuła,wartka akcja od początku do końca,interesująco nakreślony rys psychologiczny postaci.Mnie się lektura podobała.

Sięgając po książki Mary Higgins Clark z góry wiem,że nie będzie to arcydzieło literackie,ale mam również pewność że dobrze będzie się czytało.Ciekawa fabuła,wartka akcja od początku do końca,interesująco nakreślony rys psychologiczny postaci.Mnie się lektura podobała.

Nie jest to lektura najwyższych lotów,kim jest morderca wiadomo mniej więcej od połowy książki.Bohaterowie przerysowani i kompletnie niewiarygodni.Niemniej jednak dla zabicia nudy można przeczytać.

Nie jest to lektura najwyższych lotów,kim jest morderca wiadomo mniej więcej od połowy książki.Bohaterowie przerysowani i kompletnie niewiarygodni.Niemniej jednak dla zabicia nudy można przeczytać.

Ponadczasowa książka nie tylko dla młodych czytelników.Każdy znajdzie tutaj odrobinę wzruszenia oraz niepokoju czy aby wszystko zakończy się szczęśliwie.Niesamowite,że udało się stworzyć autorowi tak świetną powieść,pełną niezwykłych przygód gdzie bohaterem jest pies.Polecam wszystkim.

Ponadczasowa książka nie tylko dla młodych czytelników.Każdy znajdzie tutaj odrobinę wzruszenia oraz niepokoju czy aby wszystko zakończy się szczęśliwie.Niesamowite,że udało się stworzyć autorowi tak świetną powieść,pełną niezwykłych przygód gdzie bohaterem jest pies.Polecam wszystkim.

Książkę czytało się dobrze i w sumie nielichą historię udało się stworzyć autorowi,jednak za dużo w jego powieściach wulgaryzmów i zbyt wiele nawiązań do ludzkiej seksualności,abym chciała sięgnąć po inne jego pozycje .

Książkę czytało się dobrze i w sumie nielichą historię udało się stworzyć autorowi,jednak za dużo w jego powieściach wulgaryzmów i zbyt wiele nawiązań do ludzkiej seksualności,abym chciała sięgnąć po inne jego pozycje .

Czytałam tę książkę już jakiś czas temu,ale wciąż pamiętam jak irytowała mnie Miranda,to jak dawała się wmanipulować w niekomfortowe dla siebie sytuacje.Zdecydowanie nie lubię bohaterek,które dają się krzywdzić i zawsze ostatecznie stają w roli ofiary.Pierwsze i ostatnie spotkanie z autorami,ogromnie mnie zniechęciło to słabe czytadło.

Czytałam tę książkę już jakiś czas temu,ale wciąż pamiętam jak irytowała mnie Miranda,to jak dawała się wmanipulować w niekomfortowe dla siebie sytuacje.Zdecydowanie nie lubię bohaterek,które dają się krzywdzić i zawsze ostatecznie stają w roli ofiary.Pierwsze i ostatnie spotkanie z autorami,ogromnie mnie zniechęciło to słabe czytadło.

"Boże, ratuj, jak to mnie zachwyca, kiedy mnie nie zachwyca?"-Tym cytatem podsumowałabym powieść "Wyznaję".Mnogość wątków i nagłe przeskoki niesamowicie mnie irytowały.Czytanie ciągnęło się w nieskończoność,a tak naprawdę niewiele zapamiętałam z fabuły.Aby naprawdę zrozumieć tę powieść musiałabym chcieć do niej wrócić kolejny raz,nie mam na to najmniejszej ochoty.Nie chcę też poznawać dalszej twórczości autora,ta jedna książka to aż nadto.

"Boże, ratuj, jak to mnie zachwyca, kiedy mnie nie zachwyca?"-Tym cytatem podsumowałabym powieść "Wyznaję".Mnogość wątków i nagłe przeskoki niesamowicie mnie irytowały.Czytanie ciągnęło się w nieskończoność,a tak naprawdę niewiele zapamiętałam z fabuły.Aby naprawdę zrozumieć tę powieść musiałabym chcieć do niej wrócić kolejny raz,nie mam na to najmniejszej ochoty.Nie chcę...

Najsłabsza częśc cyklu.Poprzednie tomy aż chciało się czytac,akcja niesamowicie wciągała.Tutaj niestety dostajemy do ręki słaby i tandetny romans kończący się bardzo infantylnie.

Najsłabsza częśc cyklu.Poprzednie tomy aż chciało się czytac,akcja niesamowicie wciągała.Tutaj niestety dostajemy do ręki słaby i tandetny romans kończący się bardzo infantylnie.

Powieść rozbudziła chęć na czytanie powieści historycznych.Bardzo wciągająca,nie spodziewałam się tak dobrej książki zaczynając lekturę.Polecam.

Powieść rozbudziła chęć na czytanie powieści historycznych.Bardzo wciągająca,nie spodziewałam się tak dobrej książki zaczynając lekturę.Polecam.

Jeżeli nie wymagasz od książki nic ponadto,aby była wciągająca oraz lekko i przyjemnie się czytała to dobrze trafiłeś.Jest to dobry wypełniacz czasu,ale nie zostawi po sobie absolutnie żadnych emocji,chyba że rozczarowanie infantylnym zakończeniem.

Jeżeli nie wymagasz od książki nic ponadto,aby była wciągająca oraz lekko i przyjemnie się czytała to dobrze trafiłeś.Jest to dobry wypełniacz czasu,ale nie zostawi po sobie absolutnie żadnych emocji,chyba że rozczarowanie infantylnym zakończeniem.

Nastolatką już dawno nie jestem,ale czasami lubię sobie przeczytać lektury skierowane do młodych odbiorców.
Drażniły mnie niesamowicie zwroty: "kumasz?","kumam" itp.
Czy tłumacz myśli,że jeśli książka dla trzynastolatków będzie napisana poprawną polszczyzną,bez młodzieżowej nowomowy to zmniejszy jej grono odbiorców?
Mnie tego typu zabiegi stanowczo odrzucają i drażnią.Niesamowicie obniża to poziom,mimo iż seria jest wciagająca powoduje wrażenie,że jest dedykowana dzieciom,które czytają rzadko i nie mają większych wymagań co do stylu pisania.

Nastolatką już dawno nie jestem,ale czasami lubię sobie przeczytać lektury skierowane do młodych odbiorców.
Drażniły mnie niesamowicie zwroty: "kumasz?","kumam" itp.
Czy tłumacz myśli,że jeśli książka dla trzynastolatków będzie napisana poprawną polszczyzną,bez młodzieżowej nowomowy to zmniejszy jej grono odbiorców?
Mnie tego typu zabiegi stanowczo odrzucają i...