Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Tron z Czaszek" jest moim zdaniem zdecydowanie najgorszą z części sagi Bretta. Być może moja opinia jest tak surowa z tego względu, iż oczekiwania, co do tego tytułu miałem niezwykle wygórowane, wszak poprzednie trzy części należą do ścisłego grona moich ulubionych książek. Wyraźnie widać, iż autor pozostawił główny wątek na finałową część sagi, co niestety sprawiło, że większość czasu spędzonego na lekturze" Tronu z Czaszek" poświęcone zostaje na poznawanie losów Leeshy, Rojera, Inevery, Abbana i całej rzeszy mniej ważnych postaci. W mojej opinii wątki, w których główną rolę odgrywają te osoby nie mają nawet ćwierci potencjału posiadanego przez motywy, w których choć na chwilę pojawiają się Arlen, Renna lub Jardir. Mam wielką nadzieję, że finał sagi zatrze całkowicie złe wrażenie jakie wywarł na mnie "Tron z Czaszek", a wiele wskazuje na to, że szanse są na to znakomite.

"Tron z Czaszek" jest moim zdaniem zdecydowanie najgorszą z części sagi Bretta. Być może moja opinia jest tak surowa z tego względu, iż oczekiwania, co do tego tytułu miałem niezwykle wygórowane, wszak poprzednie trzy części należą do ścisłego grona moich ulubionych książek. Wyraźnie widać, iż autor pozostawił główny wątek na finałową część sagi, co niestety sprawiło, że...

Zachęcony zachwytami znajomych nad serią "Kroniki Królobójcy" postanowiłem sam przekonać się o rzekomej świetności twórczości imć Rothfussa. Pierwsza część za mną, tymczasem ja ciągle czekam na błysk geniuszu tegoż autora. Póki co zdecydowanie najlepszy w tej serii jest pomysł na fabułę - problem w tym, iż pomysł ten jest niezwykle topornie rozwijany. Pierwszy, całkiem opasły swoją drogą, tom za mną, tymczasem fabuła ospale brnie w bliżej nieokreślonym kierunku, podczas gdy na tym etapie powinna gnać już szalenie naprzód. Ponadto motywy działania głównego bohatera są niekiedy ciężkie do zrozumienia, a wątek miłosny przewijający się nieustannie od połowy książki nadaje się do "M jak Miłość", a nie do sagi fantasy. Jednak mimo wszystko dostrzegam w "Kronikach Królobójcy" potencjał, który w kolejnych częściach powinien zaowocować.

Zachęcony zachwytami znajomych nad serią "Kroniki Królobójcy" postanowiłem sam przekonać się o rzekomej świetności twórczości imć Rothfussa. Pierwsza część za mną, tymczasem ja ciągle czekam na błysk geniuszu tegoż autora. Póki co zdecydowanie najlepszy w tej serii jest pomysł na fabułę - problem w tym, iż pomysł ten jest niezwykle topornie rozwijany. Pierwszy, całkiem...

Według mnie jedna z najnudniejszym powieści, jaka kiedykolwiek wyszła spod ręki Mistrza. Ilość sposobów na jakie próbowałem przebrnąć przez tą książkę zadziwiła nawet mnie - zacząłem od wersji elektronicznej po angielsku, później słuchałem audiobooka podczas biegania (niestety fabuła była tak drętwa, że odbierała mi ochotę nie tylko do biegania, ale i do życia...), następnie wypożyczyłem wersję papierową po polsku, żeby ostatecznie skończyć wersją elektroniczną po hiszpańsku. Tylko dzięki takiemu zróżnicowaniu byłem w ogóle w stanie dotrwać do końca... Na zakończenie dodam jeszcze, że główny bohater wygrywa w cuglach konkurs na najbardziej irytującą główną postać w historii pisanego słowa.

Według mnie jedna z najnudniejszym powieści, jaka kiedykolwiek wyszła spod ręki Mistrza. Ilość sposobów na jakie próbowałem przebrnąć przez tą książkę zadziwiła nawet mnie - zacząłem od wersji elektronicznej po angielsku, później słuchałem audiobooka podczas biegania (niestety fabuła była tak drętwa, że odbierała mi ochotę nie tylko do biegania, ale i do życia...),...