Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa kompilacja, w zasadzie to historia w ujęciu biografii.

Bardzo ciekawa kompilacja, w zasadzie to historia w ujęciu biografii.

Prawda o Ślązakach kryje się za słowami o tym, że Ślązak nie może być nikim innym jak robotnikiem, zagrodnikiem śleprym, hajerem bez udawania. Udział w uniwersyteckich, gimnazjalnych bojach, podróże i wielka polityka są tylko pozą, odegraniem roli, żartem, udawaniem, robieniem w "ciula".

Jest to powieść w bardzo ciekawych dekoracjach, z krwistymi opisami wojennymi, życiowymi. Wrażenie robią obrazy przyjazdu do wsi i życie w niej. Bardzo dobra pozycja.. No, ale ja się nie znam, bo mieszkam 5 km od Pilchowic... Ja tylko gram, udaję, robię za ciula...

Prawda o Ślązakach kryje się za słowami o tym, że Ślązak nie może być nikim innym jak robotnikiem, zagrodnikiem śleprym, hajerem bez udawania. Udział w uniwersyteckich, gimnazjalnych bojach, podróże i wielka polityka są tylko pozą, odegraniem roli, żartem, udawaniem, robieniem w "ciula".

Jest to powieść w bardzo ciekawych dekoracjach, z krwistymi opisami wojennymi,...

W Muzeum Pergamońskim znajduje się przede wszystkim sztuka rzymska - kopie z Greków oraz sporo sztuki Wschodu. Największymi rarytasami są Ołtarz oraz rekonstrukcja Bramy Isztar

W Muzeum Pergamońskim znajduje się przede wszystkim sztuka rzymska - kopie z Greków oraz sporo sztuki Wschodu. Największymi rarytasami są Ołtarz oraz rekonstrukcja Bramy Isztar

Przepięknie wydana pozycja (1963) z mnóstwem sztychów, drzeworytów, rysunków Gessnera itp oraz wieloma tablicami poglądowymi. Opisane są w niej dzieje nauki o zwierzętach, odkrywanie ich, znajdowanie rodowodów, co łączy się z rozwojem badań, rodzeniem się wrażliwości - od łowcy do ekologa. Przepiękna, zapomniana rzecz, wspaniała.

Przepięknie wydana pozycja (1963) z mnóstwem sztychów, drzeworytów, rysunków Gessnera itp oraz wieloma tablicami poglądowymi. Opisane są w niej dzieje nauki o zwierzętach, odkrywanie ich, znajdowanie rodowodów, co łączy się z rozwojem badań, rodzeniem się wrażliwości - od łowcy do ekologa. Przepiękna, zapomniana rzecz, wspaniała.

Klasyka świątecznej powieści dla dzieci. Znakomity prekursor H.Pottera, wielopoziomowa narracja, znakomite opisy i klimat. Szczególnie polecane, bo to jedna z podstaw kultury europejskiej

Klasyka świątecznej powieści dla dzieci. Znakomity prekursor H.Pottera, wielopoziomowa narracja, znakomite opisy i klimat. Szczególnie polecane, bo to jedna z podstaw kultury europejskiej

Trudne, ale wyzwanie opłaciło się po stokroć. Warto czytać te prawdy i wprowadzać je w życie, szczególnie przy prowadzeniu firmy.

Trudne, ale wyzwanie opłaciło się po stokroć. Warto czytać te prawdy i wprowadzać je w życie, szczególnie przy prowadzeniu firmy.

Dzienniki zostały napisane przez osobę ze ścisłego kierownictwa III Rzeszy, stąd odnajdujemy w nich wiele historycznych detali i relacji rzucające światło na jej krótkie dzieje. W oczy rzuca się brak koordynacji na najwyższych szczeblach, pewna improwizacja, bezwładność w podejmowaniu decyzji, szereg nieporozumień kompetencyjnych i zasada "kto pierwszy do Fuhrera". Uderza też bezkompromisowość i dążność do perfekcji organizacyjnej w zestawieniu z beznamiętnym nakazem ludobójstwa. W oczy rzuca się swoisty optymizm i brak umiejętności oceny beznadziejnej sytuacji. Dzienniki odnalazły się w archiwum Kempnera, samozwańczego "notariusza" III Rzeszy z USA, udzielającego się w Norymberdze. W zestawieniu z Dziennikami Goebbelsa jest to lektura źródłowa o kapitalnym znaczeniu do poznania II Wojny Światowej i ruchu nazistowskiego

Dzienniki zostały napisane przez osobę ze ścisłego kierownictwa III Rzeszy, stąd odnajdujemy w nich wiele historycznych detali i relacji rzucające światło na jej krótkie dzieje. W oczy rzuca się brak koordynacji na najwyższych szczeblach, pewna improwizacja, bezwładność w podejmowaniu decyzji, szereg nieporozumień kompetencyjnych i zasada "kto pierwszy do Fuhrera"....

Wielkie dzieło historyczne, godne polecenia i zachwytu nad układem treści, mrówczą i solidna praca Autora oraz niebanalnych porównań, dociekań i analiz. To zdecydowanie potrzebna praca dla fanatyków wieku pary i elektryczności. Nieco nuży pro-europejskiego czytelnika wielokrotne skakanie po świecie, z kolei w polskim wydaniu brakuje bibliografii zebranej (w oryginale 100 stron) i korekty brakuje też! Polecam historykom, nauczycielom, pisarzom.

Wielkie dzieło historyczne, godne polecenia i zachwytu nad układem treści, mrówczą i solidna praca Autora oraz niebanalnych porównań, dociekań i analiz. To zdecydowanie potrzebna praca dla fanatyków wieku pary i elektryczności. Nieco nuży pro-europejskiego czytelnika wielokrotne skakanie po świecie, z kolei w polskim wydaniu brakuje bibliografii zebranej (w oryginale 100...

Powieść obyczajowa, socjologiczne wątki silne, remarque'owskie powroty z wojny i stracone pokolenie wojenne. Tragiczne postaci bohaterów. Bardzo zastanawiające w czytaniu. Warto dodać, że Autor związany z Polską.

Powieść obyczajowa, socjologiczne wątki silne, remarque'owskie powroty z wojny i stracone pokolenie wojenne. Tragiczne postaci bohaterów. Bardzo zastanawiające w czytaniu. Warto dodać, że Autor związany z Polską.

Nie ulega wątpliwości, że autor był geniuszem politycznym, dziennikarskim oraz geniuszem niestety zbrodni. Stworzył w dziedzinie propagandy właściwie zupełnie nowy styl pracy, co odzwierciedliło się w oddziaływaniu na naród niemiecki w latach 30-tych i 40-tych. Zupełnie nowe podejście do kierowania kulturą, środkami masowego przekazu swoje pokłosie zbiera do dzisiejszego dnia. Goebbels jest de facto twórcą nowoczesnej propagandy. Z drugiej strony był człowiekiem ambitnym, diabelnie utalentowanym w wielu kwestiach organizacyjnych i politycznych. Był także niezłomny i wierny do końca, choć nie wiernopoddańczy wobec Hitlera. Dzienniki trzeba czytać ze świadomością, że miliony ofiar wojny należy zapisać także na konto autora. Dopiero wtedy ta wciągająca i nienaganna pod względem stylu, wyrobienia i jasności przekazu lektura stanie się wstrząsająca. Polecam dla wszystkich historyków, adeptów dziennikarstwa oraz wyrobionych humanistów.

Nie ulega wątpliwości, że autor był geniuszem politycznym, dziennikarskim oraz geniuszem niestety zbrodni. Stworzył w dziedzinie propagandy właściwie zupełnie nowy styl pracy, co odzwierciedliło się w oddziaływaniu na naród niemiecki w latach 30-tych i 40-tych. Zupełnie nowe podejście do kierowania kulturą, środkami masowego przekazu swoje pokłosie zbiera do dzisiejszego...

Czyta się dzienniki i... przeżywa się jak nazista, czuje jak nazista, martwi się jak nazista i nienawidzi jak nazista. Kocha się Hitlera i nienawidzi Anglików. A potem zamyka się książkę i jak to dobrze, że to tylko słowo pisane a za oknem 2015 i nie ma już ani autora, ani Stalina, ani nawet Roosevelta. Pozostały tylko groby Auschwitz i Stalingradu. Oto triumf literatury!

Czyta się dzienniki i... przeżywa się jak nazista, czuje jak nazista, martwi się jak nazista i nienawidzi jak nazista. Kocha się Hitlera i nienawidzi Anglików. A potem zamyka się książkę i jak to dobrze, że to tylko słowo pisane a za oknem 2015 i nie ma już ani autora, ani Stalina, ani nawet Roosevelta. Pozostały tylko groby Auschwitz i Stalingradu. Oto triumf literatury!