Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z najlepszych książek historycznych jakie w życiu przeczytałem. Trudno jest mi uwierzyć, że pozycja ta jest tak mało znana polskiemu czytelnikowi i pierwszego wydania doczekała się ponad pięćdziesiąt lat po ujrzeniu światła dziennego. John Toland bazuje na bogatych źródłach historycznych i relacjach świadków wydarzeń - nie tylko wojny - ale również osób, które brały udział w rozmowach japońsko-amerykańskich w sprawie stabilizacji sytuacji na Pacyfiku jeszcze przed atakiem na Pearl Harbor. Autor, pomimo swojego amerykańskiego pochodzenia, jest bardzo obiektywny i nie opowiada się po żadnej ze stron. Podoba mi się również, że nie tworzy tez, a przedstawia fakty, ich ocenę pozostawiając czytelnikowi. Wspaniale i niezwykle szczegółowo opisane są negocjacje Japonii i Ameryki przed wybuchem wojny, niemal czuje się wiszące nad Tokio czarne chmury. Lektura uczy, iż nie należy poniżać i lekceważyć przeciwnika, przypierając go do muru haniebnymi, z jego punktu widzenia, żądaniami nie do przyjęcia, ponieważ może to doprowadzić go do ostateczności, która pomimo tego, że jest tragiczna, okazuje się jedyną drogą wyjścia z patowej sytuacji. Toland przedstawia sytuację tak, iż nie sposób nie dostrzec hipokryzji Ameryki i Anglii, jednocześnie nie można nie odnieść wrażenia, że Japończycy na różnych frontach azjatyckiej sceny wojennej dopuścili się wielu zbrodni i sami wykazywali się podobną do zachodnich mocarstw hipokryzją w odniesieniu do podbitych lub wyzwolonych przez siebie nacji. Książka porusza tak wiele aspektów, iż nie sposób zreferować ją w krótkim szkicu, jednak dla mnie nie ulega wątpliwości, iż „Wschodzące Słońce” to arcydzieło literatury gatunku.