Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To ciekawe świadectwo, którego punktem węzłowym jest Powstanie Warszawskie. Obecność Kieniewicza w środowisku historycznym była dobrym uzupełnieniem radykałów - głos rozsądku, którym sie autor kierował pozwolił przetrwać i poświęcić się nauce.

To ciekawe świadectwo, którego punktem węzłowym jest Powstanie Warszawskie. Obecność Kieniewicza w środowisku historycznym była dobrym uzupełnieniem radykałów - głos rozsądku, którym sie autor kierował pozwolił przetrwać i poświęcić się nauce.

Spostrzeżenie z II Czytania (jak w kościele):

Choćby był Dyzmą, ale jednak coś zrobił, rzeczywiście przełamał marazm liberalnego światka

Spostrzeżenie z II Czytania (jak w kościele):

Choćby był Dyzmą, ale jednak coś zrobił, rzeczywiście przełamał marazm liberalnego światka

Traci na braku nazwisk, takie do poczekalni. (a przepraszam, nie ma poczekalni u tabletowych lekarzy)

Traci na braku nazwisk, takie do poczekalni. (a przepraszam, nie ma poczekalni u tabletowych lekarzy)

Spojrzenie od strony wewnętrznej. Dużo o Tusku.

Spojrzenie od strony wewnętrznej. Dużo o Tusku.

Słaba publikacja, część to odgrzewany po raz n-ty kotlety na temat FOZZ, Pineiro etc, końcówka to sprawa Birgfellnera, o której już czytaliśmy w GW. Zamiast niszczyć prezesa jeszcze go nobilituje, oskarżenia są dość liche. Tym niemniej warto poczytać komuś, kto interesuje się latami 90-tymi w polskiej polityce i np. nie lubi Kaczyńskiego - będzie się może dobrze bawił.

Słaba publikacja, część to odgrzewany po raz n-ty kotlety na temat FOZZ, Pineiro etc, końcówka to sprawa Birgfellnera, o której już czytaliśmy w GW. Zamiast niszczyć prezesa jeszcze go nobilituje, oskarżenia są dość liche. Tym niemniej warto poczytać komuś, kto interesuje się latami 90-tymi w polskiej polityce i np. nie lubi Kaczyńskiego - będzie się może dobrze bawił.

Znakomite dzieło nie tylko wspomnieniowe, ale w części pierwszej etnograficzne, obyczajowe. Przypomina, że Witos był jednym z Ojców Naszej Wolności

Znakomite dzieło nie tylko wspomnieniowe, ale w części pierwszej etnograficzne, obyczajowe. Przypomina, że Witos był jednym z Ojców Naszej Wolności

Podstawowe pytanie "Po co żyję?" w interpretacji Największego z rosyjskich prozaików. Religia to serce dociekania, nauka jest poboczna. Dobre wyjaśnienie życiowej drogi Lwa Tołstoja. Uwaga! Ironiczny i dość nieprzychylny wstęp Bogdana Barana.

Podstawowe pytanie "Po co żyję?" w interpretacji Największego z rosyjskich prozaików. Religia to serce dociekania, nauka jest poboczna. Dobre wyjaśnienie życiowej drogi Lwa Tołstoja. Uwaga! Ironiczny i dość nieprzychylny wstęp Bogdana Barana.

Dobra książka niezwykle uczciwego człowieka, dobre spostrzeżenia na czas przemian w Polsce.

Dobra książka niezwykle uczciwego człowieka, dobre spostrzeżenia na czas przemian w Polsce.

To kopalnia wiadomości o Lwie Tołstoju, o jego życiu osobistym rodzinnym oraz częściowo zawodowym. Koniecznie dla sympatyków Rosji i Autora.

To kopalnia wiadomości o Lwie Tołstoju, o jego życiu osobistym rodzinnym oraz częściowo zawodowym. Koniecznie dla sympatyków Rosji i Autora.

To prawilne wydanie najsłynniejszego Swifta. Dosadny język i przedziwne problemy tworzą obraz oświeceniowy, naukowy a jednocześnie romantyczny, mizantropijny co oczywiste. Dla dzieci warto polecić któreś z wydań "Podróży Guliwera" natomiast wydanie z tłumaczeniem Słomczyńskiego polecam od 36 lat wzwyż.

To prawilne wydanie najsłynniejszego Swifta. Dosadny język i przedziwne problemy tworzą obraz oświeceniowy, naukowy a jednocześnie romantyczny, mizantropijny co oczywiste. Dla dzieci warto polecić któreś z wydań "Podróży Guliwera" natomiast wydanie z tłumaczeniem Słomczyńskiego polecam od 36 lat wzwyż.

To, że podręcznik jest dobry nie podlega dyskusji. Warto zastanowić się, czy jest etyczny. Dość pokrętne tłumaczenie, że więcej zamachów czyni je bardziej demokratycznymi jest mimo wszystko ucieczką od pytania. Tak robi Autor. Co powiemy my, czytelnicy? Niektóre zamachy stanu wydaja nam sie bardziej etyczne niż pozostałe - zależy to od naszych poglądów. Praca Eda Luttwaka jest instrukcją techniczną oraz statystyczną i historyczną pomocą dla zainteresowanych. Mimo uzupełnień na nowsze czasu już niedługo sie zdezaktualizuje. Zamachowcy - śpieszyć się!

To, że podręcznik jest dobry nie podlega dyskusji. Warto zastanowić się, czy jest etyczny. Dość pokrętne tłumaczenie, że więcej zamachów czyni je bardziej demokratycznymi jest mimo wszystko ucieczką od pytania. Tak robi Autor. Co powiemy my, czytelnicy? Niektóre zamachy stanu wydaja nam sie bardziej etyczne niż pozostałe - zależy to od naszych poglądów. Praca Eda Luttwaka...

Dziennik obrazujący bezsilność wobec przemocy, nacjonalizmu, zamykania się w starych pojęciach kolejnych grup społecznych. A najgorsze jeszcze ma nadejść...

Dziennik obrazujący bezsilność wobec przemocy, nacjonalizmu, zamykania się w starych pojęciach kolejnych grup społecznych. A najgorsze jeszcze ma nadejść...

Mocne, przejmujące i ważne reportaże, przebija z nich prawda bez upiększeń. Pisane z lekką nutą antyklerykalizmu, z linią GW, ale nie to jest najważniejsze, jest to solidna reporterska robota.

Mocne, przejmujące i ważne reportaże, przebija z nich prawda bez upiększeń. Pisane z lekką nutą antyklerykalizmu, z linią GW, ale nie to jest najważniejsze, jest to solidna reporterska robota.

Bardzo wiele powtórzeń u Palikota, może i ciekawe, czy ja wiem? Mnie nie zachwyciło, czytałem przy śniadaniach. Poza ogólnikami, poza szczegółami - faktycznie dla wyborców (ówczesnych). Kilka ciekawostek z życia wyższych sfer PO i kościoła polskiego - otwartego.

Bardzo wiele powtórzeń u Palikota, może i ciekawe, czy ja wiem? Mnie nie zachwyciło, czytałem przy śniadaniach. Poza ogólnikami, poza szczegółami - faktycznie dla wyborców (ówczesnych). Kilka ciekawostek z życia wyższych sfer PO i kościoła polskiego - otwartego.