Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż, podobnie jak pozostałe dwie ksiażki Wendta ta również jest już mocno leciwa. I chyba jak żadna z pozostałych w sporej części się zdezaktualizowała. O ile w poprzednich autor skupiał się na rozwoju myśli przyrodniczej - a zwłaszcza zoologicznej - oraz poglądów na pochodzenie życia i ewolucję, tutaj opisuje rozwój myśli antropologicznej i poglądów na ewolucję człowieka. I właśnie w tej drugiej części książka się dość znacznie zdezaktualizowała. Wszak w ciągu ostatnich 30 lat antropologia poczyniła masę rewelacyjnych odkryć, które do śmietnika historii wyrzuciły wiele hipotez dotyczących ewolucji gatunku Homo. Co jednak nie zmienia postaci rzeczy, że Wendt niemal w sensacyjny sposób opisuje, jak naukowcy przez wieki darli koty na ten temat i jak nauka schodziła często na manowce nie bez udziału samych naukowców. I chyba z tego względu Wendta warto nadal czytać!