Rafał Woś

"Zimna trzydziestoletnia" to lektura, która dla mnie stanowiła nie tylko głęboką podróż przez historię Polski, ale także osobiste doświadczenie refleksji nad kształtem współczesnego społeczeństwa. Jako osoba o lewicowych poglądach, nie mogłam się oprzeć pokusie sięgnięcia po tę książkę, zaintrygowana obietnicą lektury skupionej na analizie polskiego kapitalizmu. Już na wstępie zafascynowała mnie wnikliwość i rzetelność, z jaką autor przedstawiał wydarzenia związane z transformacją ustrojową w Polsce. Wraz z nim przenikałam przez gąszcz nazwisk, faktów i wydarzeń historycznych, które złożyły się na kształtowanie obecnego krajobrazu politycznego i gospodarczego Polski. Jednak to, co najbardziej mnie poruszyło, to zderzenie tego, co znałam z perspektywy codzienności z opisanymi w książce procesami politycznymi i gospodarczymi. Wos wzbogacił swoją narrację dźwiękami "Polskiego tanga" Taco Hemingwaya, które stanowiły jakby towarzyszącą ścieżkę dźwiękową do opisanych wydarzeń. Ta muzyka, pełna melancholii i zadumy, doskonale współgrała z opisywanymi w książce przemianami i emocjami, jakie wzbudzały się podczas lektury. Ponadto, książka skłoniła mnie do głębszej refleksji nad własnymi przekonaniami i spojrzeniem na kształtowanie się polskiego kapitalizmu. Choć zgodziłam się z wieloma tezami Wosia, to jednak spotkałam się również z fragmentami, które skłoniły mnie do ponownego przemyślenia niektórych kwestii. Podsumowując, "Zimna trzydziestoletnia" to nie tylko książka o transformacji Polski, ale także o nas samych jako społeczeństwie. To lektura, która skłania do refleksji nad własnymi przekonaniami, do zrozumienia mechanizmów kształtujących naszą rzeczywistość oraz do spojrzenia na historię z nowej perspektywy. Pomimo pewnych kontrowersji, uważam tę książkę za wartościową i inspirującą lekturę dla każdego zainteresowanego historią i polityką.