Waldemar Skrzypczak

Książkę przeczytałam jeszcze przed wybuchem wojny w Ukrainie i oczywiście miałam nadzieję, że nie ma ona nic wspólnego z rzeczywistością i żadna wojna nie wisi w powietrzu. Kiedy czytałam o rozwoju technologii wojskowej, wszelkiej maści uzbrojenia, zastosowaniu robotów samodoskonalących się i uczących, nie potrzebujących kamizelek kuloodpornych i pozbawionych strachu i instynktu samozachowawczego - to wydawało mi się, że generał ściągał od Stanisława Lema z książki "Pokój na Ziemi" (taki żarcik oczywiście). Choć tak naprawdę nie ma z czego żartować i czas pokazał, że staliśmy u progu wojny - w zdecydowanej większości kompletnie tego nieświadomi, zajęci swoimi codziennymi sprawami. Szkoda, że kiedy był na to czas, nikt nie wziął sobie do serca rozważań generała. Szkoda, że trafna i dalekowzroczna diagnoza nikogo nie skłoniła do działania. I taka mnie nachodzi smutna refleksja, że nawet jeśli jest wśród nas ktoś kto widzi dalej i więcej, to i tak niewiele to zmienia.