Sięgnęłam po tę książkę, po namowie przyjaciółki. Spodobała mi się średnio.
Pokazała, że czasem robimy wiele niepotrzebnych rzeczy: szukamy logiki, coraz głębiej i głębiej, dokopujemy się do coraz dziwniejszych informacji, szukamy ukrytego sensu w słowach i czynach, a czasem wcale go nie ma. To najprostsze odpowiedzi, widoczne na pierwszy rzut oka, są najtrudniejsze do odkrycia. Nie zawsze można na czas zrozumieć, co jest prawdą, a co nie, tylko dzięki ogromnemu szczęściu (no i pomysłowi autora) udaje się to nielicznym. Oprócz tego pokazała, że ludzie, których uwielbiamy i uważamy za wspaniałych, nie zawsze tacy są. Bo do najgłębszych myśli i uczuć dociera tylko sam ich właściciel. Przedstawiła również, że dla miłości ludzie są wstanie zrobić wszystko.
Powieść urzekła mnie skomplikowaną fabułą i postaciami, których nie ogarnęłam do końca. Myślę, że jak przeczytam ją jeszcze raz, to lepiej ją zrozumiem. Ogólnie podobała mi się, ale myślałam, że będzie lepsza,po tym co czytałam o autorze i jego powieściach.

Sięgnęłam po tę książkę, po namowie przyjaciółki. Spodobała mi się średnio.
Pokazała, że czasem robimy wiele niepotrzebnych rzeczy: szukamy logiki, coraz głębiej i głębiej, dokopujemy się do coraz dziwniejszych informacji, szukamy ukrytego sensu w słowach i czynach, a czasem wcale go nie ma. To najprostsze odpowiedzi, widoczne na pierwszy rzut oka, są najtrudniejsze do...