Nie mogę odmówić tomikowi wartości artystycznych, gdyż w wierszach widać precyzję sformułowań i konsekwencję realizacji zamierzeń twórcy. Wiele metafor zostało brawurowo wykreowanych i to jest duży plus "Piątego królestwa".

Moja ocena "Może być" wynika z tego, iż ten typ poezji daleki jest od mojej wrażliwości. Oczywiście poezja nie musi tylko opiewać piękna świata, niemniej jednak wiele innych wierszy opisujących jego brzydotę bardziej do mnie przemawiało.

Nie mogę odmówić tomikowi wartości artystycznych, gdyż w wierszach widać precyzję sformułowań i konsekwencję realizacji zamierzeń twórcy. Wiele metafor zostało brawurowo wykreowanych i to jest duży plus "Piątego królestwa".

Moja ocena "Może być" wynika z tego, iż ten typ poezji daleki jest od mojej wrażliwości. Oczywiście poezja nie musi tylko opiewać piękna świata,...

Czasami przychodzi taki moment, że mam dużą ochotę na zapoznanie się z zupełnie nowymi dla mnie autorami poezji, aby nieco zamieszać w swoich myślach, przerwać stagnację. Tym razem wybór padł na Romana Honeta.
Pierwszy wiersz powitał mnie zaśnieżoną Szwecją w postaci Agnethy i Fridy. Nie miałem pojęcia, że tak nazywają się wokalistki Abby. Widocznie jestem trochę z innego pokolenia oraz odrobinę na bakier z popkulturą. A z tych pierwszych wersów wyłoniło się przemijanie i wisielec. Zaczęło się niemiło a zarazem dobrze.
Kolejne strofy, niosą prochy małpy na ramieniu pustelnika. Trochę o ewolucji, żeby spotkała ludzi zagłada? Wiersz kończy się powtórzeniem słowa "świnie" - podejrzewam, że chodzi o ludzkość.

Dosyć szybko pojawia się najlepszy utwór w całym zbiorze pod tytułem "kamieniarz". Być może pada w nim okrutnie brzydkie słowo o kochaniu, ale można je zaakceptować. Tym razem autor porusza aspekt kultu młodości, zapomnienie o Bogu pomaga wyzbyć się lęku przed śmiercią, "ale to było dawno, nie pamiętam już,/niósł krzyż, czy toczył kulę", lecz czuwa kamieniarz, który mówi "przemieniam wściekłość w żal" i jest gotów na wyrycie odpowiednich inskrypcji.

W następnych kilku utworach spodobało mi się użycie słowa "barłóg", definicja pamięci - "pamięć, to ta noc,/ mknąca po niebie w beczce asenizacyjnej,/ zużywająca paliwo i spermę". Dowiedziałem się także o istnieniu Twierdzy Srebrna Góra (podobno największa górska twierdza w Europie). "Szeregi kibli w internetowych gazetach" - wskazują nam być może na zjawisko clickbait, czyli wyłudzanie kliknięć przez stosowanie słownych przynęt.

Na wyróżnienie zasługuje wiersz "wyznawcy", mówiący o tym, że wszystko produkuje się w Chinach, "noce wytapia się w chinach"(autor stosuje małą literę). Supermarkety itp. stają się szklanymi łagrami, następnie pojawia się "islam bożego narodzenia", między wierszami wybrzmiewa niekończący się konsumpcjonizm - ładne scharakteryzowanie religijności, katolicyzmu.

W "curriculum vitae" - dorosłość jawi się jako "popielate galerie z betonu i kwarcu", brutalnie.

Podobają mi się jeszcze określenie stosunków międzyludzkich na wsi "mieszkańcy rozdzieleni przez psy, żeby się nie zagryźli".
Praktycznie nie występują wiersze o miłości, poza jednym wcale nie takim oczywistym i na zakończeniu pojawia się słowo miłość w zderzeniu z ptakiem, co rozumiem jako oznakę, że gdy pojawia się to najważniejsze uczucie, to kończy się wolność "miłość - ptak już nigdy".

Mimo niewątpliwie dobrych stron tomiku, pewną barierę stanowi duże nagromadzenie symboliki na metr wierszowy, przez co utwory stają się nieprzystępne, a tym bardziej na pierwszy rzut oka, trzeba zanurzyć się głębiej, by chociaż spróbować pojąć wielopiętrowe metafory. Tylko dla pasjonatów poezji

Czasami przychodzi taki moment, że mam dużą ochotę na zapoznanie się z zupełnie nowymi dla mnie autorami poezji, aby nieco zamieszać w swoich myślach, przerwać stagnację. Tym razem wybór padł na Romana Honeta.
Pierwszy wiersz powitał mnie zaśnieżoną Szwecją w postaci Agnethy i Fridy. Nie miałem pojęcia, że tak nazywają się wokalistki Abby. Widocznie jestem trochę z innego...

Wyobrażając sobie wszystkie te surrealistyczne obrazy naszkicowane piórem, przeżywałam intensywne emocje. Czasem nie miałam pojęcia, w jaki sposób myśl pociąga za ten a nie inny sznurek, dlaczego skojarzenia wywołują bardzo konkretne odczucia.

Wyobrażając sobie wszystkie te surrealistyczne obrazy naszkicowane piórem, przeżywałam intensywne emocje. Czasem nie miałam pojęcia, w jaki sposób myśl pociąga za ten a nie inny sznurek, dlaczego skojarzenia wywołują bardzo konkretne odczucia.

"Wszelkie recenzje, szkice o tomiku „piąte królestwo”, jakie miałem okazję czytać, są równie poetyckie, niepewne i melancholijne, jak sama książka. Minęło niemal pół roku od premiery, a krytyka literacka wciąż nie może sobie poradzić z Honetem."

Zainteresowanych odsyłam do recenzji: http://www.wywrota.pl/db/artykuly/18799_genetycznie_sensualna_fantazja_honeta_ma.html

"Wszelkie recenzje, szkice o tomiku „piąte królestwo”, jakie miałem okazję czytać, są równie poetyckie, niepewne i melancholijne, jak sama książka. Minęło niemal pół roku od premiery, a krytyka literacka wciąż nie może sobie poradzić z Honetem."

Zainteresowanych odsyłam do recenzji: http://www.wywrota.pl/db/artykuly/18799_genetycznie_sensualna_fantazja_honeta_ma.html

wszystko za co nie lubie polskiej poezji wspolczesnej.

wszystko za co nie lubie polskiej poezji wspolczesnej.