Książkę kupiłam ze względu na pierwszy rozdział. I kupiłabym ją nawet gdyby nie była w przecenie, bo nawet gdyby okazała się kiepska (a po pierwszym rozdziale się na to właściwie nie zanosiło) to uznałam, że warto będzie ją mieć dla tego pierwszego rozdziału. Jeszcze nigdy nie spotkałam się z tak kapitalnym opisem uczuć i zachowań dziewczyny szukającej biologicznej matki w psychiatryku.
A potem zaczęły się dziać różne dziwne rzeczy i już tak łatwo oderwać się od książki nie można było.
Bardzo podobało mi się podejście Ari do walki, pokazanie, że pewne ciosy bolą nie tylko tego, który obrywa, ale i tego, który bije.
Są tu co prawda typowe, schematyczne zagrywki z fantastyki młodzieżowej: nastolatka,która zawsze była jakaś "inna", odkryje w sobie wielką moc; gdzieś na horyzoncie widać miłość życia uosobioną w zabójczo przystojnym, mrocznym chłopaku; idziemy na bal; główny boss jest potężny jak cholera, ale bohaterka na pewno sobie poradzi... i takie tam. Keaton jednak bardzo zgrabnie ułożyła całą historię, a narrację Ari całkiem przyjemnie się czyta.
Jeden poważny minus: książka jest za krótka! Kończy się właściwie kiedy zaczyna być naprawdę ciekawie. Kończy się właściwie w połowie. Kończy się właściwie tak, że nie sposób nie kupić drugiej części (ci, którym książka też się spodobała, wiedzą, o czym mówię). Hm... Zasadniczo, to główny wątek "kim była moja matka, kim jestem ja" został sfinalizowany... Ale i tak chcę się dowiedzieć reszty. Uniwersum mi się podoba, a Ari naprawdę polubiłam.

Książkę kupiłam ze względu na pierwszy rozdział. I kupiłabym ją nawet gdyby nie była w przecenie, bo nawet gdyby okazała się kiepska (a po pierwszym rozdziale się na to właściwie nie zanosiło) to uznałam, że warto będzie ją mieć dla tego pierwszego rozdziału. Jeszcze nigdy nie spotkałam się z tak kapitalnym opisem uczuć i zachowań dziewczyny szukającej biologicznej matki w...