Trudno czyta się spis myśli megalomana. Przychodzi mi na myśl postać Koheleta, człowieka, który jak nikt inny w całym Starym Testamencie zrozumiał, że niedola cnoty wcale nie jest słusznym kierunkiem. Trzeba panu Żuławskiemu przyznać erudycję i polot w poszczególnych kwestiach. Jednak bufona i buca poznaje się po szczegółach. Absolutny brak pokory. Świat jest zły więc ja muszę z niego uciec, wstaje rano śpiewam, tryskam hurrra optymizmem, ale nie daj Bóg przeczytam czasopismo lub zasłyszę jakiegoś newsa. Obrażony pan w starszym wieku. Do tego refleksje religijne wzbudzają żal. Jako ciężki grzesznik muszę przyznać, że nikt tak mocno nie powątpiewa realności istnienia Boga jak ateusz, który dokumentnie zakopał ostatnią iskierkę wiary wszelkiej. Podobno ostatnie momenty życia taki ludzi są koszmarem. Filmy na pewno warto zobaczyć, bo jest to autor przekorny, ale boje się go czytać. I w kwestii usprawiedliwiania Romana Polańskiego uderzyła mnie ta czysta i zupełnie świadoma wiara w kompletny relatywizm. Nie lubię takiej intelektualnej przewrotności.

Trudno czyta się spis myśli megalomana. Przychodzi mi na myśl postać Koheleta, człowieka, który jak nikt inny w całym Starym Testamencie zrozumiał, że niedola cnoty wcale nie jest słusznym kierunkiem. Trzeba panu Żuławskiemu przyznać erudycję i polot w poszczególnych kwestiach. Jednak bufona i buca poznaje się po szczegółach. Absolutny brak pokory. Świat jest zły więc ja...