Zawsze podziwiałam pracę detektywów, którzy znając niekiedy drobne szczegóły sprawy, potrafili rozwiązać zagadkę oraz poznać prawdę. Najczęściej w filmach kryminalnych można odkryć tego typu bohaterów, którzy swoim domysłem i wrodzonym talentem do odnajdywania rozwiązania, potrafią wręcz zaszokować. Niewątpliwie, do tego typu postaci należy Patrick Kenzie z „Mili księżycowego światła” autorstwa Dennisa Lehane, którego zawód przyczynił się do ukazania odpowiedzi w niejednej sprawie.


„Mila księżycowego światła” jest kontynuacją książki „Gdzie jesteś, Amando?”, w której detektywi Kenzie i Gennaro zajęli się poszukiwaniami czteroletniej dziewczynki, co, jak można się domyśleć, zakończyło się powodzeniem. W kontynuacji tejże powieści autor przedstawia życie bohaterów po dwunastu latach od odnalezienia Amandy. Kenzie i Gennaro są małżeństwem i wiodą dosyć szczęśliwe życie, chociaż nękają ich problemy finansowe. Ich los jeszcze bardziej się komplikuje, kiedy ciotka Amandy informuje Patricka, że nastolatka ponownie zniknęła. Detektyw zgadza się ponownie odnaleźć dziewczynę, nawet wtedy, kiedy do spraw wkracza rosyjska mafia i nie jest ona zbyt dobrze nastawiona do działań śledczego. Sprawy od samego początku się komplikują, a do tego dochodzą wątpliwości Kenzie’ego, który nie jest do końca pewien, czy postąpił słusznie, oddając dwanaście lat temu dziewczynę do domu jej biologicznej matki. Również nikt do końca nie wie, czy Amanda została porwana czy też po prostu sama postanowiła odejść.

Niestety, nie czytałam „Gdzie jesteś, Amando?”, jednak przyznam, że pomimo tego z łatwością odnalazłam się w sprawach opisanych w „Mili księżycowego światła” i w zawiłym życiu detektywa Patricka Kenzie’ego. Dennis Lehane swoim wspaniałym stylem i lekkim językiem sprawił, że przeczytałam tę książkę w ciągu kilku godzin, z przyjemnością dowiadując się o kolejnym podstępie i tajemnicach, których rozwiązanie poznałam dopiero pod koniec tejże lektury. Widać, że autor dokładnie przemyślał wszystkie wydarzenia, dzięki czemu ta powieść nabrała jeszcze większego blasku. Pisarz stworzył również barwnych bohaterów, którzy z każdym kolejnym rozdziałem mnie zadziwiali, tak jak w przypadku chociażby niepozornej Amandy. Niektóre wymiany zdań postaci, zawarte w tej książce, wywołały na moich ustach niejeden uśmiech. Jednak rozwój wydarzeń oczarował mnie najbardziej i całkowicie nie spodziewałam się, że z tak niepozornego zaginięcia wyniknie aż tak poważna sprawa.

Niekiedy irytowały mnie wszechobecne dialogi – praktycznie cały utwór opiera się na rozmowach, natomiast przemyśleń głównego bohatera jest już niewiele. Wymiany zdań czasami wydają się być sztuczne i brakuje w nich spójności. Również zakończenie wywołało u mnie mieszane uczucia. Sprawa zakończyła się bardzo dobrze, jednak jeszcze przez około dziesięć stron autor informował o mało istotnych szczegółach, głównie pokazując szczęśliwe życie Patricka Kenzie’ego i jego małżonki, co przyznam - nie było już raczej aż tak istotne dla całej sprawy.

Pomimo kilku wad „Mili księżycowego światła”, przyjemnie mijał mi czas na obserwacjach działań ambitnego detektywa Kenzie’ego i świata kryminalnego, gdzie prawie wszystko było możliwe. Przykry jest fakt, że niekiedy nasze dobre intencje kończą się tragicznie. Główny bohater w „Gdzie jesteś, Amando?” dokonał trudnego wyboru pomiędzy tym, co powinien zrobić jako detektyw, a tym, co jako człowiek. Za swój wybór musiał zapłacić i przyznam, że podziwiam go za to, że wiernie trzymał do końca swoją własną stronę. Książka warta przeczytania, trzyma w napięciu. Pomimo wszystko jednak uważam, że zanim czytelnik zabierze się do czytania tejże powieści powinien najpierw przeczytać pierwszą część. Osobiście na pewno to zrobię.

Zawsze podziwiałam pracę detektywów, którzy znając niekiedy drobne szczegóły sprawy, potrafili rozwiązać zagadkę oraz poznać prawdę. Najczęściej w filmach kryminalnych można odkryć tego typu bohaterów, którzy swoim domysłem i wrodzonym talentem do odnajdywania rozwiązania, potrafią wręcz zaszokować. Niewątpliwie, do tego typu postaci należy Patrick Kenzie z „Mili...