Fajne to jest. Naprawdę. Nie żartuję.

Po tej lekturze nie mogę przestać się uśmiechać. Jak nigdy. Ma w sobie wszystko, co miały książki od których zaczytałam przygodę z czytaniem. Banalną szkolną historię, uroczą, bez przesady naiwną bohaterkę, przyjaźń, lukrowaną miłość... Miło mi się zrobiło. "Dziewczyny z Hex Hall" przypomniały mi, co lubiłam w takiej literaturze.

Historia Sophii czerpie garściami z innych książek z gatunku fantastyki młodzieżowej. Bardzo dużo motywów ogólnych, mnóstwo zupełnie jasnych odniesień do Harry'ego Pottera. I przy tym, co dziwne, całkiem znośny poziom. Główna bohaterka jest słodziutkim, nie zepsutym przez życie dzieckiem, głupim, naiwnym, ale to wszystko bez przesady. Sympatyczna postać, może trochę zbyt dziecinna jak na szesnastolatkę, ale gdyby była o trzy, cztery lata młodsza, mogłabym ją uznać za świetne odtworzenie nastolatki. Przy beznadziejnych obrazach wyłaniających się ze świata powieści młodzieżowych, taka postać jest naprawdę wspaniałą odmianą. Podobnie zresztą jak jej koleżanki. Dla mnie wypisz, wymaluj piąta klasa podstawówki. Nie wiem jak Autorce może się to kojarzyć z liceum. Podstawówka jak nic. Ale mniejsza o to. Pani Hawkins nie aspiruje do literackich wyżyn. Wydaje się być całkowicie zadowolona z pisania banalnego czytadełka, co daje świetne rezultaty- książka nie ma rwanego, zmiennego stylu. Nie jest on wybitny, ale... Sympatyczny. Nie mogę się odgonić od tego słowa. Idealnie podsumowuje powieść.

Jeden wielki minus. Okropne tłumaczenie. I jeden mały minusik. Okropna okładka. Ani jedno, ani drugie nie jest winą Autorki. Z tego względu zawsze takie rzeczy denerwują mnie podwójnie. Bo tak łatwo mogłoby być lepiej, bo twórca zapewne napisał to lepiej. A nas, czytelników, boli.

Ogólnie miła książka na jeden wieczór. W morzu literatury faktu, klasyki i wyżyn literackich, po jakie ostatnio sięgam, brakowało mi takich utworów. Polecam.

Fajne to jest. Naprawdę. Nie żartuję.

Po tej lekturze nie mogę przestać się uśmiechać. Jak nigdy. Ma w sobie wszystko, co miały książki od których zaczytałam przygodę z czytaniem. Banalną szkolną historię, uroczą, bez przesady naiwną bohaterkę, przyjaźń, lukrowaną miłość... Miło mi się zrobiło. "Dziewczyny z Hex Hall" przypomniały mi, co lubiłam w takiej...