Wrzucam to na półkę z przeczytanymi, aczkolwiek nie dobrnęłam do końca (może kiedyś się zmuszę, choć szczerze w to wątpię). Zwyczajnie nie mogę jej przełknąć. Nie pasuje mi ani obraz, ani sposób, w jaki jest on przekazywany czytelnikowi.

Jako że siedzę w tematach Japonii (od środka) od dość dawna, jest mi niezmiernie ciężko czytać tą książkę, której autor potwierdza opinię o typowym amerykańskim (jak kto woli - kanadyjskim) patrzeniu na wszystkich z góry i byciu ignorantem, i uraza autora z powodu wrzucania go do jednego worka z mieszkańcami USA pokazuje tylko, że kompletnie nie zdaje sobie sprawy z tego, co sam robi generalizując zachowania Japończyków i przedstawiając ich jako głupich, dziwnych i nietolerancyjnych (et cetera) - taka jest jego ocena, w większości spraw wyolbrzymiona, po jedynie pobieżnej analizie (lub jej braku) i rzadko wytłumaczona - typowe dla osób, które szukają - może rozgłosu? - pokazując co raz to większe dziwactwa i prostactwo, licząc na aplauz społeczeństwa, które w generalnym ujęciu lubi być szokowane.
Jest to o tyle niebezpieczne, że laik przeczytawszy tę książkę pomyśli, że tak to wszystko wygląda naprawdę...

Nie będę się zbytnio rozpisywać (bo świetnie skomentowała to już moja poprzedniczka - holly_woodlawn), ale chciałabym zauważyć tylko, że pan Ferguson wciąż pozostaje jedynie 外人, a z takim podejściem na pewno nie dowie się niczego wartościowego, nie mówiąc już o przekazaniu swojej wiedzy innym.

Wrzucam to na półkę z przeczytanymi, aczkolwiek nie dobrnęłam do końca (może kiedyś się zmuszę, choć szczerze w to wątpię). Zwyczajnie nie mogę jej przełknąć. Nie pasuje mi ani obraz, ani sposób, w jaki jest on przekazywany czytelnikowi.

Jako że siedzę w tematach Japonii (od środka) od dość dawna, jest mi niezmiernie ciężko czytać tą książkę, której autor potwierdza...