Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo fajna książka, która wreszcie nakarmiła nieco mój głód dobrego dark fantasy. Historia ciekawa, wartka akcja i przyjemny lekki styl pisania, dzięki któremu kartki same przewracają się dalej.
Jedynym zastrzeżeniem z mojej strony jest spłaszczenie postaci, ale rozumiem, że to historia podyktowała taki rozwój bohaterów.
Przeczytałam jednego dnia, polecam!

P.S.: jest mi szczególnie miło, że poznałam pana Marcina jakiś czas temu na targach i że dałam się przekonać, by sięgnąć po jego książki.

Bardzo fajna książka, która wreszcie nakarmiła nieco mój głód dobrego dark fantasy. Historia ciekawa, wartka akcja i przyjemny lekki styl pisania, dzięki któremu kartki same przewracają się dalej.
Jedynym zastrzeżeniem z mojej strony jest spłaszczenie postaci, ale rozumiem, że to historia podyktowała taki rozwój bohaterów.
Przeczytałam jednego dnia, polecam!

P.S.: jest mi...

Jako fanka wcześniejszych książek autorki nieco zawiodłam się na tej historii. Książka niby okej, niby pomysł jest, ale środkowa część (końcówka 1szego tomu i połowa 2giego) okropnie się wlekła, a potem rozwiązanie przychodzi na trzech stronach. Kompletnie zabiło to dla mnie dynamikę i w którymś momencie zaczęłam oglądać tom z myślą "ile jeszcze?".
Główna bohaterka też średnio przypadła mi do gustu, ale może dlatego, że nie jestem fanką postaci, które kreowane są na takie "bad bit*hes", są infantylne i nieodpowiedzialne, ranią bliskich, a potem dowiadujemy się, jakie te osoby są wspaniałe, mają złote serca, itp. Nie rozumiem co dzięki temu jest promowane.
Ogólna ocena: może być, ale przed kolejną częścią muszę sobie zrobić dłuższą przerwę.

Jako fanka wcześniejszych książek autorki nieco zawiodłam się na tej historii. Książka niby okej, niby pomysł jest, ale środkowa część (końcówka 1szego tomu i połowa 2giego) okropnie się wlekła, a potem rozwiązanie przychodzi na trzech stronach. Kompletnie zabiło to dla mnie dynamikę i w którymś momencie zaczęłam oglądać tom z myślą "ile jeszcze?".
Główna bohaterka też...

Od pewnego czasu wielką popularność zdobywają na świecie klimaty orientalne, szczególnie Chiny, Japonia i Korea, i również ta książka opowiada nam o alternatywnej Japonii. Nie byłoby w tym absolutnie nic złego, gdyby nie fakt, że za rozpowszechnianie wschodnich kultur biorą się zazwyczaj osoby, które niewiele o nich wiedzą. Wycieczka do Tokio i pełna lista 'odhaczonych' anime nie zrobi z nas znawców tematu.

Do Tancerzy Burzy mam kilka zarzutów (które rozwijam w pełnej recenzji):
- nieumiejętne używanie języka japońskiego
- nieumiejętne tłumaczenie
- wprowadzanie w błąd odnośnie japońskich wierzeń
- pakowanie wszystkiego, co tylko kojarzy się z Japonią
- nadużywanie japońskich określeń i niespójność zapisu

Podkreślę, że wiem, że jest to fantastyka i w fantastyce można wiele, ale nie wszystko.

Żeby nie było, że jedynie narzekam - były również aspekty tej książki, które wydały mi się ciekawe, lecz utonęły wśród rzucających się w oczy minusów. Fajny jest ogólny pomysł - przedstawienie świata dotkniętego katastrofą ekologiczną i pokazanie skutków nadmiernej eksploatacji zasobów naturalnych. Dbanie o środowisko jest bardzo ważne, choć wciąż wiele osób nie rozumie powagi sytuacji.

Książki nie polecam. Odradzam wręcz. Szczególnie osobom, które nie mają wiedzy dotyczącej Japonii i języka japońskiego, ponieważ mogą z niej wyciągnąć wiele błędnych informacji. Smuci mnie, że tego typu prace pojawiają się w zawrotnym tempie i z niezrozumiałych dla mnie powodów zyskują popularność.

Od pewnego czasu wielką popularność zdobywają na świecie klimaty orientalne, szczególnie Chiny, Japonia i Korea, i również ta książka opowiada nam o alternatywnej Japonii. Nie byłoby w tym absolutnie nic złego, gdyby nie fakt, że za rozpowszechnianie wschodnich kultur biorą się zazwyczaj osoby, które niewiele o nich wiedzą. Wycieczka do Tokio i pełna lista 'odhaczonych'...