Przyłączam się do głosu rozczarowanych. No miejsca faktycznie są nieoczywiste w turystyce ale auto nie ma daru ciekawego opowiadania. Po prostu relacja. W wielu miejscach opisy tego co widział, z kim rozmawiał i co jadł tylko, że to nic nie wnosi. No i finał odwiedziny w miejscu gdzie spędził dzieciństwo i tam już jest finałowa nuda interesująca tylko autora i ludzi, którzy tam się wychowali.

Przyłączam się do głosu rozczarowanych. No miejsca faktycznie są nieoczywiste w turystyce ale auto nie ma daru ciekawego opowiadania. Po prostu relacja. W wielu miejscach opisy tego co widział, z kim rozmawiał i co jadł tylko, że to nic nie wnosi. No i finał odwiedziny w miejscu gdzie spędził dzieciństwo i tam już jest finałowa nuda interesująca tylko autora i ludzi,...

Bezpretensjonalny wywód mrocznego turysty. Dowiedziałam się sporo o autorze i trochę o miejscach, których raczej nigdy nie odwiedzę. Choć gdybym mogła, pojechałabym do Libanu i Kambodży.

Bezpretensjonalny wywód mrocznego turysty. Dowiedziałam się sporo o autorze i trochę o miejscach, których raczej nigdy nie odwiedzę. Choć gdybym mogła, pojechałabym do Libanu i Kambodży.

„Witamy w piekle. Wyprawy do miejsc odradzanych przez biura podróży” albo jej trafniejsza i mniej dramatyczna wersja oryginalna „The Dark Tourist. Sightseeing in the world’s most unlikely holiday destinations” ma swoje plusy i minusy.

Plusy, to zdecydowanie tematyka, coś świeżego, mniej ogólnikowego. W jednej książce mamy aż sześć podróży, co może zbliżyć do zrozumienia, czym jest ta „czarna turystka”. Wspólnie zwiedzimy tu Iran, USA (WTC, miejsce śmierci Kinga i Kennedy’ego),Kambodżę, Prypeć, Koreę Północną i Liban. Kolejnym jest styl autora, który jak wujek gawędziarz na przydługiej imprezie rodzinnej opowiada o swoich przygodach. Czasem oddalimy się od tematu albo nawet, nie dostaniemy tego, czego chcemy. Jednak, z drugiej strony, czy nie jest to bardziej autentyczne? Książka ta na pewno nie jest encyklopedią, a luźnym pamiętnikiem z podróży oddającym charakter narratora. Dom Jolly jest komikiem, taka też jest jego narracja. Głównie dzięki temu, tekst czyta się bardzo szybko, a pomimo tematyki dość "lekko".

Natomiast jeśli chodzi o minusy, tu znów możemy wspomnieć o stylu dziennikarza. Nie do wszystkich on trafi, a również mi zawadził w kilku momentach, jak np. przy opisie przewodnika w Dallas. Niskie oceny wystawią również ci, którzy spodziewali się solidnej dawki wiedzy. Tutaj mamy jej szczyptę, są najważniejsze fakty, czasem wejdziemy z narratorem trochę głębiej w daną historię, a czasem skończymy w pubie z miejscowymi. Niemniej jednak, czytając, wypisałam sobie kilka nazwisk, miejsc czy wydarzeń, nad którymi sama potem z ciekawością się pochylę i poszukam wiadomości.

Tak więc chyba się udało i jest na plus!

„Witamy w piekle. Wyprawy do miejsc odradzanych przez biura podróży” albo jej trafniejsza i mniej dramatyczna wersja oryginalna „The Dark Tourist. Sightseeing in the world’s most unlikely holiday destinations” ma swoje plusy i minusy.

Plusy, to zdecydowanie tematyka, coś świeżego, mniej ogólnikowego. W jednej książce mamy aż sześć podróży, co może zbliżyć do zrozumienia,...

Niestety trochę mnie zawiodła ta książka. Po tytule spodziewałam się ,,piekła" a to było tak nudne... Ale to już chyba wina bardziej stylu samego autora niż miejsc, które odwiedził. Jedynie odkrywczy był dla mnie rozdział o Kambodży. Nie zdawałam sobie sprawy z tego co spotkało ten kraj. Ukraina, Korea i Iran były interesujące ale już znane dla mnie z innych publikacji. A Liban i USA to niestety nudy.

Niestety trochę mnie zawiodła ta książka. Po tytule spodziewałam się ,,piekła" a to było tak nudne... Ale to już chyba wina bardziej stylu samego autora niż miejsc, które odwiedził. Jedynie odkrywczy był dla mnie rozdział o Kambodży. Nie zdawałam sobie sprawy z tego co spotkało ten kraj. Ukraina, Korea i Iran były interesujące ale już znane dla mnie z innych publikacji. A...

Bardzo chciałam przeczytać tę książkę. Po tytule oczekiwałam przedzierania się przez dżunglę, zwiedzania niedostępnych miejsc Iraku i podróży przez pustynie. A tu co? Podróż po miejscach zabójstw w Ameryce? Narty w Iranie? Sentymentalna podróż do Libanu by zobaczyć miejsca z dzieciństwa? To była książka o autorze, o jego pragnieniach - taki opis podróży jaki daje się znajomym przy wspólnym oglądaniu zdjęć. Dodatkowo, przyznać muszę, że autor jest megalomanem dziwnie zadufany w sobie (a przynajmniej na takiego kreuje się w książce). Na koniec już mnie wkurzał niesamowicie!

Bardzo chciałam przeczytać tę książkę. Po tytule oczekiwałam przedzierania się przez dżunglę, zwiedzania niedostępnych miejsc Iraku i podróży przez pustynie. A tu co? Podróż po miejscach zabójstw w Ameryce? Narty w Iranie? Sentymentalna podróż do Libanu by zobaczyć miejsca z dzieciństwa? To była książka o autorze, o jego pragnieniach - taki opis podróży jaki daje się...

Mało wartości merytorycznej, aczkolwiek bardzo łatwo się czyta.

Mało wartości merytorycznej, aczkolwiek bardzo łatwo się czyta.

Odwiedzamy Kambodżę, Koreę Północną, okolice Czarnobyla oraz kilka miejsc zamachów w USA. Wybór w zasadzie dość przewidywalny, bo też wartość samej książki nie leży moim zdaniem w jej treści (niczego nowego się nie dowiedziałam),ale w sposobie, w jaki jest napisana. Joly ma talent do dowcipnych, zakręconych opowieści i jest troszkę jak gawędziarz-fantasta, którego słuchamy i wiemy, że zmyśla, ale i tak słuchamy dalej, bo fajnie opowiada :). Miejscami jego poczucie humoru wydawało mi się nieco niesmaczne, ale generalnie byłam skłonna przymknąć oko - South Park uodpornił mnie w dużym stopniu na niesmaczne żarty religijne i seksualne. Poza tym sporą wadą książki są powtórzenia - Joly kilkakrotnie powtarza ten sam żart, jakby pracował nad każdym osobno i nie przeczytał całości po złożeniu - oraz niestety, brak wiedzy autora. Joly nierzadko narzeka na ignorację znajomych, ale sam się z nią niestety zdradza. Ukraina jest brzydka i zacofana, o statusie społecznym świadczą modne stroje, Liban jest miejscem bardziej demokratycznym niż USA... Zresztą, nazwanie przywódców Czerwonych Khmerów "grupką inteligentów" daje pewien przedsmak, co tu się będzie działo. Niemniej uważam, że książka jest całkiem znośna i jeśli ktoś chce się po prostu pośmiać, bez konieczności odkrywania nowych faktów i rzeczywistego zagłębiania się w nowe kultury, zapraszam. Nie jest to "Pieprz i wanilia", bardziej "Idiot Abroad".
Ogromną wadą samego wydania jest dla mnie brak zdjęć. Opublikowanie książki podróżniczej bez ani jednego zdjęcia to dla mnie jakiś absurd. Zwłaszcza, że Joly zdjęcia robił - nawet w Korei, skąd udało mu się je przemycić w... a nie, tego już nie zdradzę :).

Odwiedzamy Kambodżę, Koreę Północną, okolice Czarnobyla oraz kilka miejsc zamachów w USA. Wybór w zasadzie dość przewidywalny, bo też wartość samej książki nie leży moim zdaniem w jej treści (niczego nowego się nie dowiedziałam),ale w sposobie, w jaki jest napisana. Joly ma talent do dowcipnych, zakręconych opowieści i jest troszkę jak gawędziarz-fantasta, którego słuchamy...

Większość książki napisana jest świetnym językiem, że aż chce się czytać. Ale niektóre fragmenty opisane są tak, że myślimy tylko o tym kiedy dojdziemy do końca. Mimo to jest to jedna z moich ulubionych książek, do której jeszcze kiedyś na pewno wrócę! :)

Większość książki napisana jest świetnym językiem, że aż chce się czytać. Ale niektóre fragmenty opisane są tak, że myślimy tylko o tym kiedy dojdziemy do końca. Mimo to jest to jedna z moich ulubionych książek, do której jeszcze kiedyś na pewno wrócę! :)

Bardzo ciekawa książka. Autor opisuje w niej miejsca do których niewielu turystów (czy też podróżników) dociera, takie jak Iran czy Czarnobyl. Ja bardzo polecam tę książkę, bo pewnie nigdy do tych miejsc nie pojadę, a przynajmniej mogę się czegoś o nich dowiedzieć i poznać je z punktu widzenia turysty.

Bardzo ciekawa książka. Autor opisuje w niej miejsca do których niewielu turystów (czy też podróżników) dociera, takie jak Iran czy Czarnobyl. Ja bardzo polecam tę książkę, bo pewnie nigdy do tych miejsc nie pojadę, a przynajmniej mogę się czegoś o nich dowiedzieć i poznać je z punktu widzenia turysty.

Ta książka to wylęgarnia stereotypów, narcystyczna narracja, pochwała ignorancji.

Ta książka to wylęgarnia stereotypów, narcystyczna narracja, pochwała ignorancji.