Która nastoletnia czytelniczka nie identyfikowała się z Idą, czytając tę książkę? Brzydka, pełna kompleksów, niezauważana przez rodziców i oczywiście Tego Jedynego... który woli oczywiście długonogą, doskonałą blondynkę. Taki obraz Idy Borejko wyłania nam się ze stroniczek czwartego tomu Jeżycjady. Opowiada on o nastoletniej dziewczynie, której życie zmienia się w momencie ucieczki z rodzinnych wakacji w deszczowej, zabitej dechami wsi. Zaczyna, jak to ona, od użalania się nad sobą i stanem swojego wiecznie szwankującego zdrowia. Jednak oprócz hipochondrii, cechą charakteru Idy jest upór i duma, więc - zamiast poddać się i poprosić o pomoc sarkastycznego stryja - znajduje sobie zatrudnienie. To jednak dopiero początek serii zdarzeń zmieniających życie panny Borejko...
Jest to, obok "Szóstej klepki", "Kłamczuchy" oraz "Kwiatu kalafiora", jedna z moich ulubieńszych części cyklu. Być może dlatego, że sama jestem "ródym kościotrópem", tak samo upartym i złośliwym (zbzikowanym, jak twierdzą niektórzy), jak ten książkowy. Szkoda tylko, że w nowszych częściach pani Musierowicz zrobiła Idzie Coś Takiego...

Która nastoletnia czytelniczka nie identyfikowała się z Idą, czytając tę książkę? Brzydka, pełna kompleksów, niezauważana przez rodziców i oczywiście Tego Jedynego... który woli oczywiście długonogą, doskonałą blondynkę. Taki obraz Idy Borejko wyłania nam się ze stroniczek czwartego tomu Jeżycjady. Opowiada on o nastoletniej dziewczynie, której życie zmienia się w momencie...