Trochę wątków rozwiązanych z poprzednich tomów, akcja dzieje się wartko. Trochę za dużo wtrąceń z przewodnika Autostopem, mimo wszystko bardzo szybko i przyjemnie się czyta.

Trochę wątków rozwiązanych z poprzednich tomów, akcja dzieje się wartko. Trochę za dużo wtrąceń z przewodnika Autostopem, mimo wszystko bardzo szybko i przyjemnie się czyta.

Zakręcone poczucie humor i fabuła. Pozycja raczej dla fanów serii.

Zakręcone poczucie humor i fabuła. Pozycja raczej dla fanów serii.

Sam Douglas Adams nie był zadowolony z tego jak wyszedł mu piąty tom, zwłaszcza z jego ponurastym zakończeniem i chciał stworzyć szósty tom, który niejako je odkręci.
A przecież w świecie, gdzie prezydentem Galaktyki jest Zaphod Beeblebrox, a po Wszechświecie poruszamy się przy użyciu Napędu Nieprawdopodobieństwa, wszystko jest możliwe!
Wprawdzie Adams nie zdążył tego zrobić, ale za stery wszedł autor "Artemisa Fowla".
Cóż. Nie wyszło mu.

Sam Douglas Adams nie był zadowolony z tego jak wyszedł mu piąty tom, zwłaszcza z jego ponurastym zakończeniem i chciał stworzyć szósty tom, który niejako je odkręci.
A przecież w świecie, gdzie prezydentem Galaktyki jest Zaphod Beeblebrox, a po Wszechświecie poruszamy się przy użyciu Napędu Nieprawdopodobieństwa, wszystko jest możliwe!
Wprawdzie Adams nie zdążył tego...

Mógłbym we wstępie zadać pytanie „Po co?”. Ale odpowiedź jest oczywista aż do bólu. Jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze. Bo jeżeli o jakąś formę hołdu, to ktoś powinien się porządnie nad sobą zastanowić.

Eoin Colfer nie jest złym autorem. Cykl o Artemisie Fowlu mi się w ostatecznym rozrachunku całkiem podobał. Tylko, że tam był humor Colferta, w „Autostopem przez galaktykę” Adamsa. A w tym omawianym potworku mamy próbę imitowania humoru Douglasa Adamsa przez Eoina Colfera.

Można by pewnie poprosić dowolny polski kabaret o zrobienie skeczu w stylu Monty Pythona, ale efekt mógłby doprowadzić do śmierci co wrażliwszych widzów. Pewnie można by też poprosić Patryka Vege o nakręcenie od nowa „Ojca Chrzestnego” (chociaż tutaj poziom absurdu mógłby przebić wszystkie granice). Rzecz w tym, że nikt nigdy o tym nawet nie pomyśli. Tak samo nikt nie powinien wpaść na stworzenie tej książki, bo jak napisano na okładce, Eoin jest wielkim fanem twórczości Adamsa. To, że podobał mi się styl Johnnego Deppa z najlepszych lat, to nie znaczy, że jak zapuszczę włosy i obwiążę się rzemykami, to będę wyglądał jak on w reklamie Dior Sauvage, tylko bardziej wpasuje się w styl menelsko-podsklepowy. I takie właśnie wrażenie miałem czytając tę książkę. Tzn. że Eoin chciał, starał się, ale próba kopiowania kogoś nie zawsze jest możliwa. I to nie znaczy, że on nie umie pisać, tylko to nie jego działka, bo są różne rodzaje humoru. Przeczytanie tych 398 to była droga przez mękę. Rzadko to mówię. Książki których nie skończyłem można policzyć na palcach jednej ręki (tak, łącznie z lekturami szkolnymi),a tutaj było naprawdę bardzo, bardzo blisko.

Tak, żeby powiedzieć cokolwiek bezpośrednio na temat fabuły, to zaczyna się zaraz po wydarzeniach opisanych w części piątej (i niestety nie ostatniej),potem coś się tam dzieje, ale generalnie szkoda czasu na jakiekolwiek komentarze. Jedynki nie daje tylko i wyłącznie dlatego, że coś mi się kojarzy, że czytałem coś gorszego (najprawdopodobniej to było coś Palahniuka). No i w związku z tym, że bardzo podobała mi się oryginalna trylogia „Autostopem” mogę podchodzić do sprawy bardzo mało obiektywnie. Powiedzmy, że razem daje to dwa małe plusy, czyli akurat 2/10. Mam nadzieję, że tytułowe „I jeszcze jedno…” nie zwiastuje kolejnej części.

Mógłbym we wstępie zadać pytanie „Po co?”. Ale odpowiedź jest oczywista aż do bólu. Jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze. Bo jeżeli o jakąś formę hołdu, to ktoś powinien się porządnie nad sobą zastanowić.

Eoin Colfer nie jest złym autorem. Cykl o Artemisie Fowlu mi się w ostatecznym rozrachunku całkiem podobał. Tylko, że tam był humor Colferta, w „Autostopem...

Przeczytałem a raczej przemęczyłem tą książkę. Nie wiem czy to z przesytu świata "autostopem..." czy po prostu Colfer nie potrafił oddać tak dobrze absurdalnego świata jak Adams (Choć i 5 tomów Adamsa prezentuje różny poziom).
Raczej do niej nie wrócę w przyszłości.

Przeczytałem a raczej przemęczyłem tą książkę. Nie wiem czy to z przesytu świata "autostopem..." czy po prostu Colfer nie potrafił oddać tak dobrze absurdalnego świata jak Adams (Choć i 5 tomów Adamsa prezentuje różny poziom).
Raczej do niej nie wrócę w przyszłości.

Zacząłem czytać... i nie dałem rady.

Zacząłem czytać... i nie dałem rady.

Nowy Autor Autostopem próbuje udawać styl Douglasa Adamsa. Niestety nie udaje się mu to. Szkoda, bo sama historia jest całkiem niezła. Dodatkowo strasznie denerwuje wtrącenia "Uwaga w Przewodniku". Uwagi te zazwyczaj są bez sensu, bo Autostopem... nie jest zbiorem historii o bohaterach.

Nowy Autor Autostopem próbuje udawać styl Douglasa Adamsa. Niestety nie udaje się mu to. Szkoda, bo sama historia jest całkiem niezła. Dodatkowo strasznie denerwuje wtrącenia "Uwaga w Przewodniku". Uwagi te zazwyczaj są bez sensu, bo Autostopem... nie jest zbiorem historii o bohaterach.

Myślałem,że gdy może ostatni tom zostanie napisany przez innego autora to książka okaże się lepsza. Na nieszczęście nowy autor dość dobrze kopiuje styl Adamsa, czyli jest chaos i mnóstwo bezsensownych żartów wtykanych na siłę. Tego się nie da czytać. Najgorsze w książce jest to,że jest prawie dwukrotnie dłuższa od każdego tomu napisanego przez Adamsa, czyli znów musiałem przeżywać drogę przez mękę (po co ja to sobie robię?Mogłem dać sobie spokój z serią już dawno,ale zwykle,gdy coś zaczynam to kończę). Natomiast udało mi się dostrzec jeden plus tej pozycji. To już ostatnia książka w serii. Oby jej nikt nie kontynuował...

Myślałem,że gdy może ostatni tom zostanie napisany przez innego autora to książka okaże się lepsza. Na nieszczęście nowy autor dość dobrze kopiuje styl Adamsa, czyli jest chaos i mnóstwo bezsensownych żartów wtykanych na siłę. Tego się nie da czytać. Najgorsze w książce jest to,że jest prawie dwukrotnie dłuższa od każdego tomu napisanego przez Adamsa, czyli znów musiałem...

Audiobook

Niby ten sam rodzaj humoru i podobne postaci, ale jednak inaczej wygląda ten wszechświat. Plus za zachowanie klimatu i rozważania o bogach :)

Audiobook

Niby ten sam rodzaj humoru i podobne postaci, ale jednak inaczej wygląda ten wszechświat. Plus za zachowanie klimatu i rozważania o bogach :)

Początkowo długo zastanawiałem się, czy kontynuacja pięcioksiągu „Autostopem...” ma jakiś sens. W końcu, ostatni z jego tomów kończył się w sposób… dosyć kończący. Obawiałem się też, czy nowy autor udźwignie ciężar zadania. I w zasadzie na oba pytania można odpowiedzieć twierdząco. Fabuła doskonale wpasowuje się w uniwersum i rozwija wiele niedokończonych wątków. Jest to też ciekawa i zwariowana historia – może nawet dziwniejsza od tej zaprezentowanej przez D. Adamsa. Z drugiej strony, nie jest już tak zabawnie jak poprzednio – przynajmniej w moim odczuciu, i pod tym względem nieco się rozczarowałem. Z pewnością jest to najsłabsza pozycja w cyklu, ale i tak jest „Wrucajnie”.

Początkowo długo zastanawiałem się, czy kontynuacja pięcioksiągu „Autostopem...” ma jakiś sens. W końcu, ostatni z jego tomów kończył się w sposób… dosyć kończący. Obawiałem się też, czy nowy autor udźwignie ciężar zadania. I w zasadzie na oba pytania można odpowiedzieć twierdząco. Fabuła doskonale wpasowuje się w uniwersum i rozwija wiele niedokończonych wątków. Jest to...