Nie potrafię w należyty sposób oddać czci tej książce, więc nawet nie będę próbowała ale jedno jest pewne - jest to coś, co nie pozostawia człowieka obojętnym.
Choć z początku lekko zniechęca - mnie osobiście okładka skojarzyła się z podręcznikiem do elementów prawa... ale nie jest źle - obracam książkę i co widzę - fajnie uśmiechniętego gościa... Jest COŚ w tej twarzy i już wiem, że nie ma mocnych - muszę przeczytać!

Co mi się wysuwa na pierwszy plan to pojęcie samotności...
"(...) każdy jest samotny, nieważne gdzie, wszędzie jest tak samo, nikt się do tego otwarcie nie przyzna, ale w skrytości każdy się tego panicznie boi, więc co ludzie robią, na przykład zamykają się w obskurnych pokojach na 365 dni, i nawet nie zastanawiają się nad konsekwencjami, w samotności chcą wypluć, na papier, własne życie, albo własne wyobrażenie o nim, traktując to jako rodzaj autoegzorcyzmu, czy coś w tym stylu (...)".

I najważniejsze - nie bagatelizujmy roli papieru toaletowego - "cholera, tyle od niego zależy!"

Nie potrafię w należyty sposób oddać czci tej książce, więc nawet nie będę próbowała ale jedno jest pewne - jest to coś, co nie pozostawia człowieka obojętnym.
Choć z początku lekko zniechęca - mnie osobiście okładka skojarzyła się z podręcznikiem do elementów prawa... ale nie jest źle - obracam książkę i co widzę - fajnie uśmiechniętego gościa... Jest COŚ w tej twarzy i...