Lubię Czarną Serię, ale poziom książek- tak jak zresztą w każdej innej- jest dość zróżnicowany, od świetnych przez średnie do słabiutkich. „Wołanie z oddali" zalicza się właśnie do tych ostatnich. Początek zapowiada się dość ciekawie. Mamy więc morderstwo kobiety, niezidentyfikowane ciało i całe pole do popisu dla policji, a także dla autora. I tutaj, moim zdaniem, nastąpiła klapa. Śledztwo po pierwsze prowadzone jest ślamazarnie, jak zresztą cała akcja książki, rozwlekła, przegadana, z niesympatycznymi i byle jakimi bohaterami. W dodatku autor, chcąc urozmaicić akcję, włączył do niej wydarzenia z przeszłości, które zaciemniły całe dochodzenie policji, wymieszały postaci i wydarzenia, a tak naprawdę mało co wyjaśniły. Cała intryga zresztą wyjaśniona została bardzo mętnie.

Bardzo niekorzystnie na moją ocenę książki wpłynęły także dialogi. Po pierwsze całkiem niepotrzebne wulgaryzmy wzbudzały niechęć do bohaterów, a niczemu pozytywnemu nie służyły. Po drugie wspomniane dialogi brzmiały bardzo nienaturalnie, chwilami jak z brazylijskich telenowel, a chwilami jakby były prowadzone przez osoby głuche, które w dodatku mają potężną sklerozę.

Książka miała naprawdę ogromny potencjał, co zapisuję po stronie plusów, poza tym na korzyść przemawia też wydawnictwo i duża czcionka ułatwiająca czytanie- te dwie rzeczy sprawiły, że pomimo wad i nudy dobrnęłam do końca- zresztą liczyłam na dokładniejsze wyjaśnienia motywów.

Raczej nie polecam.

Lubię Czarną Serię, ale poziom książek- tak jak zresztą w każdej innej- jest dość zróżnicowany, od świetnych przez średnie do słabiutkich. „Wołanie z oddali" zalicza się właśnie do tych ostatnich. Początek zapowiada się dość ciekawie. Mamy więc morderstwo kobiety, niezidentyfikowane ciało i całe pole do popisu dla policji, a także dla autora. I tutaj, moim zdaniem,...