Autorem PRL-owskiego kryminału Alicja Nr 3 jest Zygmunt Zeydler-Zborowski i on jest też bohaterem tej powieści. Serio, opowiada tę historię z perspektywy znanego autora powieści kryminalnych i pisze o nim w pierwszej osobie. Nie jest to może rozwiązanie w stu procentach oryginalne, ale na pewno niezbyt często spotykane i przez to atrakcyjne dla czytelnika.

Bohater dostaje paszport i wyjeżdża na krótko do Włoch, gdzie mieszka jego była żona. W samolocie do Rzymu poznaje tytułową Alicję, młodą, atrakcyjną dziewczynę, z którą wymienia się kontaktami. Dziewczyna odzywa się po paru dniach, umawia na spacer, potem na obiad do rodzinnego domu swojej majętnej ciotki, ale zachowuje się jakoś dziwnie. W drodze powrotnej do Polski kobieta umiera.

Oczywiście szybko okazuje się, że została otruta. Prowadzący śledztwo milicjant, prywatnie dobry znajomy autora, postanawia wysłać go z powrotem do Włoch. Potrzebuje kogoś na miejscu. Kogoś, kto zna język, ustali szczegóły pobytu zmarłej, przesłucha ewentualnych świadków i zrobi to nieoficjalnie. Coś, co zapowiada się na emocjonujące i dość proste zadanie, staje się jednak dziwne, kiedy u ciotki Alicji bohater zastaje inną dziewczynę, która się za Alicję podaje.

Powieść Alicja Nr 3 jest wciągająca. Ma dobre tempo, zwroty akcji, trochę humoru, parę nieźle pomyślanych postaci. Zapewnia kontakt z odrobiną egzotyki (o ile Włochy to jeszcze egzotyka),a jednocześnie nie komplikuje opowieści tak, jak czynią to niechętni realizmowi współcześni autorzy. Oczywiście nie jest to wielka literatura, a zwykłe czytadło, ale czytadło z pewnym pomysłem. Zygmunt Zeydler-Zborowski po raz kolejny dowozi, jeśli chodzi o najprostsze kryminały…

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Autorem PRL-owskiego kryminału Alicja Nr 3 jest Zygmunt Zeydler-Zborowski i on jest też bohaterem tej powieści. Serio, opowiada tę historię z perspektywy znanego autora powieści kryminalnych i pisze o nim w pierwszej osobie. Nie jest to może rozwiązanie w stu procentach oryginalne, ale na pewno niezbyt często spotykane i przez to atrakcyjne dla czytelnika.

Bohater dostaje...

trochę trudno mi zrecenzować to dzieło bez spojlera, ale spróbuję tak skrótowo. a wiec: humor, kryminał i bardzo ciekawa intryga, a wszystko to w realiach komunistycznej Polski, okraszone stylem pana Zborowskiego. mieszanka wybuchowa, polecam!

trochę trudno mi zrecenzować to dzieło bez spojlera, ale spróbuję tak skrótowo. a wiec: humor, kryminał i bardzo ciekawa intryga, a wszystko to w realiach komunistycznej Polski, okraszone stylem pana Zborowskiego. mieszanka wybuchowa, polecam!

Osoba , która pisała główną recenzję raczej książki nie czytała. O seksie nie ma tam nic, no chyba że spoglądanie na kolano współpasażerki lotu to seks..... Fakt , o gustach się nie rozmawia.
Natomiast co do fabuły , to nadal podtrzymuję moje zdanie że we współczesnych czasach byłyby to jedne z lepszych kryminałów . A ta książka jest jeszcze z dużą dozą humoru. Fajnie się czyta.

Osoba , która pisała główną recenzję raczej książki nie czytała. O seksie nie ma tam nic, no chyba że spoglądanie na kolano współpasażerki lotu to seks..... Fakt , o gustach się nie rozmawia.
Natomiast co do fabuły , to nadal podtrzymuję moje zdanie że we współczesnych czasach byłyby to jedne z lepszych kryminałów . A ta książka jest jeszcze z dużą dozą humoru. Fajnie się...

Jeden z pierwszych kryminałów,jakie przeczytałem. Przyznam, że wówczas zrobił na mnie duże wrażenie. Polecam!

Jeden z pierwszych kryminałów,jakie przeczytałem. Przyznam, że wówczas zrobił na mnie duże wrażenie. Polecam!

zdobyłam tą książkę przypadkiem - kolega wyrzucał... myślałam, że jest to romans, lecz się myliłam... w sumie dość ciekawa;)

zdobyłam tą książkę przypadkiem - kolega wyrzucał... myślałam, że jest to romans, lecz się myliłam... w sumie dość ciekawa;)