Byłam w trzeciej klasie szkoły podstawowej i nie czytałam jeszcze poważnych książek, ot, takie dla dzieci i jakieś lektury szkolne. Oczywiście już w tym wieku, a nawet wcześniej, uwielbiałam czytać powieści. Kiedyś wybrałam się na spotkanie autorskie organizowane przez osiedlową bibliotekę. Gościem spotkania była Małgorzata Karolina Piekarska. Opowiadała o swoim życiu, pasji i książkach. Lecz niewiele z tego zapamiętałam, bo to było dość dawno. Na szczęście mam autograf. I tak minęły trzy lata, a ja nie przeczytałam żadnej książki Małgorzaty Karoliny Piekarskiej. Będąc w bibliotece wypożyczyłam książkę "Klasa pani Czajki" tej autorki.

Powieść ta opowiada o grupie nastolatków, którzy zaczynają naukę w gimnazjum. Na dziewczyny i chłopców czekają trzy lata przygód, pełne sympatii, jak i wrogości...

Może na początku zacznę od postaci. Pani Czajka to tytułowa bohaterka. Jest dość surową nauczycielką, ale za to bardzo sprawiedliwą. Jeśli chodzi o uczniów klasy, jest ich całkiem sporo, ale głównych bohaterów jest znacznie mniej. Małgosia jest czarnowłosą uczennicą, lubiącą czytać książki. Przyjaźni się z Kamilą, która jest przeciwieństwem swojej najbliższej koleżanki. Ma białe włosy, jest albinoską i raczej nie bardzo interesują ją powieści. Za to ma bardzo zakręcone życie towarzyskie. Maciek, klasowy zgrywus, również lubi czytać. Jest jeszcze Kaśka, która uważa, że jest najważniejsza, najlepsza, wyzywająco się ubiera i traktuje innych jak dziecko...

Nie polubiłam wszystkich postaci. Najbardziej irytowała mnie Kamila. Właśnie przez te zmienianie obiektów swoich uczuć. I przez to, że ciągle była niezdecydowana i jakaś taka... roztargniona .

Niby książkę można szybko przeczytać, ale dla mnie to wszystko jakoś się dłużyło. Chwilami nawet jedno zdanie musiałam przeczytać kilka razy, żeby zrozumieć, o co chodzi i odnaleźć jego sens, dodatkowo nie mogłam się skupić. A czekało na mnie ponad trzysta stron książki...

Powieść jest o naszym, nastoletnim, życiu, każdy problem opisywany w "Klasie pani Czajki" może zdarzyć i nam. Być może dzięki tym rzeczom książka zasługuję na uwagę. Być może podczas czytania dorośli przypomną sobie te gimnazjalne czasy. Być może. Tego nie wiem.

Myślę, że sięgnę po "LO-terię", tylko po to, by dowiedzieć się o dalszych losach naszych bohaterów. A nuż ta część książki okaże się ona lepsza od jej poprzedniczki? Bowiem pierwszy tom nie spodobał mi się - zbyt dziecinni jak na swój wiek bohaterowie, taki galimatias wątków, ciągłe wzmianki o Harrym Potterze (tak jakby książka o Harrym była motywem przewodnim recenzowanej przeze mnie powieści)...

http://ksiazki-moim-zyciem.blogspot.com/2013/06/magorzata-karolina-piekarska-klasa-pani.html

Byłam w trzeciej klasie szkoły podstawowej i nie czytałam jeszcze poważnych książek, ot, takie dla dzieci i jakieś lektury szkolne. Oczywiście już w tym wieku, a nawet wcześniej, uwielbiałam czytać powieści. Kiedyś wybrałam się na spotkanie autorskie organizowane przez osiedlową bibliotekę. Gościem spotkania była Małgorzata Karolina Piekarska. Opowiadała o swoim życiu,...