Czternaście albumów studyjnych, dwie koncertówki, dwa bootlegi, jedna kompilacja, dwa wspaniałe koncerty, i godziny kapitalnej muzyki. Tyle liczy sobie moja prywatna kolekcja zespołu Megadeth , a zapewne na tym się nie skończy. Nie dziwi zatem, że postanowiłem sięgnąć po biografię człowieka, który Megadeth założył, i ciągnie ten wózek (zazwyczaj pod górkę) już tyle lat.

Dave Mustaine, bo to o nim mowa w swojej biografii (którą napisał we współpracy z Joe Laydenem) zabiera nas w ekspresową podróż przez własne życie. Podróż, niestety dość nie równą. Książka miewa momenty świetne, które czyta się równie dobrze, jak słucha solówek z "Rust In Peace", ma też momenty napisanie po macoszemu. Na szczęście tych pierwszych jest więcej, jednak te drugie potrafią być irytujące.

Przede wszystkim dzięki tej biografii lepiej poznajemy człowieka, jakim jest Dave Mustaine. Muzyk nie boi się wyrazić swoich poglądów w niektórych sprawach, czy na temat niektórych ludzi. Dla mnie zaskoczeniem było, że przyjmuje taką wielką wagę do ubioru, ba potrafił podziękować za współpracę świetnym muzykom tylko dlatego, że nie mieli długich włosów. Jednocześnie nie boi się przyznać do błędów, ba, cały okres młodości, kiedy był ćpunem i pijakiem pisze... raczej ku przestrodze. OK, dowiemy się że miał odlot, poznamy nawet kilka zabawnych historii z okresu jego młodości, ale przede wszystkim dowiemy się jak destrukcyjny wpływ miały narkotyki zarówno na niego, jak i jego bliskich.

Poznamy też kilka faktów z życia Mustaine'a dowiemy się jaka atmosfera panowała w zespole podczas nagrywania poszczególnych płyt, poznamy kilka śmiesznych sytuacji z koncertów (osobiście moim faworytem jest kradzież piwa harleyowcom). Zobaczymy wiele ciekawych i archiwalnych zdjęć (mały Dave był uroczy). Duuużo wszystkiego! Każdy fan Megadeth powinien znaleźć tu coś dla siebie.

I szkoda tylko, że Dave tak mało pisze o poszczególnych płytach, o muzyce, jaką tworzy. Wiemy tylko, że nagrywał, ale rzadko kiedy dowiemy się co go inspirowało do tworzenia takiej a nie innej muzyki. Co prawda są od tej reguły wyjątki (np. utwór "Holy Wars"), ale niedosyt lekki pozostał. Tak samo, jak różnych ciekawych sytuacji np. z tras koncertowych też mamy w sumie niewiele. Tyle koncertów chłop w życiu dał, naprawdę mógłby opisać więcej przygód. Tym bardziej, że książka jest dość krótka, a w ten sposób można by ją było łatwo wydłużyć. Ponadto tak jak wspomniałem wcześniej, bywają w tej książce momenty wyraźnie słabsze od pozostałych. Napisanych troszkę "na szybko", w zasadzie przedstawiające czytelnikowi skrót wydarzeń.

Niemniej jednak biografia Mustaine'a mnie wciągnęła mnie bez reszty. Wady może i są obecne ale nie przeszkadzają za bardzo w odbiorze, a dzięki lekturze poznałem lepiej człowieka, którego muzyka cieszy mnie już od bardzo dawna. Fanom Rudzielca polecam!

Czternaście albumów studyjnych, dwie koncertówki, dwa bootlegi, jedna kompilacja, dwa wspaniałe koncerty, i godziny kapitalnej muzyki. Tyle liczy sobie moja prywatna kolekcja zespołu Megadeth , a zapewne na tym się nie skończy. Nie dziwi zatem, że postanowiłem sięgnąć po biografię człowieka, który Megadeth założył, i ciągnie ten wózek (zazwyczaj pod górkę) już tyle...