Jak wynika z opisu, Aaron, Kamael i Gabriel nie bez przeszkód docierają do Aerie, które okazało się czymś, czego kompletnie się nie spodziewałam i może właśnie dlatego było idealne. W samym azylu dla aniołów i Nefilimów nikt, poza Kamaelem, nie wierzy, że Aaron jest Wybrańcem (co przypominało bardzo „Matrixa”, kiedy tylko Morfeusz wierzył w Neo xD).

W międzyczasie, Aaron - który w końcu na poważnie zabrał się za poszukiwanie Steviego – przyzwyczaja się do swojej mocy i korzysta z każdej okazji, by ją wykorzystać. Tu pojawia się, oczywiście, pewne ryzyko. Moc jest dzika i niebezpieczna i chłopak poznaje jej ciemną stronę (^^). Musi nauczyć się nad nią kontroli i odkryć nowe zdolności, w czym może mu pomóc właśnie pobyt w Aerie, wśród innych swojego gatunku.

W tej części całkiem sporo kręci się wokół Wielkiej Wojny i upadku Lucyfera. Pojawiają się nowi bohaterowie – na szczęście, wypadli o wiele lepiej niż ci z „Lewiatana”, o których nie padło tu ani jedno słowo (może poza archaniołem Gabrielem). Dobre wieści – powrócił kochany Gabriel (pies :D). Uwielbiałam go w tej części. I wreszcie więcej Vilmy, chociaż autorowi nie spieszy się z rozwijaniem wątku miłosnego. Sama końcówka, a właściwie już druga połowa książki, niesamowicie emocjonująca. Momentami miałam autentycznie łzy w oczach!

Ta część przynajmniej ukazuje poziom "Nefilima", o ile w ogóle go nie przewyższa. Aż nie mogłam się oderwać od książki. Dlatego zachęcam baaardzo do przeczytania ;)

Jak wynika z opisu, Aaron, Kamael i Gabriel nie bez przeszkód docierają do Aerie, które okazało się czymś, czego kompletnie się nie spodziewałam i może właśnie dlatego było idealne. W samym azylu dla aniołów i Nefilimów nikt, poza Kamaelem, nie wierzy, że Aaron jest Wybrańcem (co przypominało bardzo „Matrixa”, kiedy tylko Morfeusz wierzył w Neo xD).

W międzyczasie, Aaron -...