GENIALNA, GENIALNA, GENIALNA!!! Jestem nieopisanie wdzięczna mojej Mamie, że zwróciła uwagę na ''Ciocię Mame'' w bibliotece. Ile bym straciła nie czytając tak rewelacyjnej książki! Pełno w niej humoru, śmiech (a jeśli nie to chociaż wielki uśmiech) towarzyszy nam w każdym rozdziale. Ale ''Ciocia Mame'' nie tylko bawi, lecz również wzrusza. A może przede wszystkim wzrusza. Piękna historia miłości ciotki i bratanka, wzajemnej troski, ''wyciągania się'' nawzajem z kłopotów i głupot życiowych ;)

GENIALNA, GENIALNA, GENIALNA!!! Jestem nieopisanie wdzięczna mojej Mamie, że zwróciła uwagę na ''Ciocię Mame'' w bibliotece. Ile bym straciła nie czytając tak rewelacyjnej książki! Pełno w niej humoru, śmiech (a jeśli nie to chociaż wielki uśmiech) towarzyszy nam w każdym rozdziale. Ale ''Ciocia Mame'' nie tylko bawi, lecz również wzrusza. A może przede wszystkim wzrusza....

Bardzo dobrze napisana książka:świetnie zarysowana postać cioci Mame, wciągająca fabuła,dobrze skomponowany ciąg wydarzeń. Czytałam z dużą przyjemnością. Narrator-Patrick zostaje osierocony jako kilkuletnie dziecko i zgodnie z wolą swojego ojca trafia pod opiekę krewnej-cioci Mame. Opiekunka okazuje się być osobą bardzo ekscentryczną, wobec której nikt nie pozostaje obojętny. Można ją tylko pokochać albo nienawidzić. Zdaje się,że jej życie to teatr, a Mame wciela się w coraz to nowe role: aktorki, dekoratorki wnętrz, pisarki, studentki psychologii, swatki dla swego podopiecznego, opiekunki sierot wojennych, chwilowo także żony...nawet małżeństwo czy zarabianie pieniędzy traktuje jak przygodę. We wszystko,co robi angażuje się w stu procentach. Nie ma dla niej stanów pośrednich, nic nie robi "na pół gwizdka". Wszystko ją fascynuje, jest zauroczona kulturą japońską, za chwilę hinduską... nie ma dla niej rzeczy niemożliwych, jeśli chce coś osiągnąć to na pewno tak się stanie. Gdzie tylko się pojawi, wzbudza sensację i zainteresowanie (zwłaszcza wtedy, gdy chce się ukryć i zamaskować). Oczywiście z taką osobowością co chwilę wpada w tarapaty, podobnie zresztą jak jej bratanek. Ostatecznie oboje pomagają sobie nawzajem wyplątać się z różnych niezręcznych sytuacji życiowych.
Książkę bardzo polecam. W końcu po serii "babskich czytadeł" trafiłam na wciągającą, dobrze napisaną lekturę, i do tego na taką niesamowitą postać.

Bardzo dobrze napisana książka:świetnie zarysowana postać cioci Mame, wciągająca fabuła,dobrze skomponowany ciąg wydarzeń. Czytałam z dużą przyjemnością. Narrator-Patrick zostaje osierocony jako kilkuletnie dziecko i zgodnie z wolą swojego ojca trafia pod opiekę krewnej-cioci Mame. Opiekunka okazuje się być osobą bardzo ekscentryczną, wobec której nikt nie pozostaje...

Ciekawa i zabawna książka. Zestawienie Najbardziej Pamiętnej Postaci oraz Cioci Mame wypada przezabawnie.

Ciekawa i zabawna książka. Zestawienie Najbardziej Pamiętnej Postaci oraz Cioci Mame wypada przezabawnie.

"Ciocia Mame" to książka, którą ciężko ocenić. Sama w sobie napisana jest dobrze - barwnie, lekko, ciekawie; wciąga. Ale... Postacie. No właśnie. O ile sam Patrick jawi mi się jako miękka, rozpuszczona kluseczka, która drażni uległością, o tyle sama Ciocia jest poniekąd trudna. Z jednej strony chce dobrze, ale z drugiej stawia siebie i dobrą zabawę ponad wszystko. Nie potrafi żyć bez pieniędzy, kombinuje ponad sens i wsadza swój nos absolutnie wszędzie. Bryluje w towarzystwie, choć mam wrażenie, że tak naprawdę nie należała do zbyt inteligentnych. Jej jedynym plusem (dzięki, któremu przetrwała) był urok osobisty i jakiś fart życiowy.
Pod całą komedią tej książki jawi mi się mała tragedia - zdominowanego chłopca oraz samotnej kobiety. Ani jednego, ani drugiego nie potrafiłam polubić. A co do wątku biograficznego to cieszę się, że takie towarzystwo mnie ominęło.
Ogólnie - 6/10

"Ciocia Mame" to książka, którą ciężko ocenić. Sama w sobie napisana jest dobrze - barwnie, lekko, ciekawie; wciąga. Ale... Postacie. No właśnie. O ile sam Patrick jawi mi się jako miękka, rozpuszczona kluseczka, która drażni uległością, o tyle sama Ciocia jest poniekąd trudna. Z jednej strony chce dobrze, ale z drugiej stawia siebie i dobrą zabawę ponad wszystko. Nie...

Opowiadania na temat życia w cieniu/u boku cioci Mame. Ciekawe i dowcipne.

Opowiadania na temat życia w cieniu/u boku cioci Mame. Ciekawe i dowcipne.

Ciotka Mame jest czarująca, nietuzinkowa i ekscentryczna. Nie bardzo dba o to, co myślą o niej inni i jest genialną aktorką - co chwilę wciela się w inną postać w teatrze własnego życia (a trzeba jej przyznać, że w każdej roli wypada rewelacyjnie). Tylko wiek właściwie się nie zmienia, a przynajmniej nie oficjalnie.
Ciotka Mame jeśli coś robi, to zawsze na wielką skalę i oddaje się temu całą duszą, niezależnie od tego czy jest to swatanie bratanka, przyrządzanie drinków, pisanie książki, opieka nad sierotami wojennymi czy redekoracja domu. Szkoda tylko, że bratanek ma inne plany, sieroty zajęły się konstrukcją bomby własnej roboty, a redekoracja polegała na znacznej przebudowie, która nie spotkała się z przychylną reakcją właścicielki.

Uwielbiam to poczucie humoru (od razu kojarzą mi się Jerome K. Jerome i P.G. Woodhouse),doskonale się bawiłam.

Ciotka Mame jest czarująca, nietuzinkowa i ekscentryczna. Nie bardzo dba o to, co myślą o niej inni i jest genialną aktorką - co chwilę wciela się w inną postać w teatrze własnego życia (a trzeba jej przyznać, że w każdej roli wypada rewelacyjnie). Tylko wiek właściwie się nie zmienia, a przynajmniej nie oficjalnie.
Ciotka Mame jeśli coś robi, to zawsze na wielką skalę i...

Książka mojego okresu dojrzewania. Pełna marzeń i bajkowości dzieciństwa. Czas tamten i książkę wspominam z uśmiechem. PYSZNA PRZYGODA!

Książka mojego okresu dojrzewania. Pełna marzeń i bajkowości dzieciństwa. Czas tamten i książkę wspominam z uśmiechem. PYSZNA PRZYGODA!

kupiłam ją za czasów licealnych na dworcu w Katowicach, na jej opis trafiłam w TeleTygodniu i jakoś mi zapadła w pamięć, co prawda przeleżała na półce lata, nietknięta, ale któregoś pięknego dnia tak poprostu ją pochłonęłam. CUDO! niestety ciężko jest dostać książki tego autora w polskim przekładzie..

kupiłam ją za czasów licealnych na dworcu w Katowicach, na jej opis trafiłam w TeleTygodniu i jakoś mi zapadła w pamięć, co prawda przeleżała na półce lata, nietknięta, ale któregoś pięknego dnia tak poprostu ją pochłonęłam. CUDO! niestety ciężko jest dostać książki tego autora w polskim przekładzie..

Czy zdarzyło wam się kiedyś przeżyć wakacje z ekscentryczną ciocią, która codziennie miewa inne zadziwiające pomysły, kontrowersyjne podejście do edukacji młodego pokolenia, ubiera się w nietypowe dla osób w jej wieku stroje i prowadzi otwarty dom, w którym spotkać można poetów, aktorów, reżyserów czy polityków? Jeśli tak, to pewnie wspominacie te wakacje po dzień dzisiejszy. Wyobraźcie sobie jednak, że zamieszkujecie u takiej cioci na stałe. Te ekscentryczne przygody stają się waszą codziennością, dziwni ludzie stałymi bywalcami, których mijacie na korytarzach apartamentu, a śniadanie przygotowuje wam codziennie Japończyk Ito. I możecie mi wierzyć, to nie byłby dla was raj na ziemi - wręcz przeciwnie.

"Ciocia Mame" to częściowo biograficzna historia Patricka Dennisa, który w wieku ośmiu lat traci straci ojca, zostaje sierotą i przeprowadza się do cioci, której na oczy nie widział. Niestety jest skazany tylko na nią i jej służącego - Ito. Wyczyny nowej opiekunki prawnej chłopca przechodzą jego najśmielsze oczekiwania. Patrick wychowywany w konserwatywnym domu zupełnie nie rozumie niektórych zachowań cioci, nie mówiąc już o większości słów, które ona używa. Zakłada więc zeszycik, w którym zapisuje wszystkie nieznane mu słowa, i każdego popołudnia poznaje ich znaczenie. A nie wszystkie słowa powinno się tłumaczyć małemu arystokracie.

Ciocia Mame obdarzona jest tak wielką siłą perswazji, iż przekonuje kuratora Patricka, by zapisał chłopca do eksperymentalnej szkoły koedukacyjnej w Nowym Jorku, w której nauczyciele oraz dzieci uczą się używając wszystkich bodźców ubrani wyłącznie w wyobraźnię (czyli biegają na golasa). A to pierwszy z wielu dziwacznych, ale jakże ciekawych pomysłów opiekunki Patricka. Istotnym szczegółem jest tu czas, w którym toczy się historia życia chłopca i jego ciotki - to lata dwudzieste i trzydzieste XX wieku, a więc wyobraźcie sobie szok, jakiego doznał kurator, gdy pewnego dnia postanowił odwiedzić Patricka w szkole...

Nie pierwsza to i nie ostatnia przygoda Patricka i jego dziwacznej, ale jakże sympatycznej cioci. Kobieta ma w sobie tyle pozytywnej energii, że przekazuje ją nie tylko bratankowi, lecz także czytelnikowi. Czasami śmiałam się do łez odkrywając wraz z Patrickiem efekty dziwacznych planów cioci, nietypowe związki i nietypowymi mężczyznami i ich byłymi partnerkami. Czasami z oburzeniem odkrywałam podstępne uczynki Mame, mające na celu uświadomienie nastolatkowi, jakie błędne decyzje podejmuje w życiu.

Ale i ciocia nie broni się przede błędami. Jej kariera pisarska kończy się kompletną porażką, utratą ogromnych sum pieniędzy przeznaczonych dla kochanka, który ją inspirował, lecz ostatecznie uciekł z panienką zatrudnioną do przepisywania ich wspólnych literackich "wypocin". Kompletną klapą okazało się także przygarnięcie szóstki sierot angielskich podczas II wojny światowej. Dzieciaki zdemolowały wynajęty dla nich dom, zrujnowały życie Patricka i kompletnie zniszczyły psychikę cioci Mame. Każdy, kto się potknął wstaje jednak i dalej podąża wyznaczoną przez siebie ścieżką. A na ciocię Mame nie ma mocnych.

Tylu dziwacznych i ciekawych przygód w jednej książce jeszcze nie spotkałam. Nie chcę też opisywać wam wszystkiego, co możecie w powieści znaleźć, lecz mogę zapewnić, ze ta lektura do nudnych nie należy. Wręcz przeciwnie. Każda z jedenastu opisanych przez P. Dennisa historii zaskakuje, bawi i tylko od czasu do czasu smuci.

Niestety nie znalazłam kolejnych części przygód Patricka i jego cioci wydanych w języku polskich, choć wiem, że takowe zostały przez autora spisane i wydane w Ameryce i innych krajach. Patrick Dennis był jednym z najpopularniejszych autorów lat 50 i 60 w Stanach Zjednoczonych, u nas jednak nie zyskał widocznie sympatii, skoro wydano tylko dwie jego powieści. Uważam, że to wielka strata, ponieważ styl pisania oraz liczba sztuk opartych na jego historiach, po dzień dzisiejszy wystawiana na amerykańskich scenach teatralnych świadczy o tym, że warto byłoby poznać twórczość tego pisarza bliżej.

Kto nie czytał "Cioci Mame", niech żałuje. Dobra zabawa gwarantowana, a i od czasu do czasu lektura daje do myślenia.

Czy zdarzyło wam się kiedyś przeżyć wakacje z ekscentryczną ciocią, która codziennie miewa inne zadziwiające pomysły, kontrowersyjne podejście do edukacji młodego pokolenia, ubiera się w nietypowe dla osób w jej wieku stroje i prowadzi otwarty dom, w którym spotkać można poetów, aktorów, reżyserów czy polityków? Jeśli tak, to pewnie wspominacie te wakacje po dzień...