Nie podważam absolutnie ani wiedzy pana Krawczuka, ani jego zdolności pisarskich. W końcu jego dorobek literacki w dziedzinie wiedzy o starożytności jest naprawdę imponujący. Ale w "Stąd do starożytności" nie znalazłam w zasadzie nic odkrywczego, nic, co mogłoby na dłużej zapaść w pamięć.

Sporo tu utyskiwań na temat sytuacji w polskim świecie tłumaczeń, wydawców oraz naukowców, sporo mocno naciąganych powiązań współczesnego świata ze światem antycznym (Asterix w Krakowie - no, co ma piernik do wiatraka?). Widać, że autor jest naprawdę pasjonatem, że do kultury i literatury starożytnej podchodzi z zachwytem i uwielbieniem, którym chciałby też natchnąć czytelnika. Niestety, nie zaraża jakoś tym entuzjazmem - przynajmniej nie w tej książce. Czy naprawdę trzeba mieć komplet dzieł Herodota na półce, żeby uważać się za miłośnika literatury i człowieka obytego kulturalnie? Cóż, polemizowałabym...

To nie jest praca naukowa, raczej zdecydowanie popularnonaukowa, napisana w bardzo przystępny sposób. Ale w wyraźnie mentorskim, jakby belferskim tonie, który mnie osobiście mocno irytował i sprawił, że książka jakoś specjalnie mi się nie spodobała. Co nie znaczy, że nie sięgnę po inne z prac tego autora - wręcz przeciwnie. I mam nadzieję, że przy innych tytułach obędzie się bez rozczarowań...

Nie podważam absolutnie ani wiedzy pana Krawczuka, ani jego zdolności pisarskich. W końcu jego dorobek literacki w dziedzinie wiedzy o starożytności jest naprawdę imponujący. Ale w "Stąd do starożytności" nie znalazłam w zasadzie nic odkrywczego, nic, co mogłoby na dłużej zapaść w pamięć.

Sporo tu utyskiwań na temat sytuacji w polskim świecie tłumaczeń, wydawców oraz...