Delia wiedząc,że jej śmierć się zbliża nieuchronnie, przygotowuje siebie i bliskich na swoje odejście. Ale musi także odbyć podróż w przeszłość, wrócić do rodzinnego miasteczka, do grobu synka, który zginął w wypadku mając 8 lat, którego serce oddała chorej dziewczynce. I tu zaczynają się moje wątpliwości. Motyw oddawania ciała synka do przeszczepu jest absolutnie chybiony. Wg mnie niemożliwe jest aby matka mogła uczestniczyć w wyjmowaniu serca zmarłego dziecka! Koszmar pierwszy! Następnie niezwykle dokładnie opisana jest sekcja zwłok, z dokładnym rutynowym nacinaniem, oczyszczaniem, preparowaniem tkanek i kości. Koszmar drugi!!I wreszcie koszmar trzeci ; przygotowywanie przez bohaterkę kaszanki ze swojej krwi, niejako pośmiertnego prezentu dla męża i córek, jako dowód, jak bardzo ich kochała!! Ta scena była dla mnie obrzydliwa. Z trudem zmusiłam się do kontynuowania lektury.
Na szczęście kaszanka została wyrzucona!!
Wg mnie ciekawa byłaby opinia lekarzy na temat tych trzech motywów.
To minusy i nonsensy.
Poza w/w zastrzeżeniami książka jest pełna błyskotliwych spostrzeżeń na temat życia rodzinnego i małżeńskiego, na temat
realiów związanych z pogrzebem (zakup trumny, stypa,kondolencje,itp.), które są opisane z ironią a nawet humorem. Jest jednocześnie smutna i wesoła, zupełnie jak nasz życie.
Polecam osobom, które maja mocne nerwy.

Delia wiedząc,że jej śmierć się zbliża nieuchronnie, przygotowuje siebie i bliskich na swoje odejście. Ale musi także odbyć podróż w przeszłość, wrócić do rodzinnego miasteczka, do grobu synka, który zginął w wypadku mając 8 lat, którego serce oddała chorej dziewczynce. I tu zaczynają się moje wątpliwości. Motyw oddawania ciała synka do przeszczepu jest absolutnie...