Analiza i interpretacja 'Lalki' Prusa wykonana przez znanego krytyka literackiego. Oczywiście przeznaczona tylko i wyłącznie dla wielbicieli arcypowieści Prusa, do których mam przyjemność się zaliczać. Jest tam sporo zdań i twierdzeń ciekawych, prowokujących, skłaniających do przemyśleń; ale potem stacza się to w erudycyjny i pusty bełkot humanisty, w sumie książka rozczarowuje.

Zaczyna się ciekawie, autor rzuca intrygujące sądy, które skłaniają do refleksji i nowych interpretacji: „Starski jest ciemną stroną Wokulskiego”, „pani Wąsowska, jedyna kobieta która go [Wokulskiego] naprawdę kochała” (a przepraszam bardzo, a pani Stawska to co?) „'Lalka' jest arcydziełem symetrii i lustrzanych odbić, podwojeń i powidoków.” „Wokulski wielbił Łęcką jak syn matkę i rozpieszczał jak ojciec córkę”. „Czy Wokulski mógłby się kochać z Izabelą Łęcką? Chyba nie. Z panią Kazią Wąsowską – to i owszem.” To dosyć oryginalne sądy nad którymi warto się zastanowić.

Ale potem wszystko się sypie, autor zaczyna się popisywać się swoją erudycją analizując różne aspekty książki, z tym że to erudycja wybiórcza, nieco mętna i zwietrzała, pokazująca duże braki w wiedzy. Na przykład pisząc o miłości Wokulskiego autor rozwodzi się erosie kosmogonicznym (co to jest?), zaś nie zająknie się co współczesna psychologia sądzi o miłości (polecam książki prof. Wojciszke) i jak w tym kontekście wygląda zauroczenie panną Łęcką.

Potem jest jeszcze gorzej, gdy autor pisze o depresji Wokulskiego, to oczywiście musi szczegółowo omówić poglądy Arystotelesa czy Freuda na ten temat, ale teorii Freuda nikt teraz nie traktuje poważnie, no, chyba tylko humaniści. Autor zaś nawet nie wspomni co o depresji mówią wspołczesna psychiatria czy psychologia. Razi to popisywanie się wiedzą zwietrzałą i zdeprecjonowaną, dlatego dużo uczciwsza jest książka Bachórza o 'Lalce', bo nie mizdrzy się do czytelnika i nie epatuje erudycją.

Gwoli sprawiedliwości muszę dodać, że jest tam jeszcze sporo interesujących odniesień do mitologii greckiej ale to dla mnie mało ciekawe. Może najciekawszy jest autor wtedy gdy streszcza 'Lalkę', ale po co mi streszczenie, gdy mogę sobie poczytać oryginał?

W sumie rozczarowanie

Analiza i interpretacja 'Lalki' Prusa wykonana przez znanego krytyka literackiego. Oczywiście przeznaczona tylko i wyłącznie dla wielbicieli arcypowieści Prusa, do których mam przyjemność się zaliczać. Jest tam sporo zdań i twierdzeń ciekawych, prowokujących, skłaniających do przemyśleń; ale potem stacza się to w erudycyjny i pusty bełkot humanisty, w sumie książka...