Jak pisała nasza Poetka: "tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono". W każdym rozdziale tej książki Ariely dowodzi jak daleko od prawdy jesteśmy zakładając, że zachowujemy się racjonalnie. Warto nadmienić, że robi to z niebywałą łatwością i urokiem, co stanowi walor narracji.

W podejmowanej tematyce badawczej widać silne wpływy Kahnemana - i nie przez przypadek, jako że Ariely pod jego kierunkiem pisał doktorat. Mimowolnie więc porównywałam książki obu Panów i odnoszę wrażenie, że "Potęga irracjonalności" nie ma tej głębi co "Pułapki myślenia". Płynność, którą wymieniam jako niebywałą zaletę lektury, jest jednocześnie jej wadą. Posługujac się już metaforyką płynów, powiem, że jak dla mnie była płynność, ale nie było lepkości. Wszystko jest tak jasno napisane, tak przejrzyście, że rozdziały się dosłownie połyka, nie mając pytań na ich końcu. Gdybym kiedyś spotkała Ariely'ego i mogłabym z nim porozmawiać o tej książce właściwie niemiałabym o czym, wszystko zostało tam powiedziane. Za to z Kahnemanem miałabym o czym rozmawiać ;)

Jak pisała nasza Poetka: "tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono". W każdym rozdziale tej książki Ariely dowodzi jak daleko od prawdy jesteśmy zakładając, że zachowujemy się racjonalnie. Warto nadmienić, że robi to z niebywałą łatwością i urokiem, co stanowi walor narracji.

W podejmowanej tematyce badawczej widać silne wpływy Kahnemana - i nie przez przypadek, jako że...