„Strach absolutny” jak większość książek Lisy Jackson można ocenić w sposób dwojaki. Po pierwsze osoba czyta „Strach…” pojedynczo i wtedy ocena jest bardzo pozytywna, bo i książka zaskakuje, pomysł niezły, trochę napięcia i sensacji. I drugi sposób- po lekturze kilku tytułów tejże autorki, bądź serii książka zaczyna nużyć przez powtarzalność. Ma się ochotę powtarzać: ale to już było. Kolejny seryjny morderca, co prawda w tym konkretnym przypadku autorka zastosowała pewien trick i pod koniec „zamieniła” postaci, co moim zdaniem wyszło mało wiarygodnie, bo przy wcześniejszych jej dygresjach nic nie wskazywało na dwojakość- tym postaciom zabrakło cech indywidualnych. Poza tym charakterystyczna cecha u pani Jackson- jej postacie kobiece to idiotki, każda pcha się tam, gdzie grozi największe niebezpieczeństwo, pomimo, iż zdaje sobie z tego sprawę. To też jest monotonne na dłuższą metę, a spotykam to przy każdej książce z serii. Czyli moja opinia to tylko taka sobie.

„Strach absolutny” jak większość książek Lisy Jackson można ocenić w sposób dwojaki. Po pierwsze osoba czyta „Strach…” pojedynczo i wtedy ocena jest bardzo pozytywna, bo i książka zaskakuje, pomysł niezły, trochę napięcia i sensacji. I drugi sposób- po lekturze kilku tytułów tejże autorki, bądź serii książka zaczyna nużyć przez powtarzalność. Ma się ochotę powtarzać: ale to...