Z początku, główną sprawą wydaje się zabójstwo biskup, Karin Lysgaard, która została zadźgana nożem na ulicy w Wigilię. Dokąd się wybierała? Tego nikt nie wie albo nie chce powiedzieć policji, ale komisarz czuje, że to ma znaczenie. Rodzina ofiary: mąż i syn zostaje poddana śledztwu, Yngvar stara się wyciągnąć pewne rzeczy na światło dzienne. Według nich biskup była miłą, spokojną, dyplomatyczną kobietą, ze skrajnymi poglądami tylko na jedną kwestię: była przeciwniczką aborcji. W jednym wywiadzie powiedziała „Wszyscy mamy swoje tajemnicze pokoje”. Co było w jej? Kim jest kobieta na fotografii usuniętej z jej sypialni?

„Mnóstwo rzeczy odchodzi razem z człowiekiem.”

Okazuje się, że to jednak nie koniec. Wkrótce zaczynają ginąć inni ludzie, a każda śmierć niesie za sobą kolejne pytania. To może być przypadek, ale też coś naprawdę przerażającego. A kim jest tytułowy materialista?

„Wypuściłem potwora. (…) Stałeś się materialistą.”

Różnie mi się czytało tę książkę, szczególnie na początku lekko się pogubiłam w scenach, które wprowadziła autorka. Może to przeszkodzić w odbiorze książki, aczkolwiek z czasem czytelnik rozumie, że te z pozoru nieistotne i chaotyczne wątki tworzą skomplikowaną fabułę, swoistą sieć całości, aż do finału. Ta zagadkowość wymusza skupienie na lekturze, ale myślę, że warto.

Anne Holt w swojej książce porusza tematy społeczne oraz obyczajowe. Poprzez postać Inger widzimy jej przerażający niepokój o nietypowe dziecko, starszą córkę. Natomiast jej intuicja połączona z intelektem niespodziewanie posuwa sprawę śledztwa na przód. Pisarka pokazała również kontekst nietolerancji, formy nienawiści do mniejszości społecznych, do czego prowadzi gniew i swoista interpretacja pewnych źródeł. To także książka o granicach, które przekracza człowiek, który chce chronić to, co uważa za swoje i to co kocha.

Oprócz fabuły, bohaterów z własną historią przykuwającą uwagę, interesującym zabiegiem jest to, że podobna myśl/ słowa kończą jeden wątek, a rozpoczynają drugi. Nie spotkałam się z takim czymś w żadnej innej pozycji (a przynajmniej nie przypominam sobie tego).

Sądzę, że dla miłośników kryminałów z tłem społeczno-obyczajowym to będzie interesująca lektura. Osobiście nie zraziłam się „rzuceniem na głęboką wodę” w różnorakie wątki, bo wszystko potem układa się w logiczną całość. W moim rankingu „Materialista” otrzymuje ocenę bardzo dobrą.

* cytaty z książki
* tekst umieszczony również na moim blogu

Z początku, główną sprawą wydaje się zabójstwo biskup, Karin Lysgaard, która została zadźgana nożem na ulicy w Wigilię. Dokąd się wybierała? Tego nikt nie wie albo nie chce powiedzieć policji, ale komisarz czuje, że to ma znaczenie. Rodzina ofiary: mąż i syn zostaje poddana śledztwu, Yngvar stara się wyciągnąć pewne rzeczy na światło dzienne. Według nich biskup była miłą,...